کتاب باب اسرار نشر آوانامه - نسخه صوتی

شمس تبریز خود بهانه‌ست ماییم به حسن لطف ماییم با خلق بگو برای روپوش کاو شاه کریم و ما گداییم در دهه‌های اخیر کتاب‌های بسیاری به رشته تحریر در آمده‌اند که داستان آن با زندگی شمس و مولانا گره خورده است. احمد امید نیز در کتاب «باب اسرار» از زندگی این دو عارف بزرگ بهره جسته است. کتاب با این ضرب‌المثل هندی «دنیا خوابی است در خوابی دیگر» آغاز می‌شود و نوید یک داستان پر ماجرا و پر کشش را می‌دهد. کارن کیمیا که به همراه مادرش در لندن زندگی می‌کند و به واسطه پدرش (که از عاشقان مولانا بود) در کودکی با عرفان و تصوف آشنا می‌شود و بعد از اینکه پدرش آن‌ها را ترک می‌کند این دوری به انزجار از تصوف منجر می‌شود. کارن به دلیل شناخت فرهنگ و زبان کشور ترکیه برای انجام ماموریت کاری مجبور می‌شود به این کشور سفر کند. وارد شدن کارن به ترکیه باعث زنده شدن خاطرات دوران کودکی و مخصوصا زنده شدن یاد پدرش می‌شود. او هنوز نمی‌تواند درک کند که پدرش چرا با مرد دیگری رفته بود و به طور کلی دنبال چه چیزی بود؟ کم و بیش درباره مولانا و شمس شنیده بود اما به دلیل عصبانیت هیچ‌وقت این موضوع را دنبال نکرده بود. در طول سفر حوادثی رخ می‌دهد که باعث شناخت بیشتر کارن در باب عرفان و رابطه شمس و مولانا می‌شود و پرده از جنایتی برمی‌دارد که حسودان و تنگ‌نظران هفتصد سال پیش برای از میان برداشتن شمس تبریزی پایه‌ریزی کرده بودند. همان‌طور که اشاره شد، داستان کتاب «باب اسرار» تحت تاثیر داستان مولانا و شمس نوشته شده است ولی عمده کتاب درباره حل معماهای موجود و مستقل از داستان آن دو عارف بزرگ است. نسخه اصلی این کتاب در سال ۲۰۰۸ چاپ شد و انتشارات ققنوس در سال ۲۰۱۸ امتیاز نشر آن را از ناشرش، انتشارات کالِم در ترکیه خریداری کرد. از این کتاب، یک میلیون نسخه در ترکیه به فروش رفته است. بسیاری از منتقدان معتقدند که این کتاب از نظر ساختار، شباهت بسیار زیادی به کتاب ملت عشق دارد. برشی از کتاب تا آنجا که می‌توانستم لحنم را ملایم کردم و گفتم: «اما عزت بیک ... علاءالدین هم عاشق کیمیا بوده. تازه کیمیا هم از اون بدش نمی‌اومده. حضرت مولانا با این که این‌ها رو می‌دونسته باز هم ایرادی ندیده کیمیا خاتون رو به شمس تبریزی بده. بعدش، شمس تبریزی هم با اون‌که سن و سالی ازش گذشته بوده قبول کرده کیمیا، که هنوز بچه حساب می‌شده، زنش بشه. تازه احمد افلاکی هم توی کتابش نوشته کسی که باعث مرگ کیمیا شده شمس بوده. با این‌که فهمیدن این موضوع سخت بوده، همین شک کردن کافی بوده علاءالدین از خشم و عصبانیت بزنه به سرش. درسته هیچ کدوم از این‌ها نمی‌تونه دلیل کشتن کسی باشه اما نباید وضعیت روحی علاءالدین رو هم در نظر بگیریم و درک کنیم؟» رنگ رخ عزت افندی پریده بود. مدتی در سکوت لب پایینش را به دندان گرفت و گزید. بعد گفت: «حکایت‌های شبیه این را من هم شنیده‌ام.» در صدایش کوچک‌ترین نشانه خشم نبود. «به نظر من همه‌ی این‌ها افتراهایی است که به حضرت شمس می‌بندند. باور ندارم که آن صراف دو دنیا مغلوب نفسش شود. چنین چیزی امکان ندارد. درست است که حضرت شمس جایی که ضرورت داشت بی‌رحم می‌شد؛ اما در قبال آن‌هایی بی‌رحم بود که سزاوارش بودند. حضرت مولانا نیز بدی کردن که هیچ حتی نمی‌توانست در فکر بدی کردن باشد.»