کتاب ‫فداکاری مظنون X نشر انتشارات چترنگ

سلام این اولین کتابی بود که از کیگو هیگاشینو خواندم و از آن زیاد تعریف شنیدم، اما برای من به اندازه این تعاریف مورد انتظار واقع نشد. میشه گفت در ژانر خودش کتاب متوسط رو به بالایی هست، اما شاهکاری محسوب نمیشه که میخکوب کردن خواننده رو به دنبال داشته باشه. نویسنده در همان ابتدای کتاب قاتل و بقیه جزئیات رو تا حد خوبی مشخص و در ادامه داستان تلاش دیگران رو برای کشف معمای قتل بیان می‌کنه. به نظرم تونسته بود کشش و جذابیت خوبی ایجاد کنه که حتی با وجود دانستن بخش بزرگی از حقیقت، من هنوز دوست داشتم تا ببینم ادامه داستان به کجا می‌رسه و این معما چطوری حل میشه. گرچه بعد از برملا شدن تمامی جنبه‌های حقیقت، کمی تو ذوقم خورد و بعضی چیزها برام غیر منطقی به نظر رسید. کتاب کم‌تر از 400 صفحه داره اما به نظرم می‌تونست حتی حجم کم‌تری داشته باشه و داستان رو زودتر تموم کنه. من فکر می‌کنم ضعف اصلی کتاب در شخصیت پردازی‌ها است؛ مخصوصا اغراق در شخصیت قهرمانان داستان. زیادی باهوش بودن و شهود دقیق بعضی از شخصیت‌ها و از طرفی ندانم کاری و سطحی انگاری همیشگی پلیس‌ها از آفاتی است که گریبان بیش‌تر رمان‌های جنایی-معمایی رو می‌گیره و منطق داستان رو دچار نقص می‌کنه. من ترجمه‌ی محمد عباس آبادی از انتشارات چترنگ رو خوندم که به نظرم ترجمه‌ی بسیار خوب و روانی بود و یکی از دلایلی هست که شما رو برای خوندن کتاب مشتاق می‌کنه. در کل به نظر من کتاب بدی نیست اما کتاب خیلی خوبی هم محسوب نمی‌شه. خود من برای بار دوم دیگه نمی‌خونمش و داستانش طوری نبود که ذهنم رو تا مدت‌ها درگیر کنه. اگر برای چند ساعت نیاز دارید که با داستانی سرگرم بشید، این کتاب پیشنهاد میشه و ارزش یک بار خواندن رو داره.

به جرات میگم جزو بهترين کتاب هایی بود که امسال خوندم. طوری که یکروزه تمومش کردم‌. میتونم بگم جزو بهترین کتاب های جنایی-پلیسی هست که هم احساسات عاطفی خواننده رو برانگیخته میکنه و هم هیجان بسیار بالایی داره و هم کشش جالبی و داستان طوری میچرخه که خسته کننده نیست بلکه شگفت انگیزه. نویسنده ذهن بشدت خلاق و هوشمندی داره و جوری آدم رو غرق میکنه که حتی به بدیهیاتی که درباره ی داستان میدونی شک کنی و این توانایی قلمش رو نشون میده. حقیقتا من تا اواخر کتاب متوجه اسم کتاب نبودم، یعنی مظنون ایکس رو می‌فهمیدم جز فداکاری که واقعا اسم کتاب هوشمندانه انتخاب شده بود و باید هزار آفرین گفت به این زیرکی و سیاست نویسنده. باید بگم شاید کمی در باهوش بودن شخصیت های پررنگ اغراق شده بود اما من همیشه باور داشتم ذهن های جنایت کار قابل احترامن، حداقل برای من، جوری به ماجرا و مسئله نگاه میکنن برای من خیلی جديده و دنیای ناشناخته ای بنظر میرسه و فکر می‌کنم که چطور میشه از همچین زاویه دیدی به مسئله نگاه کرد و حقیقتا بعد خوندن کتاب دلم برای اون لذت حل مسئله ی ریاضی که بعد مدتی زمان گذاشتن به حلش میرسی تنگ شد و دوست داشتم دو فصل دیگه می‌داشت و آخرش رو بیشتر میخوندم، هنوز کشش ادامه دادن داشت و خب میخواستم بدونم آخرش چند مسئله چی شد و به کجا رسید که فکر میکنم نتیجه گیری به عهده ی خواننده گذاشته شده و تصمیم گرفتم کتاب های دیگه ای که نویسنده نوشته رو حتما بخونم. خانه ای که در آن مرده بودم و رستگاری یک قدیسه

فاطمه دهقانی

۱۴۰۳-۰۶-۱۳

5

فداکاری مظنون ایکس رمان جنایی-معمایی، زندگی فردی را آشکار می‌کند که ابتدا دنیا را از دریچه منطق ریاضی می‌بیند ،اما رفته رفته انقدر در عواطف غرق می‌شود که دست به فداکاری بزرگی میزد. معماهای مطرح شده در طول رمان بدون کم و کاست و زیاده گویی پیشروی میکنند چنانچه خواننده را طوری پای کتاب می نشاند که قادر است یک نفس تمام داستان را بخواند تا به پایان شوکه کننده و هنرمندانه اش برسد. برای من شخصیت ایشیگامی و رابطه اش با ریاضیات بسیار زیبا بنظر رسید چیزی که تابحال در هیچ کتاب دیگری ندیده بودم ؛اطلاعات نویسنده از علوم پایه و ریاضیات و نحوه ارتباط دادن موضوعات داستان و قهرمان های اصلی بسیار ظریف ،جذاب و تحسین برانگیز بود و توانستم ارتباط نزدیکی با داستان و شخصیت های اصلی برقرار کنم. خواندن این کتاب برایم بیش از اندازه لذت بخش بود با اینکه پایان غم انگیز آن مرا آزرده کرد ولی خواندن این رمان را به بقیه هم توصیه می‌کنم. گویا چند فیلم هم براساس این داستان ساخته شده است که کنجکاو شدم تماشایشان کنم. همچنین مایل هستم که بقیه کتاب های این نویسنده را مطالعه کنم زیرا قلم بسیار گیرا و روانی دارد که خواننده را به وجد می‌آورد.

نویسندگی بسیار کار مشکلی است. حال اگر بخواهید خواننده حرفه ای امروزی را که با انواع و اقسام ترفند های نویسنده ها آشنا شده و به راحتی شگفت زده نخواهد شد را به تحسین وا دارید کار بسیار مشکل تر خواهد شد. متاسفانه نویسنده در این کار خیلی موفق نبوده . نویسنده برای اینکه بتواند هوش یک شخصیت را در داستان نشان دهد خودش هم باید با هوش باشد تا بتواند از پس آن به خوبی بر بیاید نه اینکه هوش بقیه شخصیت ها را در حد آمیب فرض کند. متاسفانه توضیح بیشتر ممکن است موضوع کتاب را آشکار کند لذا فقط به این نکته بسنده می کنم و در لفافه می گویم اگر در یک مسیر بتوانیم به نقطه الف که مقصد نهایی است برسیم ادامه مسیر فقط وقت تلف کردن است. متاسفانه نویسنده برای ایجاد هیجان و شگفت زدگی به این موضوع توجه نکرده یا شعور خواننده را دست کم گرفته است. خوانندگان آماتور هم متاسفانه به این موضوع توجهی ندارند و بدون هیچ ژرف نگری و بازخوانی داستان در ذهنشان شروع به تحسین کرده اند.

من ،کتاب معادله نیمه تابستان رو از همين نویسنده خوندم و بنظرم اون، به مراتب بهتر از این هست، درباره این داستان بایستی بگم که در مورد هوش قهرمانان داستان بیش از حد اغراق شده ، و استاد یوکاوا بنظر من فردی متظاهر و خود نما ست که در پایان هم این مساله بیشتر معلوم میشه، اما اصل مطلب اینه که قتل و همراهی در لاپوشانی اون ، یک کار زشت و کاملا غیر انسانی ست و بهیچ عنوان نمیشه به اون گفت فداکاری و ایثار ، واژه‌های کثیفی مثل قتل رو نمی‌شه با احساسات گرایی افراطی یا به بهانه عشق و دلبستگی، تقدیس و پاک کرد ، بویژه اگر قتل آدم های بی‌گناه و بی خبر از همه جا باشه، !!!

من اگه بخوام از کتابای این نوشته انتخابی کنم اول میگم بدخواهی دوم فداکاری مظنون x سوم هم خانه ای که در آن مرده بودم. ایده های جناییش خیلی بکره، اگه جنایی خونه حرفه ای باشی اینو درک میکنی فقط‌. قلمش خیلی روانه و بشدت غیرقابل حدسه. در طول داستان فکر میکنی جوابو میدونی، فقط اخرشه که متوجه میشی تمام فرضیاتت غلط بوده. برعکس اکثر کتابای جنایی، قاتل کتابهای این نویسنده مشخصه و چیزی که غیر قابل حدسه انگیزشونه!

کتاب سلیقه من نبود. آخر کتاب با توجه به اطلاعاتی که نویسنده داده بود، خیلی زود قابل حدس زدن شد،ولی در کل جز کتابهای جنایی متوسط رو به بالا طبقه بندی میشه &#۳۴;&#۳۴;اسپوووووووووووووووویل&#۳۴;&#۳۴; همون لحظه معاینه جسد که مشخص شد صورت قربانی له شده و سر انگشتاش سوزونده شده ولی اثر انگشتش رو دوچرخه پیدا شد،کاملا مشخص میشد که این جسد یک جسد دیگه است، و صورتش له شده بود که هویت واقعیش قابل شناسایی نباشه

یگو هیگاشینو از بهترین نویسنده‌های ژانر جناییه از نظر من و هرچی که در فیدیبو ازش منتشر شده رو خوندم. این کتاب هم همچنین داستان خوبی داره، پیچیدگی روایت گیج‌کننده نیست و نویسنده زیاده‌گویی نمیکنه‌. به علاوه، فضای داستان فرصت مناسبی رو برای آشنایی بیشتر با فرهنگ ژاپن و مردمش فراهم میکنه. به طور کلی فقط یک داستان جنایی خشک و خالی نیست و در پس زمینه به احساسات انسانی، فرهنگ و به طور کلی ابعاد مختلف زندگی هم اهمیت میده‌.

این سومین کتاب از هیگاشینو بود که میخوندم و با سبک نویسنده آشنا بودم. هیگاشینو، در درام جنایی سبک خودش را دارد و در این مسأله شبیه کسی نمی‌نویسد. داستان درباره مادر و دختری است که دست به جنایت می‌زنند، و همسایه نابغه‌ی ریاضی شان به علت علاقه‌ای که به مادر دارد، به کمک آن‌ها می‌آید تا جنایت را پنهان کند؛ ولی کارآگاه پرونده دوستی دارد که نابغه فیزیک (کارآگاه گالیله) است و از قضا دوست دوران دانشجویی ریاضیدان است...

عالی عالی هرچقدر از خفن بودنش بگم، کم گفتم نویسنده یه ذهن کااملا جنایی، آگاه، باهوش و البته ریاضیدان داره! جوری که آدمو غرق میکنه و حتی با اینکه میدونی قاتل کیه، اما بازم شک میکنی، هنر نویسنده رو نشون میده بی نهایت ازش لذت بردم و البته که در آخر از شدت بهت نمیدونستم چی بگم داستان واقعا فوق العاده‌ست در این ژانر