کتاب سفر به انتهای شب نشر انتشارات جامی

سفر به انتهای شب با نام اصلی Voyage au bout de la nuit نخستین رمان نویسنده‌ی فرانسوی لویی‌فردینان سلین است. این رمان به نوعی زندگی‌نامه‌ی سلین محسوب می‌شود که ماجراهای فردینان باردامو را در جنگ جهانی اول، آفریقای زیر سلطه‌ی استعمار، ایالات متحده و محله‌های فقیرنشین و حومه‌ی شهر پاریس روایت می‌کند، مکان‎هایی فردینان در آن‌ها به عنوان پزشک مشغول به کار بوده است. نسخه‌ی فرانسوی این کتاب در سال 1932 به چاپ رسید و در همان سال برنده‌ی جایزه‌ی Renaudot  یکی از جوایز مطرح در ادبیات فرانسه شد. در آن زمان این رمان به دلیل نوع نگاهی که وضعیت انسان داشت و سبک نوشتاری‌اش که براساس گفتار طبقه‌ی کارگر، اصطلاحات عامیانه و خلق واژه‌های جدید بود، باعث به وجود آمدن اختلاف نظر میان منتقدان شد اما امروزه در میان معروف‌ترین آثار قرن بیستم قرار دارد.

خلاصه کتاب سفر به انتهای شب

سلین نوشتن سفر به انتهای شب را در سال 1929 میلادی آغاز کرد. در آن زمان او به عنوان پزشک در حومه شهر پاریس مشغول به کار بود. او در این کتاب از تجربیات خود به عنوان سواره نظام فرانسوی در خلال جنگ جهانی اول و دوران حضورش در آفریقای مستعمره می‌گوید و خاطرات خود را از زمانی که در آمریکا به عنوان افسر بهداشت مشغول بازدید بود روایت می‌کند.

در این کتاب با فردینان باردامو یک دانشجوی پزشکی جوان اهل پاریس همراه می‌شویم که با اشتیاق در آغاز جنگ جهانی اول داوطلبانه وارد ارتش فرانسه می‌شود. اما به محض اولین درگیری با دشمن متوجه می‌شود که جنگ هیچ معنایی ندارد و او برای جنگ ساخته نشده است. او سپس با لئون رابینسون، سرباز ذخیره‌ی فرانسوی دیگری آشنا می‌شود که قصد دارد خود را تحویل آلمان‌ها دهد تا به‌جای میدان جنگ روزهای خود را در امنیتی نسبی در اردوگاه اسیران جنگی بگذراند. او و فردینان با هم همراه می‌شوند و داستان کتاب سفر به انتهای شب شکل می‌گیرد.

معرفی لویی‌فردینان سلین

لویی‌فردینان آگوست دتوش با نام هنری لوئی‌فردینان سلین نویسنده‌ی مطرح فرانسوی زاده‌ی 27 مه 1894 میلادی و درگذشته به تاریخ یک جولای 1961 میلادی است. او که تنها فرزند خانواده خود بود و پس از آنکه تحصیلات ابتدایی خود را در 1905 به پایان رساند، مشغول کارهایی همچون نامه‌رسانی شد. پدر و مادرش بین سال‌های 1908 تا 1910 او را برای فراگیری زبان‌های آلمانی و انگلیسی از فرانسه به کشورهای آلمان و انگلستان فرستادند. اینگونه بود که او از زمان ترک تحصیل تا هجده سالگی کارهای مختلفی را تجربه کرد و با پولی که از آن‌ها به‌دست می‌آورد، کتاب درسی می‌خرید و به‌صورت خودآموز مطالعه می‌کرد، مسیری که سرانجام به تصمیم او برای پزشک شدن ختم شد.

او در سال 1912 داوطلبانه وارد ارتش فرانسه شد. او در ابتدا از زندگی نظامی ناخشنود بود اما سرانجام خودش را با شرایط وفق داد و به درجه گروهبانی رسید. در 25 اکتبر 1914 او داوطلب شد تا علی‌رغم حملات سنگین ارتش آلمان پیامی را برساند که در هنگام تلاش برای رساندن همان پیام از ناحیه دست راست مجروح شد و همچنین تا پایان عمر از سردردهای شدید و وز‌وز گوش رنج می‌برد. او برای شجاعتش در نوامبر همان مدال نظامی دریافت کرد اما بعداً در باب تجربه‌های دوران خود از حضور در جنگ جهانی چنین نوشت که این تجربیات او را «دچار انزجار عمیقی نسبت به همه‌ی چیزهای جنگ‌طلبانه کرد.» تجربیاتی که در همه‌ی کتاب‌های می‌توانیم نشانی از آن‌ها بیابیم.

پس از انتشار اولین کتاب سلین، یعنی سفر به انتهای شب، دست‌نوشته‌هایی از او با موضوع ضد یهودیت پخش شد که در پی آن او به عنوان یک خائن شناخته شد و همه‌ی کتاب‌هایش از سراسر کشور فرانسه جمع شد. او در سال 1951 از مردم فرانسه عذرخواهی کرد و کتاب‌های جنگ، مرگ قسطی، شمال و افسانه‌های پریان برای زمانی دیگر را نوشت اما دیگر نتوانست به محبوبیت سابقش میان فرانسویان برسد. سلین، نویسنده‌ی بزرگی که در زمان حیاتش آن‌طور که باید و شاید از او تقدیر نشد، سرانجام در سال 1961 میلادی درگذشت.

از این نویسنده کتاب‌های دیگری مانند معرکه و دکتر سملوایس که به فارسی ترجمه شده‌اند، در اپلیکیشن فیدیبو در دسترس علاقمندان قرار دارند. 

چرا باید کتاب سفر به انتهای شب را بخوانیم؟

کتاب سفر به انتهای شب معروف‌ترین اثر سلین در بازار کتاب ایران است که در زمان انتشارش توجه منتقدان و خوانندگان فرانسوی را به خود جلب کرد و امروزه از این کتاب به عنوان یکی از مهم‌ترین کتاب‌های قرن بیستم یاد می‌شود. بنابراین مطالعه‌ی این کتاب برای علاقمندان ادبیات فرانسه خالی از لطف نخواهد بود. ترجمه‌ی فرهاد غبرایی نیز مطالعه‌ی این کتاب را برای خوانندگان فارسی زبان آسان و لذت‌بخش ساخته است. جلال آل احمد، نویسنده‌ی معروف ایرانی، در کتاب ارزشیابی شتابزده خود درباره‌ی سلین و اولین کتابش چنین می‌گوید:«  آقای لوئی‌فردینان سلین فرانسوی. من در مدیر مدرسه از او اثر گرفتم، او کتابی داره به اسم سفر به آخر شب، این کتاب به نظر من شاهکار ادبیات فرانسه است ...» شما می‌توانید این اثر خواندنی را از دسته‌بندی داستان و رمان فیدیبو تهیه کنید. 

در بخشی از کتاب سفر به انتهای شب می‌خوانیم:

ماجرا این طور شروع شد. من اصلاً دهن وا نکرده بودم. اصلاً آرتورگانات کوکم کرد. آرتور هم دانشجو بود. دانشجوی دانشکده پزشکی. رفیقم بود. توی میدان کلیشی به هم برخوردیم. بعد از نهار بود. می‌خواست با من گپی بزند. من هم گوش دادم به من :«گفت بهتر است بیرون نمانیم! برویم تو.» من هم با او رفتم تو. آن وقت شروع کرد:« توی این پیاده‌رو تخم‌مرغ هم آب‌پز می‌شود! از این طرف بیا!» آن وقت باز هم متوجه شدیم که توی کوچه و خیابان به خاطر گرما نه کسی هست و نه ماشینی. پرنده پر نمی‌زد. وقتی هوا سوز دارد، کسی توی خیابان‌ها نیست. یادم است که خودش هم راجع به این قضیه می‌گفت:« مردم پاریس انگار همیشه کار دارند، اما در واقع از صبح تا شب ول می‌گردند، دلیلش هم این است که وقتی هوا برای گردش مناسب نیست، مثلاً خیلی سرد است یا خیلی گرم، غیب‌شان می‌زند، همه می‌روند قهوه‌خانه تا شیر قهوه و آبجو بخورند. بله! می‌گویند قرن سرعت است! ولی کو؟ تغییرات بزرگی رخ داده! ولی چطوری؟ راستش هیچ چیز تغییر نکرده. طبق معمول همه قربان صدقه هم می‍روند، فقط همین. این هم که تازگی ندارد. بعضی حرف‌ها عوض شده، تازه نه آنقدرها. حتی کلمه‌ها هم زیاد عوض نشده‌اند! شاید دو سه تایی، اینجا و آنجا، دو سه تا کلمه ناقابل..» و بعد به دنبال بلغور کردن این واقعیت‌های پر فایده باد به غبغب انداخته همانجا لنگر انداختیم و از تماشای علیا مخدرات قهوه‌خانه محظوظ شدیم.

پیشنهادهایی برای دوستداران کتاب سفر به انتهای شب

اگر از مطالعه‌ی این کتاب لذت بردید و می‌خواهید کتاب‌های بیشتری از نویسندگان فرانسوی بخوانید، رمان‌های زیر پیشنهادهای بعدی ما به شما هستند:

• خداحافظ گاری کوپر از رومن گاری
• قلعۀ مالویل نوشته‌ی روبر مرل
• آدم‌خواران اثر ژان تولی