کتاب فریفته ی تصادف نشر میلکان

کتاب فریفته تصادف به نویسندگی نسیم نیکلاس طالب و ترجمه هانیه هژبرالساداتی یکی از بهترین کتاب‌ها درباره نقش پنهان شانس در زندگی و بازار است. این کتاب شما را با موقعیت‌هایی روبه‌رو می‌کند که به نظر می‌رسد الگوهایی ثابت در پیشامد یک رخداد دخیل هستند؛ اما در واقع هیچ الگو و منطقی در کار نیست و همه‌چیز به شانس مربوط است. خواندن این کتاب شما را با خطاهایی که تا کنون مسلم می‌دانستید روبه‌رو می‌کند و بسیاری از باورهای اشتباه را زیر سوال می‌برد.

آیا تاکنون به این فکر کرده‌اید که چرا مردم تا این اندازه در تلاش برای فهم الگوی موفق شدن هستند؟ برای مثال می‌گویند افرادی که باهوش هستند و پشت‌کار دارند موفق می‌شوند. اما آیا همه افراد موفق، باهوش هستند؟ ما اغلب برای فرار از باورِ تصادفی بودن اتفاقات، تلاش می‌کنیم دلایل و الگوهایی شکست‌ناپذیری را پیدا کنیم و با استفاده از آن‌ها، نسخه موفق شدن را رواج دهیم. اما چرا نمی‌خواهیم بپذیریم که بسیاری از موفقیت‌ها، در گرو شانس است؟

نسیم نیکلاس در این کتاب به خوبی درباره نقش شانس در زندگی و بازار صحبت می‌کند. او یادآوری می‌کند که ذهن ما درگیر سوگیری و تعصبات است و برای بقا می‌جنگد؛ از همین رو نمی‌خواهد بپذیرد که بسیاری از موقعیت‌های زندگی، پیش‌بینی‌ناپذیر هستند. این اثر یکی از بهترین کتاب‌های مدیریت، بازاریابی و فروش بوده که به‌صورت جستارهایی شخصی از افکار، مشاهدات و تجربه‌های نویسنده درباره خطرپذیری و قطعیت، نوشته شده است.

کتاب فریفته تصادف (Fooled by randomness) از تغییر قیافه شانس در زندگی روزمره و بازارها صحبت می‌کند. در واقع شانس می‌تواند روی دیگری از خودش نشان دهد تا ما آن را به‌صورت رخدادی غیرتصادفی (جبرگرایانه) درک کنیم: برای مثال زندگی سرمایه‌گذاری که براساس شانس موفق شده را می‌خواهیم با الگویی غیرتصادفی توجیه کنیم. شاید بگوییم او بیش از اندازه کار کرده، یا مهارت خاصی داشته و یا زیادی باهوش بوده. با همین دلایل، به‌دنبال نسخه‌ای ثابت هستیم که نقش شانس را نادیده بگیریم. 

این اثر بینشی عمیق در شما ایجاد می‌کند تا از خطاهای قضاوتی دور شوید و فریب اتفاقات تصادفی را نخورید.

درباره نسیم نیکلاس طالب، نویسنده کتاب

نسیم نیکولاس طالب (Nassim Nicholas Taleb) یکی از بهترین نویسندگان، آماردانان و تحلیل‌گران ریسک است که کتاب‌هایی را در حوزه مسائل تصادفی، احتمال و عدم قطعیت نوشته است. از جمله بهترین آثار او می‌توان به «قوی سیاه»، «عدم تقارن مخفی در زندگی روزانه» و «پادشکننده» اشاره کرد. طالب در سال ۱۹۶۰ در لبنان به‌دنیا آمد و از دانشگاه دوفین، مدرک علوم مدیریت خود را دریافت کرد. او از سال ۲۰۰۸ در مدرسه تاندون دانشگاه نیویورک، مبحثی به‌نام مهندسی ریسک را تدریس می‌کند. طالب هم‌چنین به‌عنوان ویرایشگر ارشد نشریه تخصصی ریسک‌اند دیسیژن آنالیسی، مشغول فعالیت است.

کتاب فریفته تصادف برای چه کسانی مناسب است؟

اگر به مباحثی مثل احتمال، ریسک، عدم قطعیت و مسائل تصادفی علاقه‌مند هستید، از مطالعه این کتاب لذت خواهید برد. هم‌چنین این اثر برای علاقه‌مندان به ژانر کتاب‌های مالی و سرمایه‌گذاری مناسب است و آن‌ها را با مسائل مهمی روبه‌رو می‌کند.

خواندن این کتاب چه کمکی به شما می‌کند؟

با مطالعه این کتاب می‌توانید با رویدادهایی که در پیرامون شما در اثر اتفاق و تصادف به‌وقوع می‌پیوندند آشنا شوید و فریب خطاهای شناختی‌ای که می‌گویند آن‌ها غیرتصادفی هستند را نخورید. هم‌چنین مطالعه این اثر راهی مناسب برای آشنا شدن با مسئله‌ای به اسم شانس و تصادف است که عامل وقوع بسیاری از رویدادها است. اگر تا کنون فکر می‌کردید افراد موفق می‌شوند چون باهوش هستند، پشت‌کار دارند، بیشتر کار می‌کنند و...، وقتش است با خواندن این کتاب، با واقعیت روبه‌رو شوید و بدانید این یک ایده اشتباه است.

در بخشی از کتاب فریفته تصادف می‌خوانیم

مهارت در پیش‌بینی تاریخ گذشته

درمورد این موضوع می‌شود از زوایای گوناگون بحث کرد. متخصصان یکی از مظاهر چنین دست کم گرفتن تاریخ را جبرگرایی تاریخی می‌نامند. خلاصه این که همه‌ی ما فکر می کنیم می‌دانیم تاریخ چه زمانی ایجاد می‌شود. ما معتقدیم که مثلا افرادی که شاهد سقوط بازارسهام در سال ۱۹۲۹ بودند، می‌دانستند در یک رویداد تاریخی حاد زندگی می‌کنند و اگر چنین رویدادهایی تکرار شوند، آن‌ها نیزاز چنین حقایقی آگاه خواهند بود. چون ما از قبل می‌دانیم که اتفاق بزرگی در شرف وقوع است. سخت است تصور کنیم افرادی که شاهد تاریخ بوده‌اند، در زمان خودش، ندانند آن لحظه چقدر مهم بوده است. به نحوی، تمام احترامی که ممکن است برای تاریخ قائل باشیم لزوماً در رفتار ما با زمان حال ظهور نمی‌یابد. ژان‌پاتریس، که در فصل قبل آمده بود، ناگهان جای خود را به کارمند دولتی کارآمدی داد که قبلاً هیچ‌وقت درگیر مشاغل مرتبط با رخدادهای تصادفی نبود. او فقط رفت به دانشکده‌ی آموزش کارمندان دولتی که در آن، آدم‌ها گزارش‌نویسی یاد می‌گیرند و عنوان مدیریتی ارشدی در این موسسه گرفت. همان‌طور که در شغل‌هایی با ارزیابی ذهنی معمول است. او سعی کرد مسئول قبلی را بد جلوه دهد: ژان‌پاتریس شلخته و غیرحرفه‌ای معرفی شد.