کتاب فوت کوزه‌گری روابط موفق آلن دوباتن نشر پندار تابان

در قلب روابط مدرن تناقض اندوه‌باری نهفته است: تقریباً هرکسی که فکرش را بکنید دوست دارد در قالب رابطه‌ای پایدار، طولانی‌مدت و پرثمر، دوست بدارد و دوست داشته شود؛ اما در واقعیت پیوندهای رضایت‌بخش بسیار نادرند. چه‌بسا ما نیز جزو کسانی باشیم که مدت‌ها به‌دنبال عشقی پربار گشته‌ایم، با افراد مختلفی ملاقات کرده‌ایم و با چند نفری که اوایل دلپذیر به نظر می‌رسیدند آشنا شده‌ایم. شاید مدتی هم با کسی زندگی یا حتی ازدواج کرده باشیم. و البته هیچ‌کدام از این روابط به نتیجه‌ی مطلوب نرسیده‌اند و برای همین است که این کتاب را انتخاب کرده‌ایم. پرسش‌ها همچنان ادامه دارند.

می‌توانیم از یک چیز مطمئن باشیم و آن اینکه، برخلاف آنچه جامعه بعضاً به‌طور ضمنی به ما القا می‌کند، مشکل فقط منحصر به ما نیست. نباید با منحصربه‌فرد پنداشتنش احساس نگون‌بختی‌مان را دوچندان کنیم. اگر به‌شکلی معجزه‌آسا بال درمی‌آوردیم و می‌توانستیم بر فراز شهرهای بزرگ پرواز کنیم، چه‌ بسیار زوج‌هایی را می‌دیدیم که زمان چندانی از آشنایی‌شان نگذشته است: زوجی که در کافه‌ای که حسابی معروف شده است دست یکدیگر را گرفته‌اند، زوج دیگری که کاهلانه کنار هم لم داده‌اند و زوج سومی که در محل کار مشغول خوش‌وبش کردن‌اند. همه هیجان‌زده و سعادتمند به نظر می‌رسند؛ اما کافی است چند سال جلوتر برویم تا تصویر کلی تیره‌تر شود.

اکثر زوج‌ها از هم جدا شده‌اند (برخی حتی نام یکدیگر را فراموش کرده‌اند). معدودی ازدواج کرده‌اند و از این میان، تعداد زیادی در شرایطی پرتنش طلاق گرفته‌اند. برخی صرفاً به‌خاطر فرزندشان یا به دلیل برخی مشکلات و موانع موجود بر سر راه جدایی و طلاق، کنار هم مانده‌اند. در این میان، عده‌ای انگشت‌شمار با لبخندی گشاده اعتراف می‌کنند که بیشتر آرزوهایشان محقق شده است. جهانْ ما را تشویق می‌کند به گونه‌ای از عشق باور داشته باشیم که براساس شواهد غالب به‌ندرت دسترس‌پذیر است.

آیا ما فریب خورده‌ایم؟ چرا فقط معدودی از زوج‌ها موفق می‌شوند؟ شاید وسوسه شویم باور کنیم معدود افراد برخوردار از روابط موفق لطف الهی شامل حالشان شده‌ است. اما با امید بستن به الطاف آسمانی تصادفی نمی‌توان زندگی‌ معقولی بنا کرد. آیا برای موفقیت در مسیر دستیابی به زندگی‌ صمیمانه و سالم راه دیگری جز نذرو‌نیاز کردن وجود دارد؟

مبنای استدلال ما این است که نیازی به توسل به خرافات یا دلسردی نیست. روابط موفق نه مرموزند و نه تصادفی. اینکه برخی زوج‌ها خیلی خوب با هم کنار می‌آیند، حال آنکه دیگران -به‌رغم چشم‌انداز امیدبخش اولیه و نیت‌های آرمان‌گرایانه‌ی دلگرم‌کننده- موفق نمی‌شوند، توضیحی منطقی و مستدل دارد. موفقیت در روابط صرفاً از آن رو تصادفی به نظر می‌رسد که تاکنون براساس درکی ناکافی از سازوکارهای واقعی عشق عمل کرده‌ایم.

در واقع، عوامل بنیادی پدیدآورنده‌‌ی روابط مستحکم و عاشقانه از تعداد انگشتان یک دست فراتر نمی‌روند. اگرچه روابط بی‌نهایت متنوع به نظر می‌رسند، در نهایت موفقیت یا شکست آن‌ها به داشتن یا نداشتن چند مهارت عاطفی خاص بستگی دارد. به‌طور خلاصه، پنج رکن روابط موفق عبارت‌اند از:

۱. آمادگی متقابل و غیرتدافعی برای پذیرفتن کاستی‌های خود

۲. تمایل به قرار دادن خود در معرض آسیب‌پذیری

۳. واکنش بلندنظرانه و دلسوزانه به کاستی‌ها و اشتباه‌های خود

۴. واکنش درمانگرانه به «دیوانگی‌های» درون هر دو طرف‌

۵. به‌اندازه‌ی کافی خالی بودن از خشم با هدفِ حفظ احساس تحسین و ستایش متقابل

-از مقدمه کتاب-