کتاب هوای قطبی نشر افراز

داستانی است که نمی توانم بگویمش. من زبان ندارم و داستان داستان تقریبا فراموش شده است که گاهی به یادم می افتد. داستان درباره سه مرد است، در خانه ای در یک خیابان. اگر می توانستم حرف بزنم می توانستم داستان را با آواز بخوانم، می توانستم آن را در گوش زن ها و مادرها زمزمه کنم، می توانستمدر خیابان بدوم و آن را بارها و بارها تعریف کنم. زبانم می توانست آزاد شود و پشت دندان هایم تلق تلاق صدا بکند...