کتاب صوتی مادر وحشی نشر نوین کتاب

داستان کوتاه «مادر وحشی»، نوشته‌ گی دو موپاسان و ترجمه سوگند پورمولایی، از مجموعه «روایت آواهای سوپرانو»، داستانی است درباره مادری‌ که از رنج دوری پسر سربازش در عذاب است. روزی چهار سرباز، از جبهه‌ مقابل، به روستای آنان می‌آیند و پیرزن همچون پسر خودش، از آن چهار سرباز مراقبت می‌کند و توجهی ندارد که آن‌ها دشمنان پسرش محسوب می‌شوند؛ تمامی آن‌ها او را به یاد پسرش می‌اندازند. روزی نامه‌ای به خانه‌ پیرزن می‌آید و...

شنیدن ادامه‌ این داستان را به شما و داستان شنیداری «مادر وحشی» می‌سپاریم. داستانی که بسیاری از صحنه‌هایش انعکاسی است از غمی آشنا. غمی که شاید نتایج متفاوتی در عمل داشته، اما احساسی است مشترک میان تمامی انسان‌هایی که سایه جنگ را روزی بر سر خانه‌یشان احساس کرده‌اند.

در قسمتی از داستان کوتاه «مادر وحشی»، با صدای محمد طالبی می‌شنوید:

«مردم به آن‌ها «وحشی» می‌گفتند.

نامشان بود یا لقبشان؟

سروال را صدا زدم. با گام‌های بلندش چون یک جرثقیل سمتم آمد.

پرسیدم: «چه بلایی بر سر آن‌ها آمده است؟»

و این‌گونه ماجرا را تعریف کرد:

با شروع جنگ، پسر آن‌ها که سی‌وسه ساله بود مادرش را در خانه تنها گذاشت و راهی جبهه شد. چون زنی پولدار بود، مردم برایش اظهار تأسف نکردند و برایش ناراحت نشدند. در کلبه‌اش که در حاشیه جنگل بود و با دهکده بسیار فاصله داشت تنها ماند، با این وجود از تنهایی هراس نداشت و مانند مردان با آن قامت بلند و لاغراندام خیلی کم می‌خندید و اجازه شوخی به

کسی نمی‌داد. زنان مزارع به‌ندرت می‌خندند. خنده کار مردان است و بس. آن‌ها قلب‌هایی حساس و غمگین دارند که کسی به آن راه نمی‌یابد. مردان آن‌ها در میخانه پر از شادی و نشاطند، اما همسرانشان با چهره‌هایی عبوس، همچنان موقر می‌مانند. چهره آن‌ها هرگز نیاموخته که چطور باید خندید.»

زنان، این نیمی از جمعیت جهان، که بسته به اینکه فرهنگ زمانه در چه اوضاعی به سر ببرد، احساس خوشبختی‌شان کم یا زیاد می‌شود، هر یک داستان‌هایی ناگفته در دل دارند که اگر عیان شود، چه خنده‌ها و گریه‌ها و فریادها و آوازها که شنیده نخواهد شد؛ نوین کتاب در قالب مجموعه‌ای به نام «روایت آواهای سوپرانو» صدای لطیف و گاه حزن‌انگیز و گاه سرخوشانه جمعی از زنان تاریخ ایران و جهان را منتشر کرده است که داستان پیش رو، یکی از آنهاست.

داستان «مادر وحشی» بخشی از مجموعه داستان‌های زنانه «روایت آواهای سوپرانو» است که هر یک به شکلی به موضوع زنان می‌پردازند. دبیری این مجموعه بر عهده حسین مسعودی آشتیانی است.