کتاب کیت مرگ سوزان سانتاگ نشر نیماژ

خلاصه‌داستان:

ابتدا رمان به واگویه‌ای غریب درمورد بدن و ارتباطش با جهان درون و بیرون انسان می‌ماند، اما مخاطب با خواندن و ردشدن از صفحات آغازین ناگهان خود را در داستانی پرکشش و جذاب می‌یابد که روایتی منحصربه‌فرد از تنهایی انسان معاصر است.

درباره‌ی کتاب:

‌سانتاگ در «کیت مرگ» داستانی وهم‌ناک و افسانه‌ای به‌سبک کافکا روایت می‌کند و حتی در جریان این روایت، تنه‌به‌تنه‌ی کوندرا هم می‌زند. «کیت مرگ» داستان دیدیِ معقول و منطقی است که نمی‌تواند حقیقت را از دروغ تشخیص دهد. این اثر تلفیقی غریب از رمان، هیجان، فلسفه و رویاست؛ آیینی است برای جنون‌زدایی از وحشت مدرن، کتابی رویاوار از عشق و مرگ؛ رمان شگفت‌انگیزی که \آشکارا بیانیه‌ای از آراء فلسفی و رویکردهای هنری متاخر نویسنده است. سانتاگ در مصاحبه‌‌ای عنوان کرده است که لوئیس بونوئل، فیلم‌ساز بزرگ و سورئالیست اسپانیایی، زمانی اظهار علاقه کرده که اقتباس سینمایی «کیت مرگ» را بسازد.

درباره‌ی نویسنده:

سوزان سانتاگ نویسنده، نظریه‌پرداز ادبی و فعال سیاسی آمریکایی بود. مقالات و سخنرانی‌های او گاهی مورد انتقاد واقع می‌شدند. مجله نقد کتاب نیویورک او را «یکی از با نفوذترین منقدان نسل خود» نامید.

سوزان سانتاگ یکی از تأثیرگذارترین چهره‌های قرن بیستم است؛ فعال حقوق‌بشر، کنشگر اجتماعی و مدنی، نظریه‌پرداز سینما و هنر، و نویسنده و منتقد ادبی . نظرات سانتاگ سال‌هاست در دانشکده‌های هنری و محافل آکادمیک تدریس و تحلیل می‌شوند، و آرای او درباب رخدادهای سیاسی و اجتماعی قرن بیستم، همچنان مورد توجه‌اند. سانتاگ از معدود روشنفکرانی است که علاوه‌بر نقد و تحلیل هنر، خودش نیز در کار آفرینش هنری بود. علاوه‌بر چندین کتاب نظری و تعداد بسیاری مقاله، چند رمان و مجموعه‌داستان نیز از وی به جا مانده است. “کیت مرگ،” دومین رمان اوست که در سال ۱۹۶۷ نوشته‌ شده و به‌خوبی نشانگر ذهنیات و جهان فکری سانتاگ است.

درباره‌ی مترجم:

شیوا مقانلو؛ نویسنده، مترجم و استاد دانشگاه؛ متولد ۱۳۵۲ در مشهد است. او تاکنون بیش از ۵۰ کتاب در زمینه‌های ادبیات، سینما و هنر ترجمه کرده و چند رمان و مجموعه‌داستان حاصل فعالیت‌ تالیفی اوست. او اکنون به‌عنوان دبیر بخش ادبیات جهان نشر نیماژ فعالیت می‌کند.

برش‌هایی از کتاب:

حقیقت چیز خوبی است اما نمی‌شود جلوجلو تضمین کرد که آدم با حقیقت چه می‌کند یا چه واکنشی نسبت به آن دارد.

هیچ‌کس نباید این بار سنگین را به دوش بکشد که وجود واقعی‌اش را خودش بیافریند.