کتاب عشق چگونه زایل می‌ شود نشر انتشارات کتاب‌سرای نیک

گراف اونیالایویچ تولستوی از خانواده‌ی نجیب زندگی تولستوی و قدیم روسیه بود. ولادت او در ۲۸ اوت ۱۸۲۸ در ده کوچکی به اسم یاسنایاپالیانا اتفاق افتاده و از آن روز به بعد آینده در تاریخ بشر معروف شده است. اماکن نیز مانند اشخاص تابع قضا و قدرند و نیک‌بختی و شوربختی برای آن‌ها نیز هست. این ده کوچک از آن اماکن خوش‌بخت روی زمین است که ولادت مرد بزرگی آن را در تمام عالم معروف کرده است. یاسنایاپالیانا ده محقری است در ایالت تولا از ایالات جنوبی مسکو که اراضی آن متعلق به خانواده‌ی مادری تولستوی بود. مادر تولستوی از خانواده «ولنسکایا، از خاندان‌های نجیب و قدیم روسیه بود» تولستوی در کتاب جنگ و صلح به نام «شاهزاده خانم ماریا» تمثالی از مادر خود رسم کرده است، این زن نجیب پیش از آن‌که تولستوی به سه‌سالگی برسد فوت کرد و یکی از خویشاوندان دور تولستوی مادموازل «تاتیانا الکساندر و نایر گلسکایا، تولستوی و سه برادر دیگر او را که از وی بزرگ‌تر بودند تربیت کرد و جانشین مادر ایشان بود. اندکی پس‌ازآن پدر تولستوی مرد و امور خانوادگی مختل شد. تا آن‌وقت خانواده تولستوی در خانه‌ی کوچکی در شهر مسکو سکونت داشت، ولی پس از مرگ پدر برای صرفه‌جویی، لئو تولستوی را به ده فرستادند و در آن‌جا به سرپرستی یک مربی آلمانی و برای راهنمایی کشیشی روسی تربیت روحانی او شروع شد.

در ۱۸۴۱، یعنی هنگامی‌که تولستوی سیزده‌ساله بود، مادام پوشکووا که قیمومیت خانواده‌ی تولستوی را داشت برای انجام تحصیلات او را به غازان و از آن‌جا به بترزبورگ فرستاد و تا سال ۱۸۴۸ در پترزبورگ بود. در این سال در سن بیست‌سالگی از دارالعلم پترزبورگ فارغ‌التحصیل شد و با تصدیق‌نامه‌ی دانشگاه به خانه‌ی پدر برگشت. تولستوی خود می‌نویسد که در این زمان هیچ قریحه‌ی ادبی نداشت و ظاهراً ذوق ادبی او در سفر قفقاز به جوش آمده است.

در آن زمان همه‌ی نجیب‌زادگان روسیه تربیت مخصوصی داشتند که مخلوطی بود از افکار ملل متمدن اروپا و تولستوی هم به همین اصول تربیت شده بود. دو سال پس‌ازاین واقعه تولستوی رهسپار قفقاز شد، زیرا که برادرش نیکالای تولستوی در لشکر قفقاز خدمت می‌کرد و او برای دیدار برادر و سیاحت در این سرزمین کوهستانی که آن‌قدر شگفتی‌های مختلف در تاریخ آن هست و تولستوی هم مانند دیگر جوانان متفکر روسیه عشق مخصوصی به آن داشت، روانه‌ی آن‌جا شد. در ورود به قفقاز چنان شیفته‌ی آن سرزمین شد که وارد خدمت در ارتش آن‌جا شد و این مقارن همان زمانی بود که می‌خواست خواطر خانوادگی خود را در رمان بزرگی بنویسد.

-متن از کتاب-