کتاب شب سیاوشان یدالله آقاعباسی نشر قطره

نویسنده : توطئه نبود. من نمایشنامه نوشتم. آدم جمع کردم، اجرا کردم. همین!

پیشکار : درسته!‌ خوشحالم که دارین می‌پذیرین. (کاتب لبخند می‌زند.) به حضرت‌والا عرض کردم که نیازی به کند و زنجیر نیست! ‌که شما اهل منطقین! خوشحالم که روسفیدم می‌کنین. خب، آدم اشتباه می‌کنه. جایزالخطاست،‌ ولی راه برگشت همیشه هست.

کاتب : (به نویسنده) راه توبه باز است، خوشبختانه!

نویسنده : من هیچ اشتباهی نکردم که توبه کنم.

پیشکار : اصرار بر ادامه‌ی جرم از خود جرم سنگین‌تره! توجیه جرم علاج کار نیست. از ملاطفت سوءاستفاده نکنین! به آغوش وطن برگردین! اجنبی دلسوز ما نیست!

نویسنده : چه ربطی به اجنبی داره؟

پیشکار : چطور نداره؟ همین لفظ تئاتر، بینی و بین‌الله از کجا اومده؟

کاتب : (می‌ماند.) با تای...؟

پیشکار : دسته‌دار! (به نویسنده) از تو تخم‌مرغ دراومده؟ (به کاتب) این رو ننویس!

نویسنده : تئاتر یه اسمه. نمایشنامه شرح زندگیه. زندگی من، زندگی شما،‌ زندگی دیگران.

پیشکار : خب...؟ ادامه بدین! گوشم با شماست!

-از متن کتاب-