کتاب صوتی مادام کاملیا نشر ماه آوا

«مادام کاملیا»، نوشتۀ الکساندر دوما (پسر)، اولین بار در سال ۱۸۴۸ منتشر شد و تا امروز، نه تنها همچنان خوانده می‌شود، بلکه آثار هنری دیگری، از جمله تئاتر، فیلم و حتی اوپرا، با اقتباس از آن ساخته می‌شوند. الکساندر دوما، در این اثر درخشان خود، همچنان به مسائلی از جمله عشق، خیانت، جدایی، فرزندان نامشروع و اختلاف طبقاتی پرداخته است. اما آنچه بر جذابیت «مادام کاملیا» می‌افزاید، رگه‌هایی از زندگیِ حقیقی نویسنده است که به‌روشنی دیده می‌شود.

شخصیت داستان زنی است به نام مارگریت گوتیه، که بسیاری معتقدند (و البته، دومای پسر هم هرگز انکار نکرد) برگرفته از معشوقۀ نویسنده، ماری دوپلسی، است. این مارگریت گوتیه معروفه‌ای دل‌ربا بود با مشتریانی از طبقه‌های بالای اجتماع و البته، ثروتمند. اشراف‌زاده‌ای به نام آرمان دووال عاشق این خانم شد و کوشید او را از زندگی عجیب و پرماجرای خود دور و به زندگی در روستا، در خانه‌ای زیبا و محیطی به دور از شلوغی‌ها و بی‌آبرویی‌ها ترغیب کند. پدرِ آرمان اما، ترسانِ از سرنوشت دختر خود و دل‌نگران بدنامی پسر، مادام کاملیا را به ترکِ پسرش تشویق کرد. آنجا که دلی می‌شکند، زندگی شاید دیگر ارزش نداشته باشد. آرمان، بددل و نگران از اینکه معشوقه‌اش او را به خاطر مرد دیگری ترک کرده، به دامان افسردگی می‌رود. اما واقعیت چیز دیگری بوده؛ تلخی‌های عشق در نهایت با یک کشف پاک می‌شوند؛ اما آیا زندگی فرصت دوباره‌ای به این دو عاشقِ دل‌شکسته می‌دهد؟

الکساندر دوما (پسر) (۱۸۲۴-۱۸۹۵) در ترسیم تصویری تماماً خوب و نیکو از مادام کاملیا کمی محافظه‌کارانه عمل کرد. او می‌دانست برای باورپذیر بودن شخصیت‌هایش، نباید تنها به دنبال ابتذال، شر، پاک‌دامنی و پایانِ خوش باشد. در زمانه‌ای که «مادام کاملیا» منتشر شد، هنوز عقاید تندوتیزی دربارۀ پاک‌دامنی، طبقات اجتماعی و اصالت خانوادگی وجود داشتند. آنچه دوما سعی بربیانش داشته، شکستن هنجارهای متحجرانه و دیدنِ تصویر بزرگ‌تر است: اینکه پک‌سرشتی از پاک‌دامنی‌های خشکه‌مذهبی پیشی می‌گیرد؛ اینکه اصالت خانوادگی آن‌قدر مهم نیست، که عشق و وفاداری اهمیت دارد؛ اینکه در نهایت، انسان با قلب و بخشندگی است که مفهوم انسانیت را به‌تمامی زیست خواهد کرد.