کتاب ترس و لرز نشر استودیو نوار - نسخه صوتی

م.م اهورا

۱۴۰۲-۰۱-۰۴

1

گوینده طوری سنگ تمام گذاشته که میشه همه پنج ستاره را به ایشان داد، اما خود کتاب،،.،، باوجوداحترام به نام بزرگ نویسنده ، اصلا این سبک ادبی را دوست نداشتم، با حس ناخوشایند خیلی بدی تاآخرشو تحمل کردم ببینم بهترمیشه یانه!ولی این حجم از عقب افتادگی وخنگی مردمانی درهرناکجا آبادی درهر دوران عصر حجری بسیار خفه کننده هست، متاسفانه اصلا دوستش نداشتم حال آدمو بد میکنه😖

شده تو خواب بترسید؟ با خوندن این کتاب در نیمه ی اول هر قصه بایک فضای رئال(واقعی)ودر نیمه دوم بایک فضای سورئال(فراتراز واقعیت) به طرزی وهم انگیز جادو میشی.انگار به خوابی عمیق فرو میری و توهم وترس تو رو بیدار میکنه.

اول که کتاب رو شروع کردم با شنیدن صدای بم وکلفت راوی پشیمون شدم وهمین طور با کمی لهجه صحبت میکردن کمی برام سخت بود ولی خیلی زود به صدای کلفت ولهجه محلی عادت کردم وخوشم اومد ارزش هزینه کردن ودوباره خواندن رو داره من که دوسش داشتم ولی تا آخر کتاب با حالت ترس ولرز گوش میکردم درست مثل اسم کتاب

داستان ها بسیار جذاب است و به سادگی «خرافات» را که کانون فشارهای غیر‌مستقیم روانی در اهالی آبادی است و همیشه بر عقاید درست مذهبی غالب است در قالب داستان هایی شیرین از مردم جنوب به تصویر می کشد. همچنین لحن شیرین و جذاب راوی و خواندن متون با لهجه جنوبی ، کشش داستان ها را دوچندان می کند.

داستان ها واقعا تاثیرگذار و دلنشین بودن ولی داستان اخر بسیار عالی بودو پایان بندی بسیار خوبی داشت اماااا اجرای بی نظیر راوی به نحوی حال و‌ هوای داستان ها را شبیه سازی میکنه که شنونده غرق در کتاب میشه آقای زرآبادی یک راوی فوق العاده و یک هنرمند واقعی هستن

خیلی دوست دارم نقد این کتاب رو بخونم.... صدای گوینده با اجرای تیپ های مختلف، کار رو جذاب تر کرده بود. صدایی شبیه به صدای مرحوم احمد رسول زاده و مرحوم عطاءالله کاملی رو به خوبی میتونین بشنوین. خدا قوت آقای زرآبادی. پیشنهاد میشه کتاب مرگ ایوان ایلیچ رو با صدای ایشون گوش کنین

کتاب خوبی بود. داستان ها داخل روستای دورافتاده ای در جنوب اتفاق میفته و شخصیت ها ثابت هستند. فضای داستان زیبا و دلنشینه. با شخصیت‌های داستان میشه خو گرفت اما همه داستان ها جالب نبودن اما به قدری گویندگی حرفه ای و عالی بود که هزاران بار میشه کتاب رو گوش داد

صدای راوی و قالب نمایشی که برای توصیف شخصیتهای داستان دارند فوق العاده است و داستانها هم زیبا هستند مخصوصا آخرین داستان

صدا و لحن راوی قصه عالیه، فضای داستان‌ها جالبه و خواننده به‌راحتی میتونه خودش رو در روستا و بین اهالی تصور کنه، قصه آخر هم بسیار جای تامل داره.

غلامحسین ساعدی رو همیشه تحسین کردم .ممنون از راوی مسلط و هنرمند که به این زیبایی در واقع نمایشنامه خوانی کردند