ویلیام شکسپیر، شاعر، نمایشنامهنویس و بازیگر انگلیسی، از بزرگترین چهرههای ادبیات جهان و بهویژه زبان انگلیسی به شمار میرود. او با آثاری چون هملت، مکبث، رومئو و ژولیت و شاه لیر، نهتنها معیارهای نوشتاری عصر الیزابت را متحول کرد بلکه تأثیری ماندگار بر فرهنگ، هنر و تئاتر جهان گذاشت. شکسپیر را بهعنوان «سخنسرای آون» نیز میشناسند؛ لقبی که به محل تولدش در استراتفورد بازمیگردد.
شکسپیر در ۲۶ آوریل ۱۵۶۴ در استراتفورد انگلستان غسل تعمید داده شد و کودکی خود را در خانوادهای اهل فرهنگ گذراند. در ۱۸ سالگی با ان هتوی ازدواج کرد و صاحب سه فرزند شد. او در سالهای پایانی قرن شانزدهم به لندن رفت و بهعنوان بازیگر و نمایشنامهنویس در گروه «مردان لرد چمبرلین» فعالیت کرد که بعدها به «مردان پادشاه» تغییر نام داد. آثار برجستهاش بین سالهای ۱۵۸۹ تا ۱۶۱۳ نوشته شدند. شکسپیر در حدود سال ۱۶۱۳ بازنشسته شد و سه سال بعد، در ۲۳ آوریل ۱۶۱۶ درگذشت و در کلیسای ترینیتی استراتفورد به خاک سپرده شد.
سبک شکسپیر آمیزهای از تخیل شاعرانه، بینش روانشناختی و توانایی کمنظیر در استفاده از زبان است. او در آثارش از ترکیبهای بیانی نوآورانه، دیالوگهای پرکشش و ساختارهای پیچیده استفاده میکرد. نمایشنامههایش در 3 دسته اصلی تراژدی، کمدی و تاریخی قرار میگیرند و برخی از آنها نیز ترکیبی از این ژانرها هستند. او استاد خلق شخصیتهای چندلایه بود و با بهرهگیری از استعارهها و تمثیلها، مفاهیم انسانی و فلسفی را به زبانی زیبا و ماندگار منتقل میکرد.
از میان آثار فراوان شکسپیر، برخی بهعنوان شاهکارهای جاودانه شناخته میشوند:
این آثار قرنهاست که الهامبخش نویسندگان، هنرمندان و کارگردانان در سراسر جهان هستند و همچنان بر صحنههای تئاتر و در قالبهای مدرن بازآفرینی میشوند.
نسخههای صوتی آثار شکسپیر فرصتی ارزشمند برای تجربه دوباره شاهکارهای او فراهم کردهاند.