کتاب سالومه نشر انتشارات علمی و فرهنگی

اتاق نشیمن در آپارتمان الجرنون واقع در کوچۀ «هاف‌مون». اثاثیۀ اتاق بسیار عالی و گران‌قیمت است و با سلیقۀ خاصی چیده شده. از اتاق مجاور صدای پیانو شنیده می‌شود. لین مشغول چیدن بساط چای بعدازظهر است. پس از آنکه آهنگ موسیقی قطع می‌شود، الجرنون داخل می‌شود.

الجرنون: لین شنیدی کدام قطعه را می‌نواختم؟

لین: آقا، خلاف ادب می‌دانستم که به پیانو‌زدن شما گوش بدهم.

الجرنون: متأسفم که گوش نکردی، یعنی تأسفم به خاطر خودت است. من درست پیانو نمی‌زنم، هرکس می‌تواند پیانو را درست بزند. درعوض، پیانوزدن من تأثیر خاصی می‌گذارد. اصلاً درخصوص پیانو، مهارت من در بیان احساسات است. علم را باید به مسائل مربوط ‌به زندگی اختصاص داد.

لین: بله آقا.

الجرنون: حالا که صحبت از علم زندگی پیش آمد، بگو ببینم ساندویچ خیار را برای لیدی براکنل حاضر کرده‌ای؟

لین: بله آقا. [سینی ساندویچ را مقابل ‌او می‌گیرد.]

الجرنون: [ساندویچ‌ها را به دقت نگاه می‌کند. دوتا برمی‌دارد و روی نیمکت می‌نشیند.] عجیب است لین، در صورت‌حساب نوشته‌ای شب پنجشنبه که لرد شورمان و آقای ورتینگ شام مهمان من بودند، هشت بطری شامپانی مصرف شده است.

لین: بله آقا، هشت بطری و نیم.

الجرنون: چطور است که در خانۀ مردان مجرد، نوکرها بدون استثنا شامپانی می‌نوشند؟ فقط می‌خواهم علت این موضوع را بدانم.

-متن از کتاب-