نور روی رضا و مستنطق باز می‌شود. رضا زنجیرپیچ نشسته است و دیگری استنطاق می‌کند.

مستنطق : از کجا به فکر کشتن شاه افتادی؟

رضا : از کجا؟ از کجا نمی‌خواد! از کندوبندهایی که کشیدم. از چوب‌هایی که ناروا خوردم. از شکم خودم که پاره کردم. از مصیبت‌هایی که سرم اومد. چهار سال و چهار ماه زیر کند و زنجیر بودم. به‌خیال خودم خیر دولتمِ می‌خواستم.

مستنطق : نمی‌خواستی؟

رضا : می‌خواستم. خدمت کردم. توی ماجرای تنباکو خدمت کردم.

مستنطق : وقتی برای دست‌فروشی می‌رفتی درِ خونه‌ها، می‌گفتی قلیون‌ها رو بشکنن.

رضا : این‌جوری نیست که می‌گن.

مستنطق : همین‌جوره. چیزهایی هست که خودت نوشتی.

رضا : چی؟

مستنطق : با خط خودت.

رضا : قلمدون آوردن به‌زور گرفتن.

-از متن کتاب-