کتاب صوتی هنر درمان نشر نوین کتاب

پیشرفت علم یکی از روش‌هایی بوده است که زندگی انسان‌ها را در طول تاریخ بهبود بخشیده است. اما این پیش‌رفت بی حد و مرز گاهی می‌تواند جنبه‌های انسانی زندگی را زیر سوال ببرد. زمانی که پزشکان جایگاه عشق مادرانه را در دستگاه MRI فونوکسیونل مغزی می‌جویند و آن را هم می‌یابند، میتوان نگران ارزش‌های اخلاقی انسان‌ها بود.

دکتر اروین یالوم در کتاب هنر درمان از نگرانی‌هایش درباره‌ی آینده‌ی روانپزشکی و روان‌درمانی می‌گوید.

هنر درمان؛ اندرزی برای درمان‌گران آینده

کتاب هنر درمان نوشته‌ی اروین یالوم برای نخستین بار در سال 2001 منتشر شد. یالوم عنوان فرعی این کتاب را «نامه‌ای سرگشاده به نسل جدید روان درمان‌گران و بیمارانشان» انتخاب کرده است و در آن خلاصه‌ای از تجربه‌ی بالینی‌اش در زمینه‌ی روان‌درمانی اگزیستانسیال و گروه درمانی را شرح می‌دهد. او در این‌کتاب از قصه و افسانه سخن نمی‌گوید بلکه درس زندگی، درمانگری و ارتباط می‌دهد. دکتر سپیده حبیب درباره‌ی کتاب هنر درمان می‌گوید:« کتاب، حاصل دانش عمیق، سال‌ها کار بالینی، استعداد، ذکاوت و طنازی نویسنده‌ی آن است. عشق وسواس‌گونه‌ی یالوم به روان‌درمانی موجب شده رویکرد‌های درمانی متنوعی را تجربه کند؛ از مکاتب مختلف روانشناسی بدون تعصب استفاده کند.»

اروین یالوم در کتاب هنر درمان هشتاد و پنج سرفصل اصلی و مربوط به روان‌درمانی را به طور کامل توضیح می‌دهد و در میان توضیحاتش به خوانندگان، یا دانشجویان، آموزش می‌دهد که هنگام مواجهه با این مشکلات چگونه عمل کنند؛ البته شایان ذکر است که در ترجمه‌ی فارسی این کتاب دو فصل به دلایلی حذف شده‌اند.

اروین یالوم در مقدمه‌ی کتاب هنر درمان ترس‌ها و نگرانی‌های روزمره‌اش را برای خوانندگان توضیح می‌دهد:« نگرانم که نسل آتی روان‌درمان‌گران، کجا آموزش‌ خواهند دید. این آموزش در دوره‌ی آموزش روانپزشکی جای نخواهد داشت. روانپزشکی در شُرُف جدایی از روان‌درمانی است. من نگران روان‌درمانی هستم: نگران‌ این‌که بر اثر فشارهای اقتصادی چه شکلی پیدا می‌کند و با برنامه‌های آموزشی مختصر شده چقدر از خاصیت می‌افتد.»

کتاب هنر درمان به طور کلی در پنج بخش تقسیم شده است. یالوم در بخش اول به ماهیت رابطه‌ی بیمار و درمان‌گر می‌پردازد و بیش‌ترین تاکید را بر استفاده‌ی درمان‌گر از خود و خود افشاگری درمان‌گر می‌گذارد.

یالوم در بخش دوم به محتوا می‌پردازد، راه‌کارها و شیوه‌هایی را برای کاوش در دلواپسی‌ها غایی مرگ، معنی زندگی و آزادی پیشنهاد می‌کند.

بخش سوم کتاب هنر درمان به موضوعات مختلفی می‌پردازد و نگاه جامعی به مشکلات روزانه‌ی درمان‌گران دارد.یالوم در این فصل درباره‌ی موضوعاتی می‌پردازد که به در هدایت روزا‌نه‌ی درمان کمک می‌کند.

دکتر اروین یالوم در چهارمین بخش کتاب طرز استفاده رویا در فرآیند درمان را به خوانندگان توضیح می‌دهد؛ یالوم می‌گوید:«نخستین رویا اغلب انتظارات یا ترس‌های بیمار را از درمانی که قرار است آغاز شود، می‌نمایاند.»

اروین یالوم در آخرین بخش کتاب هم درباره‌ی خطر‌ها و امتیازات یک روان‌درمان‌گر بودن می‌نویسد. او خطاب به خوانندگانش می‌گوید:«ما صندوقچه‌ی اسراریم. هر روز، بیماران اسراری را که گاه تاکنون با دیگری درمیان نگذاشته‌اند، به ما می‌سپارند. این امتیازی است که به افراد کمی داده شده است. اسرار، پشتِ صحنه‌ی رفتار انسانی را بدون هرگونه پیرایه‌ی اجتماعی، نقش آفرینی، لاف زنی و ژست‌های سر صحنه به ما می‎نمایاند.»

اروین یالوم؛ روان‌درمان‌گر اگزیستانسیال

اروین دیوید یالوم (Irvin D. Yalom) نویسنده، روان‌پزشک و استاد روان‌پزشکی دانشگاه استنفورد روز سیزدهم ژوئن سال 1931 در آمریکا متولد شد. او به عنوان روان‌درمان‌گر اگزیستانسیالیسم شناخته می‌شود و کتاب‌های داستانی و غیرداستانی مهمی در زمینه‌ی روان‌شناسی منتشر کرده‌است.

یالوم در سال 1956 در رشته‌ی پزشکی دانشگاه بوستون و سپس در 1960 در رشته‌ی روانپزشکی در دانشگاه نیویورک فارغ‎‌التحصیل شد. سه سال بعد در دانشگاه استنفورد به عنوان استاد دانشگاه مشغول به کار شد و در همان‌جا روان‌شناسی وجود‌گرا یا اگزیستانسیال را تعریف و پایه‌گذاری کرد.

خانواده‌ یالوم پانزده سال پیش از تولد یالوم از روسیه به آمریکا مهاجرت کردند. به دلیل فقر خانوادگی، یالوم دوران کودکی سختی را پشت سر گذاشته است. او در کتاب «من چگونه اروین یالوم شدم» می‌گوید:«تنها راه آرامشم در دوران کودکی سرزدن به کتاب‌خانه‌ی کوچک محلی‌مان بود. روزی تصمیم گرفتم و به سراغ تنها قفسه‌ی آن کتاب‌خانه را که به ترتیب حروف الفبا مرتب شده بود، رفتم. از اولین کتاب که از جان آدامز بود تا آخرین کتاب آن قفسه که از زرتشت بود را خواندم. یک جایی در کودکی‌ام بود که فهمیدم نوشتن رمان بهترین کاری است که یک فرد می‌تواند انجام بدهد.»

اروین یالوم در آثارش رویکرد سنتی در روان‌درمانی را نقد می‌کند. او رویکرد «درمان انسان‌گرا» که «کارل راجرز» از چهره‌های تاثیرگذار در به وجود آمدن آن بود را درست می‌دانست. این شیوه تسلط کامل و بیش از اندازه‌ی درمان‌گر روی بیمار را به چالش می‌کشید و درمان کردن با همدلی و به شکل گفت‌وگوی اشتراکی را مؤثرتر می‌دانست. یالوم دلیل رنج انسان را در اضطراب‌هایی می‌داند که ترس‌های وجودی آدم است. او این اضطراب‌ها را در چهار دسته قرار می‌دهد؛ معنی زندگی، آزادی، انزوا و مرگ.

یکی دیگر از روش‌های دکتر اروین یالوم استفاده از روان‌درمانی اگزیستانسیال است که یالوم آن را یک رویکرد درمانی پویا تعریف می‌کند که تمرکز خود را بر دلواپسی‌های منشاگرفته از هستی قرار داده است.

از کتاب‌های مهمی که اروین یالوم منتشر کرده ‌است می‌توان به «وقتی نیچه گریست»، «روان‌درمانی گروهی»، «مامان و معنی زندگی»،«دروغ‌گویی روی مبل»،«انسان موجودی یک‌روزه»،«هر روز یک قدم نزدیک‌تر»، «خلق شدگان یک روز»، «موهبت روان‌درمانگری»،«شدم آن‌که هستم»،«مخلوقات فانی»،«مسئله اسپیونزا»، «روان‌‌درمانی اگزیستانسیال» و «درمان شوپنهاور» و هنر درمان اشاره کرد. شما می‌توانید نسخه‌ی الکترونیکی و پی دی اف pdf همه‌ی این کتاب‌ها را از فیدیبو خرید و دانلود کنید.

سبک نوشتاری اروین یالوم

دکتر سپیده حبیب، مترجم تخصصی کتاب‌های آروین یالوم در مقدمه‌ی کتاب هنردرمان می‌نویسد:«هنگام مطالعه‌ی کتاب‌های یالوم، با ترکیب غریبی رو‌به‌رو می‌شویم. او تاکنون درباره‌ی موضوعات مختلفی نوشته است، گستره‌ی کتاب‌های یالوم از متون بسیار تخصصی آغاز می‌شود و تا رمان‌های فلسفی، نامه و حتی درسنامه پیش می‌رود. او در درسنامه‌های تخصصی، عطش خود را به قصه‌گویی را با داستان‌های بالینی کوتاهی از موارد بیماری فرو می‌نشاند و به گفته‌ی خودش از اصطلاحات تخصصی و گیج‌کننده بیزار است، زیرا این اصطلاحات میان دانشجو و درک حقیقی فاصله می‌اندازد. در قصه‌گویی هم اصول نظری علم مورد علاقه‌اش را در لفافه‌ی داستانی جذاب و خواندنی می‌پیچد، بی آن‌که هرگز ارزش علمی کارش خدشه‌دار شود.»

ترجمه هنر درمان به فارسی

سپیده حبیب روانپزشک و مترجم ایرانی متلد سال 1349 است. او مدرک پزشکی عمومی خودش را سال 1375 از دانشگاه تهران اخذ کرد و از سال 1381 به کار در حوزه‎ی روانپزشکی مشغول است. دکتر سپیده حبیب مترجم تخصصی کتاب‌های اروین یالوم است، او برای ترجمه‎ی آثار یالوم از او و ناشرش اجازه‌ی کتبی دارد. «وقتی نیچه گریست»، «درمان شوپنهاور»، «مامان و معنی زندگی»،«روان درمانی اگزیستانسیال» و هنر درمان از اروین یالوم و کتاب‌های «هستی» و «عشق و اراده» از رولو می تعدادی از ترجمه‌های سپیده حبیب هستند که می‌توانید نسخه‌ی الکترونیکی و صوتی همه‌ی آن‌ها را از فیدیبو خرید و دانلود کنید.

دانلود کتاب الکترونیکی و نسخه‌ی صوتی هنر درمان اثر اروین یالوم با ترجمه‌ی سپیده حبیب در همین صفحه‌ی فیدیبو امکان‌پذیر است.

در بخشی از کتاب می‌خوانیم

از تشخیص بپرهیزید (مگر برای شرکت‌های بیمه)

دانشجویانی روان‌درمانی امروز در معرض تاکید بیش از حد بر تشخیص قرار گرفته‌اند. مجریان مراقبت‌های درمانی خواستار دست‌یابی سریع درمان‌گر به تشخیص دقیق‌اند تا به دنبال آن، درمان کوتاه مدتِ متمرکز برتشخیص آغاز شود. روشی که پسندیده، منطقی و موثر به نظر می‌آید، ولی ارتباط کمی با واقعیت دارد. این روش کوششی گمراه‌کننده است در جهت پدید آوردن دقت علمی، در شرایطی که این نه مهم نه مقدور است و نه دلخواه.

در تعیین ملاحظات درمانی بیماری‌های جدی با زیربنای زیستی( مانند اسکیزوفرنیا، اختلالات دوقطبی، اختلالات خلقی اساسی، مسمومیت دارویی، بیماری‌های مغزی ناشی از سموم)، تشخیص نقشی اساسی دارد و در این مقوله جای سوال نیست، ولی در روان‌درمانی بیمارانی که دچار اختلالات سبک‌تری هستند، تشخیص اغلب غیرسودمند است.

چرا؟ به این دلیل که روان‌درمانی عبارت است از روند آشکارسازی تدریجی‌ای که در طی آن درمان‌گر سعی می‌کند تا حد امکان بیمار را به طور کامل بشناسد. تشخیص دیدار را محدود می‌کند و از توانایی برقراری ارتباط انسانی می‌کاهد. وقتی تشخیصی می‌گذاریم، در واقع به صورت انتخابی به تمامی جنبه‌هایی که در تشخیص ما نمی‌گنجد بی‌توجه می‌شویم و برعکس به جزئیاتی که به نوعی تشخیص اولیه را رد می‌کند، بیش از آن‌چه باید توجه می‌کنیم. دیگر این‌که تشخیص گاه مانند پیش‌گویی خودبسنده عمل می‌کند. وقتی با بیماری به عنوان یک بیمار «مرزی» یا «هیستریک» ارتباط برقرار می‌کنیم، این ویژگی‌ها را در او تحریک و تحکیم می‌کنیم. تاریخ روانپزشکی، تاثیرات ایاتروژنیک را در شکل‌گیری مقوله‌های بالینی ثبت کرده است. از جمله جدال موجود در اختلال چند شخصیتی و خاطرات سرکوب شده از سواستفاده‌ی جنسی. در این میان اعتبار پایین DSM را در تقسیم‌بندی اختلالاا شخصیت- که اتفاقا همان اختلالاتی هستند که نیاز به روان‌درمانی‌های طولانی مدت دارند- نباید از یاد برد.