کتاب کودکی من در هند نشر روزگار

اینکه هیچ چیزی نمی توانست مرا روزهای فراوان، پشت سر هم در راه موسیقی نگه دارد تنها گناه من نبود، من هرگونه که خودم دلم می خئواست و دوستداشتم پرسه می زدم و روانم را از هر چیزی که سر راه پیدا می کردم پر می ساختم. اگر آن اندازه مستعد بودم که بتوانم تنها همان راه آموزشی را بروم موسیقی دانان، امروز دیگر دلیلی نمی یافتند که کارهایم رادست کم بگیرند چون درهای بسیاری به رویم باز بود. تا زمامنی که برادرم مرا زیر نظر داشت منهم مبا حضور دل ترانه های براهمو را تمرین می کردم.اگر وی چنین نمی کرد من هم در میان تمرین ها و ترانه های شجادادا راهی برای گریز می یافتم.