کتاب چیزی شبیه زندگی نشر الهام

نمایشنامه چیزی شبیه زندگی یکی از آثار جذاب زنده یاد حسین پناهی است. پناهی در این نوشته خطی توانسته خوانندگان را با خود همراه سازد تا به درک و تفسیر جذابی از معنای زندگی برسند. شاید زندگی چیزی پر از تلاطم است و شاید آبی روان. این نوشته در ژانر ادبیات نمایشی می‌تواند تاثیر عمیقی بر روح و روان خواننده داشته باشد. برداشت از بخش‌های مختلف متفاوت است و هر فرد با توجه به تفکری که خود درباره زندگی دارد می‌تواند به درکی عمیق برسد. مطالعه این کتاب شما را به بعد دیگری از تعریف زندگی می‌برد. این کتاب توسط انتشارات الهام روانه بازار شده است.

درباره نویسنده

حسین پناهی متولد سال 1335 در روستای دژکوه از استان کهگیلویه و بویراحمد است. وی نویسنده و شاعر معروف ایرانی است که لحن و بازی منحصر به فردی داشت و این موضوع وی را به هنرمندی ماندگار در ذهن بسیاری از ایرانیان تبدیل کرده است. اولین نقش وی به بازی در سریال محله بهداشت در تلویزیون باز می‌گردد اما پیش از آن وی به عنوان بازیگر تئاتر و فیلمنامه نویس نیز فعالیت داشته است. پناهی در سال 1369 موفق به دریافت دیپلم افتخار بهترین بازیگر نقش اول مرد از جشنواره فجر شد. از جمله کتاب‌های وی می‌توان به ستاره‌ها و افلاطون کنار بخاری اساره کرد. اشعار وی معمولا به صورت شعر نو و سپید بوده و موضوعاتی مثل حیرت، مرگ اندیشی و کودکی را در برگرفته است. پناهی در سال 1383 در گذشت.

چرا باید کتاب چیزی شبیه زندگی را بخوانیم؟

 نمایشنامه خوانی یکی از روشهای پرورش خلاقیت و افزایش قدرت بیان است و به همین جهت مطالعه نمایشنامه به افراد پیشنهاد می‌شود. برخی کتاب‌ها هستند که به جای مغز خواننده، قلب و روح آنها را نشانه می‌روند. کتاب مذکور نیز از این دست کتاب‌هاست. در واقع نمایشنامه چیزی شبیه زندگی به بیان همین موضوع می‌پردازد. زندگی ساده و روتین. اما نکته جالب توجه آن است که پناهی این کتاب را با الهام از نوشته‌های بالغ بر 10 نویسنده مختلف نگاشته که در میان آنها اسامی فروغ فرخزاد، نیچه و لنگستون هیوز نیز به چشم می‌خورد. هر پرده از این نمایشنامه به هنرمندی هرچه تمام‌تر نوشته شده و در پایان این خواننده است که در جای خود میخکوب می‌شود. مطالعه این کتاب به همه علاقمندان ژانر ادبیات نمایشی توصیه می‌شود.

در بخشی از کتاب چیزی شبیه زندگی می‌خوانیم

ما فرزندان این قرن کافریم.

قرنِ مانیفست‌ های سیاه نیچه.

تزهاى خاكستري بکت.

و آنتى تزهای مسخ پاپ اعظم...

... و زنان، بیشترین قربانیان همیشه تاریخ بوده اند.

تنها موجوداتی که اسم اعظم عشق را از بَرَند؛

زیرا که مادرند.

زیبایی از عشق پدید می‌ آید همان گونه که روز از خورشید.

و ما به دست خودمان ابرهای مسموم می‌ سازیم.

و به دور از چشم خورشید در سایه باران‌ هاى مسمومش همه چیز را مغشوش مى‌ کنیم.

از عشق براى زنان هوویى ساختیم،

که چشم ‌ها را بر حضور عینى و علمى شان کور کرده است.

و عاصى می‌ شویم و دیوانه.

وقتى عشق را مى بینیم که با چادر کج و زنبیل پُر از خِرت و پِرت‌ هاى نازیبا با مرغ مرده نفس نفس زنان به خانه مى‌ آید.

مرغی که با بدبختى به دست آمده است!

واقعیات از تخیلات قوى ترند.

و مکررا تکرار مى‌ کنیم

که هیچ چیز خیال انگیزتر از خود واقعیت نیست.

پابرهنه به استقبال عشقى بروید که با زنبیل و مرغِ مرده مى آید و مادران را دریابید که اگر دیر شود مى‌ میرند و بخشى از ما را با خود به زیر گل مى‌ برند.

برای علاقمندان به کتاب چیزی شبیه زندگی

اگر شما نیز از علاقمندان به کتاب چیزی شبیه زندگی، هستید، مطالعه کتاب‌های زیر را به شما توصیه می‌کنیم.

• خرده جنایت‌های زناشویی، اریک امانوئل اشمیت
• کتاب شهر غصه، امیرعلی نبویان
• اتاق ورونیکا، آیرا لوین