معرفی، خرید و دانلود کتاب صوتی زندگی و بس ده

- درباره کتاب: در این کتاب مفاهیم بنیادی زندگی، از منظر چهره‌های شاخص ایرانی مورد بررسی قرار گرفته است. در این بررسی‌ها، مفاهیم زندگی در مقام و جایگاه یک متن، از منظر مخاطب عام، مورد مطالعه قرار گرفته و به همین دلیل، عاری از چالشی ژرف و شگرف است و تنها وجه چالش برانگیز آن در تقابل مخاطب بودن زندگی و انسان با یکدیگر است. لازم به ذکر است، این بررسی‌ها با نگاهی تحلیلی و رویکردی فرهنگی بر زندگی، درصدد هستند تا زمینه‌هایی را در وادی زندگی شناختی عقلانی مطرح کنند و نتیجه آنها چنین است که زندگی در غیبت آنها اساسا شناخت پذیر نیست. زندگی در افق، زندگی و مدیریت؛ زندگی در قلب تاریخ، تمثال هنری زندگی و... برخی از عنوان‌های مباحث طرح شده در این کتاب است. ضمن آن که، در ابتدای مبحث مختصری از شرح حال نگارندگان آورده شده است. در این فایل، مصاحبه با دکتر نجفقلی حبیبی را می‌شنویم. - درباره نویسنده: کریم فیضی در سال ۱۳۵۸ و یک سال بعد از انقلاب اسلامی در تبریز به دنیا آمد. اما همان دوران، در تبریز قیام‌هایی در حال شکل گرفتن بود که باعث شد دوران کودکی او در اوج هیاهو و ناآرامی بگذرد. پدر او که به حاجی فیضی مشهور بود، به کار تجارت می‌پرداخت ولی علاقه بسیاری به طبیعت و همچنین عبادت داشت. همین علاقه پدر در شکل گرفتن علاقه و به بحث‌های دینی بی‌تاثیر نبود و پای او را به حوزه علمیه قم باز کرد. از دیگر نوشته‌های کریم فیضی می‌توانیم به هوشنگ دوم (در گفتگو با هوشنگ مرادی کرمانی)، زندگی و بس، پنجره پیامبر (رمان)، از حبران تا سهراب، شعاع شمس، همزاد مسیح، سفری با سهراب و سیب زن سیب مرد اشاره کرد. - خواندن کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم ؟ ادبیات جهان ، مصاحبه ، مذهبی ، ادبیات ، فلسفه ، پژوهشی ، نقد ادبی، ... - بخشی از کتاب: به نظر شما آیا می‌توانیم ادعا کنیم زندگی برخلاف بسیاری از مفاهیم، عینیت است، نه مفهوم؟ از یک جنبه، بله، زندگی یک واقعیت است. یعنی خودش است. اما خیلی باید سعی کنیم تا زندگی را نیز مثل بسیاری از واقعیت‌ها به مفهوم تبدیل کنیم تا بتوانیم رویش قضاوت کنیم. این کار مقداری دشوار است. البته خودش هم جزئی از زندگی است. بنابراین، تلاش انسان همواره این بوده است که از عمیق‌ترین و اصیل ترین واقعیت‌ها، مفهومی برای خودش بسازد. از زندگی هم می‌توان مفهوم ساخت، ولی باید اعتراف کنیم که زندگی یک واقعیت به شمار می‌رود و هست. اگر مقصود شما را درست درک کرده باشم، قبول می‌کنم که زندگی پندار و وهم نیست، تا بتوان گفت از آثار قوه وهم و واهمه باشد، بلکه وجود است، و واقعیتی قطعی است.