کتاب وداع با اسلحه نشر افق

دنیا همه را می‌شکند و پس از آن خیلی‌ها در جاهایی که شکسته‌اند قوی می‌شوند. اما دنیا کسانی را که نشکنند،‌می‌کشد. بهترین‌ها و نجیب‌ترین‌ها و شجاع‌ترین‌ها را با بی‌تفاوتی می‌کشد. اگر تو جزو آن‌ها نباشی مطمئن باش که تو را هم می‌کشد، فقط چندان عجله‌ای ندارد. ارنست همینگوی برنده‌ی جایزه‌ی نوبل ادبیات (۱۹۵۴) در بخشی از زندگی پرماجرای خود به عنوان راننده‌ی آمبولانس راهی جنگ جهانی اول شد،‌در ارتش ایتالیا خددمت کرد و مجروح شد،‌سه ماه دوران نقاهت خود را در بیمارستان شهر میلان گذراند و همان جا به پرستارش دل باخت. او با الهام از این واقعه، شخصیت کاترین بارکلی را در رمان وداع با اسلحه (۱۹۲۹) خلق کرد. رمان وداع با اسلحه نمونه‌ای از بیان خاص همینگوی در داستان‌نویسی است که مترجم سعی کرده به همین لحن در زبان فارسی دست یابد.