کتاب ‌‫در باب امیدواری نشر انتشارات کتاب‌سرای نیک

چگونه می‌توان معنایی به آینده بخشید، در حالی که هرآنچه به سمتمان سرازیر می‌شود تاریکیست؟ فرهنگمان ما را مهیای پاسخ به این پرسش نکرده است. به ما آموخته‌اند بر امیدها و آرزوهای بزرگمان تمرکز کنیم و روی اینکه همه چیز خوب پیش خواهد رفت حساب باز کنیم. ما خواهان ازدواجی عاشقانه، کاری عمیقا رضایت بخش، شهرت درخشان، اندام ایدئال و تغییر اجتماعی مثبت هستیم. هنوز آمادگی نداریم از خود بپرسیم وقتی بسیاری از این‌ها در دسترس نباشند، چه چیزی باقی خواهد ماند.

رضایت و کامیابی که به ما گفته‌اند از حسن شهرت، دستاوردهای مالی و اشیای تزئینی گران قیمت حاصل می‌شود ممکن است همین حالا در دسترس باشد، در شکاف سنگفرشی یا در هره‌ی پنجره‌ای.

ناامیدی یعنی ادعای دانستن همه چیز، یعنی تصور می‌کنیم می‌توانیم از نقطه‌ای خاص در زمان تمام آنچه را تا واپسین روزهای حیاتمان رخ خواهد داد مجسم کنیم. این فقط غرور و تراژدی نیست، بلکه خطایی اساسی در اندیشه است.