کتاب صوتی مادربزرگ سلام رساند و گفت متأسف است نشر ماه آوا

اول اینکه خوانش فوق العادست و بسیار ممنونم از آقای عمرانی عزیز این حد از تسلط بی نظیره. اما داستان : من رمانهای زیادی خوندم ولی واقعا فردریک بکمن یک امضایی پای کاراش هست که به راحتی میشه فهمید نویسنده کیه. تو کناب یه جمله ی طلایی هست که میگه« داستان های مامان بزرگ ترکیبی از واقعیت و تخیلن که بعدش حتی خودش نمیدونه مرزشون کجاست» بکمن دقیقا اینکارو میکنه ، شخصیت دختر بچه به شدت واقعی و خوب از آی در اومده ، و همه شخصیت ها همینطورن شما حس میکنی این آدمارو میشناسی ، زاویه دید بکمن واقعا بکره ، حرف ها جذابن و شما رو به فکر وادار میکنن. یه جمله از السا از داستان:«درسته که من به بابانوئل اعتقاد ندارم ولی من که همه دنیا نیستم!» بکمن حرفشو میزنه و دغدغه داره ، مشخصه که به شدت از کج فهمی های آدما و قضاوت کردن ها دلگیره و اینو تو داستان قبلیشم “ مردی به نام اوه” شما به وضوح میبینین. اگر کسی از این رمان خوشش نیاد بهتره قید رمان خوندنو بزنه .

این کتاب فوق العادست، من زمانی گوشش دادم که شرایط خیلی سختی داشتم و واقعا کتاب سرگرم کننده و جالبی بود و من رو توی دنیای فانتزی و واقعی خودش غرق می‌کرد. روایت آقای عمرانی بی نظیر و خلاقانه و هنرمندانس و شاید اگر خودم کتاب رو میخوندم اینقدر برام جذاب نمیشد،. این کتاب به خوبی نشون میده که تصور اولیه ای که از آدمها داریم چقدر میتونه اشتباه باشه و در نهایت اگر زندگی تک تک آدمارو بدونیم و تاثیر حوادث مختلف بر زندگی اونارو بدونیم میتونیم اونا رو دوست داشته باشیم و بهشون بابت رفتارشون حق بدیم. واقعا از شنیدن این کتا و از محتوای جذاب و گویندگی هنرمندانه اون لذت شیرینی بردم??????

رمان متفاوتیه اگر رمان خون باشید حتما با شروع کتاب متوجه میشید باید صبور بود تا داستان یکی یکی شخصیت هاشو معرفی کنه و پرده از راز و رمز هرکدوم برداره، داستان با تخیل و سطحی نگری شروع میشه و با گذشت زمان بیشتر به دنیای واقعی نزدیک میشه و یک سوم اخر خواننده به عمق ماجرا پی میبره. خیلی جاها خوندم که این رمان مناسب نوجوان هاست ولی بنظرم مناسب افراد میانسال و کسایی که یادشون رفته یه زمانی بچه بودن چون جملات ، مفاهیم و رابطه ها، گمشده های یک میانسال معمولیه.

رمان فوق العاده ای بود،مثل اثر قبلی که از همین نویسنده گوش دادم(مردی بنام اوه).زبان زیرکانه،طنزآلود و نگاه عمیق نویسنده به زندگی باعث شد من با همه جان و دلم به کتاب گوش کنم و شیرینی شنیدن هر واژه ای در مذاقم جاری بشه،حلاوتی که هنوز با منه و هرزمان این کتاب رو بیاد بیارم به خاطرم میاد،درست مثل خاطره خوردن یه تیکه کیک تولد در کودکی.با این کتاب بسیییااااار فکر کردم،همدردی کردم و آموختم.تنها کتابی که منو به گریه واداشت،وقتی آخر کتاب نامه مادربزرگ برای السا خونده شد. صدای آقای عمرانی عالی بود.خسته شدم بس که آرمان سلطان زاده گوش دادم.

کتاب خوبیه ولی ریتمش خیلی کند و یه جاهایی خیلی خسته کننده هست. خصوصیت مشترک این کتاب و مردی به نام اوه اینه که شخصیت واقعی کاراکترهای کتاب کم کم شناخته میشن و مثلا کم کم میفهمی که منشا اخلاق و رفتار کاراکترها چی بوده. برای همین برای مطالعه کتاب باید حوصله خرج بدین. شاید اگه کتاب یکم خلاصه تر میشد لذت بخش تر میشد.

یک داستان فوق العاده برای وقت هایی که کج خلق یا ناراحتی. به قدر خوب تونسته طنز میان دوستی یک دختر کوچیک یا مادربزرگ عجیبش رو زیبا نشون بده که توی هر دقیقه چند بار مجبور به لبخند زدن میشی. این کتاب هم مثل مردی به نام اوه یه اثر واقعا سرگرم کننده است. حتما گوش بدید

واقعا پیشنهادش میکنم روایت راوی زیبایی داستان رو دوچندان کرد و واقعا دلنشین و فوق‌العاده بود سومین کتاب بود که از فردریک بکمن میخوندم (یا گوش میدادم) و واقعا خوشحالم ک میتونم بگم نویسنده مورد علاقمو پیدا کردم انگار نوشته‌های بکمن جوری هستن که وقتی میخونیشون از دنیای واقعی جدات میکنه ، تورو محو داستان میکنه و در اخر وجودتو پر از یه گرمای دلنشین و انرژی مثبت میکنه این کتاب هم همینطور بود... مطمئنم تا چندین ابدیت جادویی قادر نخواهید بود قلعه و ساکنان عجیب و دوست داشتنیش رو فراموش کنید =>

سه تا ستاره برای خوانش خوبه آقای عمرانی بود که منو ترغیب کرد تا آخر داستان رو گوش کنم،که اگه این کتاب رو بصورت متنی خریده بودم قطعا تا بیست صفحه بیشتر نمیتونستم بخونمش، این داستان برام کسالت‌آوره، از کتابهای بکمن فقط کتاب مردی به نام اوه رو واقعا خوشم اومد،شاید درصد بالایی‌اش بخاطره حضور دختر ایرانی در داستان بود، کتاب بریت ماری اینجا بود رو هم که چند سال پیش خوندم، یادمه به سختی تمومش کردم، چون اون داستان هم برام کسالت‌آور بود.

گوینده عالی هستش. مخصوصا وقتی کاراکترهای مختلف رو اجرا میکنه. آدم واقعا فکر میکنه چند نفر دارن صحبت میکنن.احسنت

گوینده خیلی خوبی داره با اجرایی متنوع و مناسب که به سبک داستان هم میخوره. داستان از دید یک دختربچه ی هشت ساله روایت شده با متنی روان و بسیار دلنشین. با کاراکتر های متفاوت که به خوبی پرداخته و اجرا شدن. شاید تنها چیزی که میتونست کمی بهتر کنه کار رو این باشه که انتهای هر فصل با موسیقی جمع بندی میشد. چون خیلی از فصل ها‌ بعد از پایان جمله به یک سکوت ناگهانی ختم میشدند که یکم باعث میشد آدم از ریتم خارج بشه.