کتاب صوتی زندگی و بس بیست و هشت نشر آوای چیروک

- درباره کتاب: در این کتاب مفاهیم بنیادی زندگی، از منظر چهره‌های شاخص ایرانی مورد بررسی قرار گرفته است. در این بررسی‌ها، مفاهیم زندگی در مقام و جایگاه یک متن، از منظر مخاطب عام، مورد مطالعه قرار گرفته و به همین دلیل، عاری از چالشی ژرف و شگرف است و تنها وجه چالش برانگیز آن در تقابل مخاطب بودن زندگی و انسان با یکدیگر است. لازم به ذکر است، این بررسی‌ها با نگاهی تحلیلی و رویکردی فرهنگی بر زندگی، درصدد هستند تا زمینه‌هایی را در وادی زندگی شناختی عقلانی مطرح کنند و نتیجه آنها چنین است که زندگی در غیبت آنها اساسا شناخت پذیر نیست. زندگی در افق، زندگی و مدیریت؛ زندگی در قلب تاریخ، تمثال هنری زندگی و... برخی از عنوان‌های مباحث طرح شده در این کتاب است. ضمن آن که، در ابتدای مبحث مختصری از شرح حال نگارندگان آورده شده است. در این فایل، مصاحبه با استاد محمدرضا حکیمی را می‌شنویم. - درباره نویسنده: کریم فیضی در سال ۱۳۵۸ و یک سال بعد از انقلاب اسلامی در تبریز به دنیا آمد. اما همان دوران، در تبریز قیام‌هایی در حال شکل گرفتن بود که باعث شد دوران کودکی او در اوج هیاهو و ناآرامی بگذرد. پدر او که به حاجی فیضی مشهور بود، به کار تجارت می‌پرداخت ولی علاقه بسیاری به طبیعت و همچنین عبادت داشت. همین علاقه پدر در شکل گرفتن علاقه و به بحث‌های دینی بی‌تاثیر نبود و پای او را به حوزه علمیه قم باز کرد. از دیگر نوشته‌های کریم فیضی می‌توانیم به هوشنگ دوم (در گفتگو با هوشنگ مرادی کرمانی)، زندگی و بس، پنجره پیامبر (رمان)، از حبران تا سهراب، شعاع شمس، همزاد مسیح، سفری با سهراب و سیب زن سیب مرد اشاره کرد. - خواندن کتاب را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم ؟ ادبیات جهان ، مصاحبه ، مذهبی ، ادبیات ، فلسفه ، پژوهشی ، نقد ادبی، ... - بخشی از کتاب: انسان از وقتی که موجود شده است، زنده است. انسان موجودی ازلی نیست و از طرف ابتدا بی‌انتها نیست؛ مخلوق است و بعد از عدم، وجود یافته است، ولی از این سو به بعد، موجودی ابدی است. از زمانی که خداوند انسان را خلق می‌کند، انسان از بین رفتنی نیست. از اینجاست که حضرت امیر (ع) می‌فرماید: «خلقتم للبقا لا للفناء.» پس لازم است به مجموع زندگی نظری کلی بیندازیم، تا بعد ببینیم، زندگی در این دنیا، چه مفهوم و چه خصوصیتی دارد. انسان به حسب آنچه بزرگان هم گفته‌اند، شش دوره را خواهد گذراند که از آنها به ((عالم» هم تعبیر شده است، ولی من فکر می‌کنم، باید به «دوره» تعبیر کرد. برای اینکه مدت خاصی دارد؛ تمام می‌شود و همیشگی نیست. این شش دوره عبارت است از: دورۀ «ذر» و آن زمانی است که انسان وجود ذری داشته است.