کتاب بیچارگان نشر نی

ترجمه خوبی داره این نسخه البته من ترجمه های دیگه رو ندیدم. نکته ای که در کار داستایسکی باید بهش اشاره کرد انتخاب سنجیده و بی نظیر فرم روایی هست. در این کتاب (البته در برادران کارامازوف همین فرم روایت رو توسعه داده) خواننده با نامه های دو شخصیت داستان روبروئه و هیچوقت روایت دانای کل و متقنی رو شاهد نیست. حتی ما با تفسیر کند(آهسته) شخصیت ها روبروییم چون نامه چه شرح یک واقعه یا یک حس باشه دیگه همون حس نخواهد بود. حقیقت در تفسیر گم میشه یا تغییر شکل میده، مثله عشق نافرجام این داستان. جدا از داستان و زیبایی های دیگر بیچارگان و برادران کارامازوف بنده از فرم روایی انتخابی معرفت شناسی رو فهمیدم.

شما اگر داستایوفسکی هم باشید که به نظر من نزدیکترین چیز به غیرممکنه(اگه عقیده داشته باشیم که غیرممکن وجود نداره) هنوز هم نمی‌توانید همه را راضی کنید. بیچارگان قطعا بهترین اثر نویسنده نیست ولی هنوز هم در عالی بودن آن بین منتقدان جای هیچ حرف و حدیث و شک و گمانی وجود ندارد و با این وجود هنوز هم از نظر خیلی‌ها خسته‌کننده است. خیلی کنجکاو شدم نظر این عزیزان رو درباره‌ی جنایت و مکافات و برادران کارامازوف و ابله و... هم ببینم. شاید سری به جنگ و صلح تولستوی هم بزنم.

این کتاب از دل مردمان رنج دیده برخاسته بشری که تماما به مرتبه و مقام و ثروت اهمیت میدا و هیچ به شرافت و انسایت فرد فقیری توجهی هم نمیکنه با نظر این اثر از داستایوفسکی علاوه بر به ثبت رسوندن تمام رنج های انسان هایی فقیر است تلنگری به ماست که بیشتر به اطرافمون نگاه کنیم بیشتر به انسان ها اهمیت بدیم تا به ثروت اون انسان

اولین اثر نوشته شده از داستایوفسکی فقید که پای بلینسکی، بزرگترین منتقد روسیه رو ساعت چهار صبح به در خونه اش کشوند و همینطور که داستایوفسکی جوانو به آغوش میکشید بهش گفت: تو اولین نویسنده اجتماعی تاریخ روسیه هستی... ترجمه هم حرفی نداره بلاخره به دست استاد دیهیمی نوشته شده.

کتاب، کتاب خیلی قشنگیه.به زیبایی واژه‌ی «بیچاره» رو به توصیف میکنه و فقر رو به تصویر می‌کشه.شروع کتاب جذاب، اواسط کتاب کمی خسته کننده و بنظر من زیادی کش داده شده، و اما پایان بی‌نظیر است؛ درست مثل چند کتاب قبلی که از داستایفسکی خوانده‌ام‌.

من نمیدونم چرا، ولی این تنها کتاب از داستایوفسکی بود که نتونستم باهاش ارتباط برقرار کنم. به نظرم از اواسط کتاب به بعد خیلی خسته کننده شد، اما نباید از ترجمه خوب جناب دیهمی به سادگی گذشت

کتاب خیلی عالی هست با اینکه داستایفسکی چند کتاب برتر داره ولی به نظر من شاهکاره طوری فقر و نداری رو توصیف می کنه که انگار ادم داره خودش کتاب رو زندگی میکنه ترجمه هم عالی بود و اصلا خسته کننده نبود

کتاب، کتاب گیج کننده و مبهمی است به نظرم خیلی سخت است ادم باهاش ارتباط برقرار کنه نه متن ادبی زیبایی دارد نه هیجان کافی در کل حوصله میخواد واسه خوندنش کسل کننده است

برای من بسیار جذاب ودست داشتنی بود روایت تنهایی وفقر انسان که تنهایی بسی در ناک تر از فقر است گرچه فقر هم تنهایی می آورد

از خوب بودن فدیا نمیگم چون امر واضحیه اما ترجمه خیلی خوب خشایار دیهیمی خوندن کتاب رو دوچندان لذت بخش میکنه