کتاب صوتی از دو که حرف می زنم از چه حرف می زنم نشر رادیو گوشه

کتاب خوبی بود. الگویی از یک زندگی سالم ارائه میداد. قطعا تعدادی از خوانندگانشو سر شوق میاره که به ورزش و دویدن رو بیارن. این که اجرای صوتی کتاب به گروهی از دوندگان سپرده بشه ایده خیلی خوبی بود و الحق این عزیزان هم به بهترین نحو از عهده کار براومدن. واقعا لذت بردم و حتی متعجب شدم از اینکه میدیدم ورزش‌کارانمون اینقدر خوب و مسلط کتاب میخونن. همگی خوب بودن و دو سه نفرشون اونقدر عالی بودن که بنظرم حتی پتانسیل روایت رمان هم داشتن. کاش اسمشون هم ذکر میشد تا بشناسیمشون و بتونیم پیگیر فعالیتهاشون باشیم. دم همه‌شون گرم و قدم‌هاشون استوار

خود من به شخصه نمیتونم دلیل تعریفایی که یه عده از عزیزان میکنم رو درک کنم.اصلا نپسندیدند کتابو.اگر با خوندن کتابی که نویسنده مدااام درباره اینکه در روز چند کیلومتر میدونین و تو فلان بازی پاس گرفت و تو فلان تاریخ تو فلان مسابقه دو شرکت کرد و چی و چی بخونین که کتابو گوش کنین اگر نه اصلااااااا توصیه نمیکنم وقتتونو پاش بزارید.اولین کتابی که از این نویسنده خوندم این بود.خداکنه بقیش اینجوری نباشه فقط.گوینده ها خوب بودن فقط ای کاش ثابت یکی میخواد نه هر فصلو یک نفر بخونه...

با کمال احترام به تمام دوستان دونده تیم اولترا اما اجرا واقعا اعصاب خوردکن و گاها حتی برای شعور مخاطب توهین آمیز است‌. کاش ناظر فنی یا ضبط دستکم با توجه به نظرگاه واحد راوی داستان، نکته ساده ای مانند هارمونی لحن گویندگان را به نحوی رعایت میکرد. در کل پیشنهاد میشود تا تولید نسخه صوتی بهتر از این کتاب خوب، اجالتا از نسخه غیر صوتی بهره ببرید.

کتاب جالبیست. و قیمتی از تفکر و شخصیت موراکامی رو نشون میده که بشدت برای من جذاب هست. تمرین کوشیدن، و تلاش کردن که ارمغان آن سلامتیست، حتی درک محدودیت های جسمی در سنین مختلف یکی از موهبت هاست. خودتو که بشناسی ، میتونی توسعه بدی، رفع نقص کنی و یاد بگیری چطور باید خودت رو در چهارچوب واقعیت ها تحلیل کنی. ود نهایت تلاش مستمر و بی پایان برای ماراتن. مسابقه ای هم عرض زندگی!

کتاب، کتاب خوبی است برای طرفداران هاروکی اما این که هر فصل را یک نفر میخوند زیاد ایده جالبی نبود. چون ۳ فصلش واقعا خیلی با لحن بدی خونده میشد و جدای این قضیه تا به صدای جدید عادت کنیم تمرکز از دست میرود.

این کتاب سبک زندگینامه داره و اگه کسی به این سبک علاقه داره، حتما لذت میبره چون زندگی روزمره یک نویسنده بزرگ هست ولی اگه به کتابهای زندگینامه و روایت زندگی علاقه ندارید، کتاب رو گوش نکنید چون به شدت کسل‌کننده میشه. به نظرم تغییر راوی‌ها، ایده خوبی نبود؛ مخصوصا بعضی راوی ها نتونستن به‌خوبی اجرا کنن و این تغییر صدا و لحن باعث میشد نتونی به‌خوبی ارتباط بگیری

نه انتخاب روایت از سمت «گروهی از دوندگان» معقول و درست‌ بود و نه هیچکدام از راوی ها خوانش مناسبی دارند. تکیه‌ها اشتباه هستند و همگی گویی دارند مجله‌ای را می‌خوانند، آن هم برای نخستین بار. خود کتاب بسیار زیباست، حتما نسخه متنی رو مطالعه کنید.

بسیار برای من شنیدنش لذت بخش بود از اینکه لحظه به لحظه یک نویسنده دونده را می‌شنیدم و شیوه تفکرات و نگاهش به دنیای درون و بیرونش را لمس میکردم و اتفاقا هر بار که در حال گوش دادن بودم ، پیاده روی میکردم انگار شوقی درونم برای حرکت رو به جلو شعله ور شده بود .

واقعابایددرمورد اینکه چه شخصی باچه نوع مدل صدا وچه سبکی کتابهارو بخونه تأمل وتست انجام شود چون صدا ونحوه گفتار خیلی روی گیرایی کتاب تأثیر میزاره...اگه دراین خصوص مقداری وقت گذاشته بشه حتمابه نتایج خوبی میشه رسید..ممنون

به نظرم گوینده اش میتونست بهتر باشه مجموع کتاب رو بخای در نظر بگیری اگر نخونیش چیزی از دست ندادی مطالب مهم تری از نوع کتونی و مدل نفس گرفتن تو دویدن و عرق ریختن تو دویدنم وجود داره?