بیوگرافی و دانلود کتاب های هاروکی موراکامی

هاروکی موراکامی که بود؟

هاروکی موراکامی haruki murakami نویسنده‌ی ژاپنی متولد ۱۹۴۹ در شهر کیوتو ژاپن است. او یکی از نویسندگان معاصر ژاپنی است که با سابقه‌ی 30 سال نویسندگی حرفه‌ای در سطح جهانی شهرت پیدا کرده است. موراکامی در نویسندگی سبک و سیاق خاص خود را دارد. او داستان‌های خود را با عناصر فلسفه و روانشناسی تلفیق می‌کند و درنهایت داستان‌هایی با حال و هوای سوررئال می‌نویسد. از معروف‌ترین کتاب‌های او می‌توان به کافکا در کرانه، سوکوروتازاکی بی رنگ و سالهای زیارتش و تعقیب گوسفند وحشی اشاره کرد. آثار او به بیش از چهل و دو زبان در سراسر جهان ترجمه شده است و جایزه «فرانتس کافکا» یکی از بزرگ‌ترین جوایزی است که موراکامی تاکنون در میان جوایز دیگرش دریافت کرده است.

موراکامی از خانواده تا ادبیات

هاروکی موراکامی زمانی که تازه به دنیا آمده بود خانواده‌اش به شهر آشیا نقل مکان کردند و موراکامی سال‌ها در این شهر بزرگ شد. پدر و مادر او از طبقه فرهنگیان جامعه بودند و هر دو استاد ادبیات ژاپنی بودند. شاید بتوان گفت یکی از دلایلی که بسیاری از منتقدان و خوانندگان معتقدند که نوشته‌های او سبک غربی دارد در این باشد. علاقه موراکامی به ادبیات و موسیقی غربی بیشتر به این دلیل بود که او در فضایی بزرگ شده بود که بیشتر ادبیات ژاپنی در خانه متمرکز بود. خود موراکامی در مصاحبه‌ای با روزنامه سان‌فرانسیسکو گفت: «چون پدرم استاد ادبیات ژاپنی بود، دلم می‌‌خواست یك كار دیگر انجام بدهم. به همین دلیل آثار كافكا و داستایوفسکی و تولستوی را خواندم. از داستان‌های این نویسندگان خیلی خوشم آمد. داستایوفسکی هنوز هم قهرمان ادبی من است.»

تحصیل و ازدواج

در سال ۱۹۶۸ موراکامی وارد دانشگاه هنرهای نمایشی در توکیو شد. در همین دوره بود که با همسرش یوکو آشنا شد و در حالی که هنوز دانشگاه را تمام نکرده بود با او ازدواج کرد. آنها دانشجو بودند و پول زیادی برای گذراندن امور معیشتی خود نداشتند. موراکامی و همسرش سخت کار می‌کردند و درنهایت با پس‌انداز و قرض توانستند در سال‌های 1974 تا 1981 یک کافه جاز افتتاح کنند. موراکامی به دلیل علاقه بسیار زیادش به گربه‌ها اسم آن باشگاه را «پیتر کت» می‌گذارد.

آغاز نوشتن

موراکامی زمانی که 29 سال داشت نوشتن را به طور جدی شروع کرد. در واقع ایده‌ی نوشتن او زمانی که برای دیدن بازی بیسبال به استادیوم رفته بود در ذهنش شکل گرفت. موراکامی می‌گوید: «از آن به بعد هر شب وقتی دیروقت به خانه بر می‌گشتم، پشت میز آشپزخانه می‌نشستم و می‌نوشتم، همان چند ساعت پیش از سپیده‌دم عملا تنها زمان خالی من بود. در شش ماه آینده «صدای باد را بشنو» را نوشتم. اولین نسخه را درست با پایان یافتن فصل بازی‌های بیس بال تمام کردم. «صدای باد را بشنو» کار کوتاهی است، بیشتر یک داستان بلند است تا رمان. با این حال زمان و انرژی زیادی از من گرفت. البته بخشی از آن به محدودیت زمانی بود که داشتم. اما مشکل اصلی این بود که نمی‌دانستم چگونه باید رمان بنویسم. راستش، گرچه همه جور کتابی می‌خواندم، نگاه جدی به ادبیات داستانی معاصر ژاپن نداشتم. رمان‌های قرن نوزدهمی روسیه و داستان‌های کارآگاهی داغ آمریکایی ژانرهای موردعلاقه‌ام بودند. بنابراین نمی‌دانستم چه نوع رمان‌های ژاپنی روی بورس بودند، یا این که چطور باید داستانی را به زبان ژاپنی بنویسم».

«به آواز باد گوش بسپار» اولین رمان او بود که برایش جایزه ادبی گونزو را به ارمغان آورد. موراكامی‌‌ بعد از این نویسندگی را به شکل جدی شروع کرد و چندین كتاب دیگر منتشر كرد؛ اما می‌توان گفت که در آن سال‌های نخستین نویسندگی‌اش موفقیت بزرگش در زمینه نویسندگی با انتشار رمان «چوب نروژی» در سال 1987 نصیبش شد.

در مسیر نویسندگی

بعد از انتشار دو کتاب قبلی دیگر دست موراکامی گرم شده بود و ذهن او هر بار با ایده‌ی جدید در کتابی تازه ظهور می‌کرد. نگارش سه‌گانه‌ی «موش صحرا» که سه کتاب به‌هم‌پیوسته بود را تکمیل کرد. در سال ۱۹۸۰ موراکامی رمان «پین بال» که اولین قسمت از این رمان سه‌گانه بود را تمام کرد. فروش موفق این کتاب سه‌گانه، مسیر موراکامی را در ادبیات به مردم جهان نشان داد و خبر از ظهور نویسنده‌ای موفق و محبوب را به آن‌ها داد.

سبک نوشته‌های موراکامی

موراکامی به موسیقی غربی، گربه و دویدن علاقه زیادی دارد. معمولا در آثار او می‌توان رگه‌های این علاقه را به شکل پررنگ و گاهی کمرنگ دید. او زبانی ساده دارد و سبک روایی او به سبک فرا واقع‌گرایی و واقع‌گرایی جادویی شهرت دارد. موراکامی داستان‌های خود را به‌گونه‌ای می‌نویسد که مخاطبان بتوانند در لحظه خود را غرق روایت او کنند. طرفداران موراکامی کتاب‌خوان‌هایی هستند که در دنیای داستان‌های موراکامی تنهایی، هویت واقعی، سرسختی و رهایی را پیدا می‌کنند. کتاب‌های موراکامی از آن دسته کتاب‌هایی است که عمدتا بزرگ‌سالان را راضی می‌کند اما حالت معماگونه بعضی از رمان‌ها و داستان‌های کوتاهش برای بسیاری از مخاطبان نوجوان هم سرگرم‌کننده و دوست‌داشتنی هستند. جنس داستان‌های موراکامی از نوع تنهایی آدم‌ها، شناخت هویت و بحران رابطه و حتی از بین رفتن ارزش‌های انسانی است. ایجاد فضاهای سورئال و سمبلیک خاص او در داستان‌هایش و البته گرایش به سبک پست‌مدرن باعث شده تا مخاطبان گسترده‌ای در سراسر جهان داشته باشد. در کتاب‌های او پایبندی به فرهنگ و رسومات ژاپنی مکرر دیده می‌شود. نثر موراکامی نثری ساده و روان است که همه‌ی سلیقه‌ها از خواندن آن لذت می‌برند. «کازوئو ایشیگورو» نویسنده‌ی ژاپنی برنده جایزه‌ی بوکر و همچنین برنده‌ی نوبل ادبیات درباره هاروکی موراکامی می‌گوید: «او دو سبک متمایز دارد: از یک‌سو سبک غریب و آشوبگرایانه و از سوی دیگر شیوه مالیخولیایی بسیار کنترل‌شده». موراکامی نویسنده‌ی ژاپنی است که با در نظر گرفتن مفاهیم جهان شمول به پرسش‌های بزرگ بشری پاسخ می‌دهد. او به خوانندگان خود کمک می‌کند تا بتوانند برای کشف و درک هویت انسان باشخصیت‌های کتاب‌هایش همراه شوند.

جوایز هاروکی موراکامی

هاروکی موراکامی آثار محبوب و پرفروشی را از خود به‌جا گذاشته است به طوری که خیلی از کتاب‌های او با بیش از 30 ترجمه در سراسر جهان و فروش‌های میلیونی توانسته‌اند رکورد بشکنند. به‌عنوان مثال ترجمه انگلیسی کافکا در کرانه در سال 2005 آن را در لیست ده کتاب برتر سال نشریه نیویورکر قرار داد. موراکامی مهم‌ترین نویسنده ژاپنی و یکی از لایق‌ترین افراد برای کسب جایزه نوبل ادبیات است که تاکنون موفق به دریافت آن نشده است. او در سال 2019 یکی از 4 نامزد دریافت این جایزه شد که به درخواست خود از رقابت کناره‌گیری کرد. ازجمله جوایزی که موراکامی مفتخر به دریافت آن‌هاست می‌توان به جایزه جهانی فانتزی، جایزه‌ی بین‌المللی داستان کوتاه فرانک اوکانر، جایزه‌ی فرانتس کافکا و جایزه‌ی اورشلیم اشاره کرد.

هاروکی موراکامی نویسنده برجسته ژاپنی