کتاب صوتی دیوار آنتوان چخوف آوانامه

کتاب دیوار متشکل از هفت داستان کوتاه از نویسندگان بزرگ دنیا است که صادق هدایت آن‌ها را در یک مجموعه جمع کرده و نام اولین داستان (دیوار) را بر آن گذاشته است. در داستان اول کتاب با نام دیوار اثر ژان پل سارتر به شرح زندگی زندانی می‌پردازد که منتظر اعدام است و این انتظار جهان بینی او را تغییر می‌دهد و پایانی که مفاهیم اگزیستانسیالیستی ژان پل سارتر را در بر می گیرد. داستان دوم جلو قانون اثر فرانتس کافکا نویسنده بزرگ چک است. کافکا در این داستان قوانین وضع شده را زیر سوال می‌برد و آن‌ها را به تمسخر می‌گیرد. داستان سوم نیز اثر دیگر از کافکا است به نام شغال و عرب. در این داستان کافکا با کمک سمبل‌ها زندگی ملتی را که سال‌هاست زیر سلطه حاکمان خود هستند را شرح می‌دهد. داستان چهارم اثر نویسنده معروف نروژی الکساندر لانژکیلاند است که درآن به رکود ناشی از پیری در زندگی می‌پردازد. داستان پنجمی که صادق هدایت برای این کتاب انتخاب می‌کند، تمشک تیغ‌دار اثر نویسنده بزرگ روس آنتوان چخوف است که به قبل از انقلاب روسیه مربوط می‌شود. داستان ششم از نویسنده فرانسوی گاستون شرو با نام مرداب حبشه انتخاب شده است و آخرین داستان کور و برادش اثر آرتور شنیتلر است که به زندگی دو برادر می‌پردازد، برادری که زندگی خود را وقف برادر دیگر می‌کند. هدایت در ترجمه این اثر می‌کوشد که نثر خویش را در کار به یادگار بگذارد و آثار را همانگونه که از دریچه‌ی ذهن خودِش می‌گذرد ترجمه کند. گرچه هدایت به متن اصلی وفادار بود اما گویی کسی داستانی را خوانده و دارد با زبان خود آن را برایمان بازگو می‌کند. برشی‌هایی از کتاب - او دائما با نگاه سختی به من می‌نگریست. ناگهان ملتفت شدم. دستم را به صورتم مالیدم، دیدم غرق عرق شده‌ام؛ در این سردابه، چله‌ی زمستان، در میان جریان هوا، عرق می‌ریختم. دستم را در موی سرم که از عرق به هم چسبیده بود، فرو بردم. همچنین ملتفت شدم که پیرهنم تر و به تنم چسبیده است. اقلا یک ساعت بود که عرق می‌ریختم و هیچ حس نمی‌کردم؛ اما از نظر این خوک بلژیکی مخفی نبود. روی گونه‌هایم چکه‌های عرق را دیده بود و فکر می‌کرد که این بروز حالت وحشت، تقریبا یک‌جور حالت مرضی است و خودش را سالم حس می‌کرد و به خود می‌بالید که سردش است. - حس کرد که نه‌تنها کور، کس دیگری جز او نداشت؛ بلکه خود او هم نمی‌توانست از برادر دست بکشد و مهربانی که از او در دل داشت، سبب قوت قلب او در زندگانی شده بود؛ ولی برای اولین بار پی برد که فقط اطمینان و مهربانی از هر دو جانب و پوزش خواستن کور برای او ناگزیر بود تا بتواند بدبختی‌های خود را با این همه بردباری تحمل بکند. او نمی‌توانست به این زودی از این امید چشم بپوشد و احتیاج به برادر داشت؛ همان‌طور که برادرش محتاج او بود.