معرفی، خرید و دانلود کتاب صوتی قاشق چایخوری

قصه‌ها نقش بزرگی در زندگی ما دارند و قصه‌گوها بسیار محبو‌ب‌اند. هوشنگ مرادی کرمانی خالق قصه‌های مجید است که بیشتر ما از آن خاطره داریم. او قصه‌ بچه‌های قالیباف خانه را برایمان تعریف کرده است و نویسنده‌ی فیلمنامه‌ی مهمان مامان است. او پدربزرگ مهربانی است که قصه‌هایش به خانه‌ی تمام بچه‌های ایرانی راه پیدا کرده‌اند. این بار در کتاب «قاشق چای خوری» مرادی کرمانی به گفته‌ی خودش دست به نگارش آخرین قصه‌هایش برای تمام مردم ایران زده است. این کتاب جذاب را بخوانید و آن را به همه‌ی آن‌هایی که قصه دوست دارند پیشنهاد کنید.

‌درباره‌ی کتاب قاشق چای‌خوری اثر هوشنگ مرادی کرمانی

قاشق چایخوری آخرین کتاب هوشنگ مرادی کرمانی است که انتشارات معین سال 98 آن را منتشر کرد. این کتاب از سیزده داستان جدید این نویسنده‌ی ارزشمند کشورمان تشکیل شده است. قصه‌های این کتاب «باغ کاکا»، «سه چرخه»، «قاشق چای‌خوری»، «شکلات»، «ستاره»، «نمک»، «پتوس بهرام، پتوس نگار»، «بابا جان»، «سخت گیر»، «سیسمونی»، «خانه‌ی خودم»، «پای بلند پنگوئن» و «عاروسو» هستند.

هوشنگ مرادی کرمانی کتاب قاشق چای خوری را به شکلی واقع‌گرایانه نوشته است و ماجراهای آن پر از اتفاقات تلخ‌وشیرین و داستان‌های عاشقانه‌ی پرفراز و فرود است. این کتاب پس از انتشار با استقبال جدی مخاطبان مواجه شد و در طی همان سال اول به چاپ پنجم رسید. مرادی کرمانی داستان‌هایش را روان و ساده و با تصویرسازی‌های ملموس نوشته است و منتقدان را به تحسین وادار کرده است. تنوع محتوا در داستان‌های کتاب قاشق چایخوری نکته‌ای است که منتقدان به آن اشاره داشتند، این همان نکته‌ای است که اثر هوشنگ مرادی کرمانی را از یک کتاب یکبار مصرف که پس از خواندن در گوشه‌ی کتابخانه به فراموشی سپرده می‌شود به یک اثر ماندنی و جذاب که گاهی باید قصه‌هایش را چندین و چند بار خواند تبدیل می‌کند.

‌درباره‌ی هوشنگ مرادی کرمانی نویسنده‌ی کتاب قاشق چای‌خوری

هوشنگ مرادی کرمانی نویسنده‌ی کرمانی معاصر متولد سال 1323 است. او در شهداد کرمان و نزد پدر و مادرش بزرگ شد و از همان زمان به کتاب خواندن علاقه‌ی زیادی داشت. او پس از طی‌کردن تحصیلات ابتدایی در روستا برای ادامه‌ی تحصیل به کرمان رفت و پس از گذراندن موفق دوران دبیرستان وارد دانشکده‌ی هنرهای دراماتیک در تهران شد. او در همین دوران به سینما هم علاقه‌ی زیادی نشان می‌داد.

مرادی کرمانی از سن بسیار کم نوشتن را شروع کرد و در نوجوانی با رادیو کرمان همکاری می‌کرد. او در دوران دانشجویی در تهران نوشته‌هایش را برای مطبوعات می‌فرستاد و کم‌کم در مطبوعات شناخته شده شد. اولین داستان‌های هوشنگ مرادی کرمانی رنگ و بوی طنز داشتند و مخاطبان از آن استقبال زیادی کردند. باوجوداینکه قبلاً هم کتاب‌هایی از این نویسنده منتشر شده بود، قصه‌های مجید بود که نام مرادی کرمانی را روی زبان‌ها انداخت و او را به یک نویسنده‌ی مشهور تبدیل کرد. این داستان اولین بار سال 1353 منتشر شد. مرادی کرمانی بعدها در سال 64 جایزه‌ی کتاب سال را برای قصه‌های مجید دریافت کرد.

یکی دیگر از مهم‌ترین داستان‌های هوشنگ مرادی کرمانی قالیباف خانه است که جایزه‌ی جهانی اندرسن در سال 1986 را برای او به ارمغان آورد. هوشنگ مرادی کرمانی در طی سال‌های فعالیتش داستان‌های زیادی نوشته است که از روی بسیاری از آن‌ها اقتباس‌های تلویزیونی و سینمایی مختلف انجام شده است. به جز داستان‌های شناخته شده‌ی قصه‌های مجید و مهمان مامان از روی داستان‌های «تک درختها»، «گوشواره» و «مربای شیرین» هم اقتباس‌هایی انجام شده است. از میان سایر آثار این نویسنده‌ی ارزشمند می‌توان به «ته خیار»، «آب انبار»، «پلوخورش»، «لبخند انار»، «تنور» و «چکمه» اشاره کرد. تعدادی از آثار این نویسنده به زبان‌هایی مانند انگلیسی، فرانسوی و آلمانی ترجمه شده‌اند و ایشان جایزه‌ی خوزه مارتینی و عنوان نویسنده برگزیده کشور کاستاریکا را در کارنامه دارد. هوشنگ مرادی کرمانی سال 84 عنوان چهره ماندگار کشوری را دریافت کرد.

کتاب صوتی قاشق چای‌خوری

مدتی از چاپ کتاب قاشق‌چای‌خوری نگذشته بود که خبرگزاری ایرنا خبر انتشار کتاب صوتی این مجموعه داستان را منتشر کرد. شهین نجف زاده و رضا بابک بازیگران توانمند کشورمان گویندگی داستان‌های آخرین کتاب هوشنگ مرادی کرمانی را برعهده داشته‌اند و نوین کتاب گویا آن را منتشر کرده است. دانلود کتاب قاشق چایخوری هوشنگ مرادی کرمانی با صدای شهین نجفزاده و رضا بابک در همین صفحه ممکن است.

چرا باید کتاب قاشق چای‌خوری را خواند؟

قاشق چایخوری کتابی برای همه است. کتابی پر از حرف‌هایی که هوشنگ مرادی کرمانی باید یک جایی همه‌اش را می‌زد. داستان‌های قاشق چای خوری پر از زندگی‌اند. پر از آدم‌های معمولی، پر از اتفاقات معمولی و بیش از آن واقعی‌اند. هوشنگ مرادی کرمانی در شخصیت‌پردازی چنان عمل کرده است که با خواندن هر داستان احساس می‌کنید آدم‌های قصه را می‌شناسید و می‌توانید با آن‌ها همذات‌پنداری کنید. فرقی نمی‌کند یکی از داستان‌های کوتاه کتاب قاشق چایخوری را انتخاب کرده‌اید یا یک داستان بلند این داستان‌ها، داستان‌هایی هستند که در ذهن می‌مانند و خواندن هرکدامشان مانند چشیدن یک قاشق مرباخوری عسل با چای داغ در یک عصر سرد زمستانی است. این مجموعه داستان شنیدنی را با صبر و حوصله گوش کنید و قلم زیبای هوشنگ مرادی کرمانی را مزه‌مزه کنید. با اینکه هوشنگ مرادی کرمانی را با داستان‌های جذابش برای کودکان و نوجوانان می‌شناسیم، می‌توانیم بگوییم قاشق‌چای‌خوری کتابی برای بزرگسالان است و از جوانان تا میان‌سالان و کهن‌سالان می‌توانند از محتوای قصه‌های آن لذت ببرند.

‌در بخشی از کتاب قاشق چای‌خوری می‌شنویم

زن کت و شلوار را سردست گرفت و آورد. کت وشلوار آبی آسمانی بود، خوشرنگ. از پشت پوشش شفاف نایلونی‌اش دیده می‌شد. زن راست می‌گفت. بابام حتی یه بارم اینو نپوشید. عمرش کفاف نداد. زود رفت. چشمهای زن از پشت عینک پیدا بود. اشک راه کشید و آمد پایین، روی گونه‌اش سر خورد، خزید و از کنار بینی و لپش سرازیر شد. گوشه‌ی لپش را تر کرد و دهانش شور شد.

- بمیرم الهی، از در اومد تو، همین کت و شلوار دستش بود، همین‌جور که من دست گرفتم، توی همین کاور بود، روی همین چوب رخت، قلاب چوب رخت روی انگشت اشار‌ه‌اش سوار بود. بابام کت و شلوار را گرفته بود بالا، مثل من. ببین این‌جوری، خدابیامرز یه خورده کوتاه بود، مثل تو. کت شلوار رو جوری گرفته بود بالا که پایینش به زمین کشیده نشه. دویدم جلوش و گفتم: بابا جون، یپوشش ببینم چجوری میشی؟ مامانم گفت:‌بپوشش مرد، دل بچه رو نشکن. زن رفته بود جلو. کت شلوار را از بابا گرفته بود. کمک کرده بود. از توی کاور آوردمش بیرون، اینجوری.

زن زیپ پوشش نایلونی را باز کرد. کت‌وشلوار آبی آسمانی برق زد. برق داشت، برق اتو، نوی نو بود، صاف بود و سالم، بدون چروک، نرم و لطیف، پارچه توی دست‌های زن موج داشت و می‌لرزید. خوش دوخت بود. زن کت و شلوار را از روی چوب لباسی برداشت، آمد پیش شوهر. بپوشش ببینم چجوری میشی؟ خدا کنه بهت بیاد ... حتماً میاد ... ببین چه پارچه‌ای، چه جنسی، چه دوختی. دست مرد را گرفت و گذاشت روی آستین کت. بابام جنس بد نمی‌خرید. با دوست خیاطش رفته بودن پارچه‌فروشی. پارچه‌فروش بابا را شناخته بود. رادیو گوش می‌کرد. بابا گوینده‌ی برنامه‌ی کارگر بود. صداش که درومد خیاط و شاگردش گوشاشون رو تیز کردن که بفهمن این صدا رو کجا شنیدن. بعد چشاشون رو تیز کردن که ببینن صاحب اون صدا چه شکلیه؟ مرد لب پایینش را جوید، به زن نگاه کرد. توی نگاهش خستگی و التماس بود. زن مرتب از باباجان می‌گفت. پدر نبود، جواهری بود که لنگه‌اش پیدا نمیشه، مردای امروزی مفت نمی‌ارزن.