کتاب وداع با اسلحه نشر آوانامه - نسخه صوتی

من پیش از خرید نظرات رو خونده بودم که اکثرا از راوی انتقاد کرده بودند ولی به نظر من صدا و روایت بد نبود و من بعد از گوش دادن ٢، ٣ بخش کاملا به صدای راوی عادت کردم و اون رو پذیرفتم. مشکل اونجاست که تمام شخصیت های این رمان رو یک نفر روایت میکنه و اینجاست که کار میلنگه. این یک شاهکار ادبیه که شخصیت های متعددی داره، واقعا جای افسوس داره که شرکت تهیه کننده این اثر حاضر نیست کمی هزینه کنه و از چند گوینده استفاده کنه. پ. ن : وداع با اسلحه، اولین ترجمه «نجف دریابندری» است و مثل باقی ترجمه های ایشون عالی و شنیدنی است. پ. ن ٢ : این کتاب صوتی از نسخه اولیه ترجمه این کتاب (چاپ امیرکبیر) خوانده شده است. دریابندری درسال ۷۶ ویرایش تازه و بهتری از ترجمه قبلی انجام داد که زبان اثر رو بهتر کرد. (چاپ انتشارات نیلوفر) من هر دو نسخه رو مطابقت دادم و ای کاش در خوانش این اثر از نسخه ویراست شده استفاده می شد.

سلام در ابتدا دوست داشتم تشکر کنم از راوی عزیز بابت صدای خوب و اجرای حرفه ایشون. برخلاف نظر برخی از دوستان اجرای ایشون رو دوست داشتم و با فضای کتاب مطابق بود. فقط برای دلنشینی بیشتر، به نظرم بهتر بود صدای خانم ها رو یک خانم اجرا کنن ولی در کل اجرای خیلی خوبی داشتن. دید اولیه ای که به کتاب داشتم فکر میکردم کتاب حماسی باشه ولی خیلی این شکلی نبود. به دوستان پیشنهاد میکنم بر اساس ابتدای کتاب قضاوت نکنن و صبر کنن شايد اوایلش خیلی گیرا نباشه. جزو کتاب هاییه که حس خوبی منتقل میکنه. یه موضوعی که من شاید با این کتاب یه مقدار مشکل داشتم ابن بود که حالت زندگی نامه داشت. شاید احساسی ترین قسمت ها که باید مخاطب رو بعد از اون همه مطلب درگیر خودش کنه، احساس مخاطب رو برانگیخته نمیکنه. انگار داستان یه سری دیالوگ های خام هست که احساسی منتقل نمیکنه.

متاسفانه کتاب با نحوه خوانش و گویندگی گوینده، تبدیل به کتابی بی روح و خشک شده که ادامه دادن و تحمل کردن آن بسیار دشوار شده است. فی المثل گویندگی شخصیت کاترین بسیار لوس و تصنعی انجام شده است و گویندگی شخصیت اصلی نیز به همین سیاق غیر ملموس و دوست نداشتنی است. وقتی کار ایشان و بقیه گوینده ها را با گویندگی آقای سلطان زاده مقایسه میکنید متوجه اختلاف های فاحش بین ایشان می شوید. آقای سلطان زاده برای هر شخصیت در هر داستانی صدایی جدید و بالتبع باور پذیر ایجاد می کنند که نشان دهنده احترام ایشان به مخاطب است.

واقعا از شنیدن این کتاب لذت بردم . راویش هم خوب بود . موسیقی های حماسی بین داستان معرررکه بود . لطفا اگر براتون مقدور هست نام موسیقی هایی که در طول داستان پخش میشد رو کامنت کنید . البته در فصل ۳۷ یا ۳۸ این کتاب ، موسیقی به شکل بدی تا اوایل داستان طول داده میشه این قسمتش یکم بد شده بود . از صدای راوی اوایل داستان راضی نبودم اما در طول به نظرم جذاب و خوب اومد . کتاب یکم بد ترجمه شده بود اما این کتاب صوتی ارزش گوش کردن رو داره . متن کتاب هم که واقعا معرکه بود و سیر داستان رو خیلی عالی پیش میبره . امیدوارم کتاب های خوب بیشتری با صدای ایشون گوش کنم . در کل کتاب دوست داشتنی بود ??✌.

برای اینکه زشتیهای جنگ رو به تصویر بکشیم نیازی به اغراق و زیاده‌گویی نیست؛ کافیه روزمرگی‌های جنگ رو توصیف کنیم و بخصوص اگر در کنارش روزمرگیهای یک عشق رو هم توصیف کنیم در کنتراست این دو روایت نفرت و عشق، بذر انزجار از جنگ رو در دل مخاطب خواهیم کاشت. و این دقیقا همون کاریه که همینگوی در این داستان می‌کنه. دو روایت در هم تنیده رو پیش می‌بره و بدون اینکه هرگز در دام شعار دادن گرفتار بشه در نهایت انگار مثل کسی که اعصابش از دست دنیا و سیاستمدارانش خرد شده باشه میگه شما هر چقدر دلتون می‌خواد توی سر هم بکوبین و دنیا رو به گند بکشین. ماییم و می و مطرب و این کنج خراب

باورم نمیشه یک کتاب که حتی عنوانش هم بار معنایی سنگینی داره و کاملا مشخصه که قراره با یک روایت دراماتیک از جنگ روبه‌رو بشیم، با خوانش ضعیف و سطح پایین راوی، تبدیل بشه به کتاب طنز! باور کنین تا جایی که گوش دادن به کتاب رو تونستم تحمل کنم فقط خندیدم! مخصوصا وقتی راوی با عشوه به جای کاراکترهای مونث صحبت می‌کرد. واقعا انگار شعر حافظ رو با ریتم شیش و هشت بخونن!!! این کتاب رو تو نوجوانی خونده بودم و برای تجدید خاطره گفتم نسخه صوتیش رو گوش کنم که کاش این کار رو نکرده بودم و اجازه میدادم حسم نسبت به این کتاب همونطور که بود، بمونه...

این خیلی خیلی نازیباست که در خوانش کتاب، صدای یک زن با نازک کردن صدا توسط یک مرد اجرا بشه. در اکثر خوانش‌های آوانامه وقتی زنی ظاهر شده، این اتفاق افتاده و این کار لحن زن رو به شکلی حماقت آمیز تنزل داده. واقعا انتظار میره یا برای اون بخش‌ها از گوینده‌ی زن استفاده بشه یا کل کتاب با یک صدا «خوانش» بشه. مجموعه آوانامه با کیفیت‌های این چنین الانش و با همه‌ی گستردگی کارهاش، موفق به تولید کار ماندگاری نخواهد شد.

با احترام تمام به آقا نجف دریابندری و راوی محترم چندان کار جذابی نبود من فکر می‌کنم این متن و این کلمات رو شاید بهتر نمی‌شد خوند جاهایی از کتاب در جواب تمام حرف‌های طرف مقابل جواب «تو خیلی ماهی» هست تو خیلی ماهی تو چقدر ماهی خیلی تو ماهی . قسمتهایی هم که درباره معاشقه و هم‌آغوشی شخصیت‌های اصلی هست واقعا چندش‌آور از کار در اومدن

کتابه به این خوبی اخه این چه راوی بدیه که براش انتخاب کردین، ما اعتماد میکنیم که کتاب خریداری میکنیم.. من تو ماشین کتاب صوتی گوش میدم و واقعا نمیتونم بیشتر از یه بخش تو یه روز گوش بدم.. صحنه جنگ و جوری تعریف می‌کنند که هیچ حسی توش نیست

به نظرم خیلی خوب بود، برای همه شخصیت ها سعی کردن صدای متفاوتی ایجاد کنند در نظر بگیرید قرار نیست نمایشنامه اجرا کنند، باید روخوانی کتاب باشه که به نظرم حس و حال همینگ وی را منتقل کرده(حس و حال یک جوان ۱۹ ساله آمریکایی در اروپا در جنگ جهانی اول)