کتاب اراگون نشر انتشارات بهنام

درباره‌ی کتاب اراگون

کتاب «اراگون» جلد نخست مجموعه‌ی میراث نوشته‌ی کریستوفر پائولینی است. این اثر با عنوان انگلیسی (Eragon) در سال 2003 منتشر شد و توانست جوایز زیادی را از آن خود کند. داستان اراگون در سرزمین خیالی روایت می‌شود که همگی ساخته و پرداخته‌ی ذهن پائولینی نوجوان است. از این نظر فضای داستان شبیه به ماجراهای هری پاتر دارد و به خوبی می‌تواند توجه مخاطب نوجوان را به خود جلب کند.  

داستان از آنجایی آغاز می‌شود که یک جوان روستایی به اسم اراگون در جنگل شی عجیب و منحصر به فرد را پیدا می‌کند. او فکر می‌کند که این شی، سنگی گرانقیمت است؛ غافل از اینکه او یک تخم اژدها را پیدا کرده است. اراگون در دوره‌ای زندگی می‌کند که دیگر اژدهایی وجود ندارد و مدت‌هاست کسی پرواز اژدها را به چشم ندیده است. تخم اژدها ترک می‌خورد و می‌شکند و اراگون با جثه‌ی کوچک یک اژدها روبه‌رو می‌شود. اژدها اراگون را صاحب خود می‌داند و در خدمت او خواهد بود. به این ترتیب اراگون وارد بازی‌های خطرناک می‌شود و به رازهای سرنوشت ساز پی می‌برد. دومین جلد این مجموعه با نام «الدست» در سال 2005 و جلد سوم به اسم «بریسینگر» در سال 2007 منتشر شده است.

فصل‌های کتاب اراگون

داستان کتاب اول اراگون در 60 فصل روایت می‌شود که نام ده فصل ابتدای آن به ترتیب زیر است.

فصل اول: سرآغاز - شبح هولناک

فصل دوم: کشف

فصل سوم: دره پالانسار

فصل چهارم: افسانه‌ی اژدها

فصل پنجم: هدیه سرنوشت

فصل ششم: بیداری

فصل هفتم: چای برای دو نفر

فصل هشتم: نام قدرت

فصل نهم: آسیابان آینده

فصل دهم: غریبه‌ها در کارواهال

درباره‌ی کریستوفر پائولینی نویسنده‌ی کتاب اراگون

کریستوفر پائولینی نویسنده‌ جوان و سرشناس آمریکایی است که با نگارش داستانی‎های فانتزی به شهرت رسیده است. او در سال 1983 در ایالت کالیفرنیا به دنیا آمد و در مونتانا بزرگ شد. او از دوران کودکی علاقه‌ی زیادی داستان‌های فانتزی داشت و به همین علت پس از پایان دبیرستان بلافاصله نگارش رمان خود را آغاز کرد. اولین اثر او اراگون نام دارد و قسمت نخست مجموعه‌ای 4جلدی است که شخصیت‌های آن در سرزمین افسانه‌ای آلاگیزیا زندگی می‌کنند.

کتاب اراگون خیلی زود مورد توجه بسیاری از افراد قرار گرفت و توانست در سال 2003، عنوان پرفروش‌ترین کتاب‌های نیویورک تایمز را از آن خود کند. آثار پائولینی نه تنها توجه دوستداران کتاب و رمان را به خود جلب کرده است بلکه مورد توجه فیلم سازان و بازی سازان نیز قرار گرفته است. در سال 2006 فیلم اراگون به کارگردانی استفان فنگ بر روی پرده سینما به نمایش درآمد. پیش از اکران این فیلم، بازی اراگون نیز در سرتاسر دنیا عرضه شد. از دیگر افتخارات پائولینی رقابت با جی کی رولینگ بر سر بهترین رمان فانتزی سال 2004 بود که اراگون توانست از کتاب هری پاتر و محفل ققنوس پیشی بگیرد.

از دیگر آثار پائولینی می‌توان به کتاب‌های «الدست» و «بریسینگر» اشاره کرد. پائولینی آثار خود را با الهام از جی. ر. ر. تالکین به رشته‌ی تحریر درآورده و در نویسندگی از او تاثیرپذیرفته است.

ترجمه‎ی کتاب آراگون به فارسی

انتشارات بهنام کتاب «اراگون» را با ترجمه‌ی محمد نوراللهی در سال 1392 منتشر کرده است. این اثر 704 صفحه دارد و رمانی طولانی محسوب می‌شود. محمود نوراللهی مترجم برجسته‌ی آثار فانتزی و تخیلی کودک و نوجوان است. او در سال 1351 به دنیا آمده  و آثار متعددی در کارنامه‌ی او به چشم می‌خورد. از دیگر آثار نوراللهی می‌توان به ترجمه‌ی مجموعه‌های «سه‌گانه جوهری» و «سه گانه میراث» و «تئودوربون، پسرک وکیل» اشاره کرد.

در بخشی از کتاب آراگون می‎خوانیم

اراگون روی بستری از نیزارهای لگد شده زانو زد و با چشمان ریزبینش به بررسی ردپاها پرداخت. از ردپاها می‌شد فهمید که گوزن‌ها تا نیم ساعت پیش آنجا بوده‌اند و به زودی برای خواب جایی اتراق می‌کردند. هدف او یک ماده گوزن کوچک بود: همان‌طور که ردپاها نشان می‌داد پای چپ جلویی گوزن کوچک می‌لنگید. ولی

همچنان همراه گله بود. اراگون تعجب می‌کرد که چگونه ماده گوزن تاکنون طعمه گرگ یا خرس نشده است.

آسمان صاف و تاریک بود و نسیم ملایمی هوا را به جریان می‌انداخت. ابری نقره‌ای بالای کوه‌های اطرافش در حرکت بود. لبه‌های ابر با نور سرخ فام ماه که میان قله‌ها آرمیده بود سرخ شده بود. از یخچال‌ها و توده‌های درخشان برف جویبارهایی در کوهستان جاری بود. مه هولناک کف دره چنان غلیظ بود که پاهایش را کاملا پوشانده بود.

اراگون پانزده سال داشت. تا یک سال دیگر به سن بلوغ می‌رسید. ابروانی سیاه و چشمان قهوه‌ای درخشانی داشت. لباس‌هایش از شدت کار زیاد پاره شده بود؛ چاقویی شکاری با دسته‌ای از جنس استخوان از غلاف کمریش آویزان بود و جلدی از پوست گوزن مانع مرطوب شدن کمان چوب سرخ دارش می‌شد؛ او کوله‌ای با قاب چوبی به پشت داشت. گوزن‌ها او را به عمق اسپاین آورده بودند. اسپاین رشته کوه‌هایی بکر در امتداد سرزمین آلاگیزیا بود.

حکایت‌های عجیبی درباره اسپاین نقل می‌شد و اغلب افراد مرموزی از آنجا می‌آمدند که معمولا نحس و بدیمن بودند؛ با اين وجود اراگون از اسپاین نمی‌ترسید. او تنها شکارچی منطقه کارواهال بود که جرات می‌کرد رد پای شکار را تا عمق مخفیگاه‌های دورافتاده‌ی شان در اسپاین دنبال کند.

سومین شب شکار بود و نصف غذایش تمام شده بود. اگر او ماده گوزن را نمی‌گرفت مجبور می‌شد دست خالی به خانه برگردد. خانواده‌اش برای زمستانی که پیش رو بود به گوشت نیاز داشتند ولی توان خرید آن را نداشتند.

اراگون با اعتماد به نفس کامل در زیر نو ضعیف ماه ایستاد, سپس با گام‌هایی بلند به سمت دره عمیقی در جنگل رفت که مطمئن بود گوزن‌ها در آنجا خوابیده‌اند.

او راه را بلد بود و فقط گاهی به ردپاها نگاه می‌انداخت. پایین دره. با مهارت کمانش را زه کرد و سپس سه تیر بیرون آورد و یکی را در چله کمان گذاشت و دو تیر دیگر را در دست چپش گرفت. در زیر نور مهتاب حدود بیست گوزن روی علف‌ها خوابیده بودند. آهسته به جلو خزید. تمام کار سه روز گذشته‌اش به این لحظه بستگی داشت و... ناگهان انفجاری سکوت شب را درهم شکست.