کتاب شاهزاده خوشبخت و داستان های دیگر نشر انتشارات جامی

جوان ماهیگیر هر روز عصر به دریا می‌رفت و تور ماهیگیری خود را در آب می‌انداخت. تا وقتی‌که باد از خشکی می‌وزید، ماهی به تور او نمی‌افتاد و یا دست‌کم چیز مهمی عایدش نمی‌شد ولی هر وقت باد از دریا به طرف ساحل می‌وزید، ماهی‌ها از عمق دریا به سطح آب می‌آمدند و در چشمه‌های تورگیر می‌افتادند و ماهیگیر آنها را به بازار برده و به فروش می‌رسانید. او هر روز عصر مرتبا به دریا می‌رفت. روزی موقعی‌که خواست تور را از دریا بیرون بکشد، احساس کرد فوق‌العاده سنگین است، به زحمت فراوان مشغول بیرون‌کشیدن آن شد و شاد و خندان به خود گفت: مسلما تمام ماهی‌های دریا را به تور انداخته‌ام و یا یکی از آن عجایب خلقت را صید کرده‌ام که باعث شگفتی مردم خواهد شد و یا چیزی هراس‌انگیز است که علیا حضرت ملکه به آن علاقه‌مند خواهد بود. بر کوشش خود افزود و به زور طناب‌ها را کشید تا بالاخره چشمه‌های تور نمایان شد. موقعی‌که تور را از آب بیرون آورد و در قایق انداخت، مشاهده کرد که ظرفی فلزی به رنگ آبی که نخی به دور آن بسته شده، در ته تور می‌درخشد. ولی از ماهی خبری نیست، و اعجوبه خلقتی هم در درون تور دیده نمی‌شود و نه موجود وحشت‌آوری به تور افتاده که به ملکه پیشکش کند. بلکه درون ظرف دخترکی زیبا به خواب عمیقی فرو رفته بود. گیسوانش مرطوب و طلایی و هر یک از تارهای طلایی گیسویش به شفافیت شیشه بود. بدنی سپید چون عاج و دمی نقره‌گون از صدف داشت... -از متن کتاب-