کتاب زندگی در تئاتر نشر یکشنبه

رابرت: دلم می‌خواد اون هرزه رو بکشم.

جان: ولش کنید، نذارید عصبانی‌تون کنه.

رابرت: عصبانیم نمی‌کنه. داره به شعورم توهین می‌کنه.

جان: اوم.

رابرت: اگه فقط می‌تونستم کارش رو تموم کنم و مطمئن می‌شدم شرش کنده می‌شه، قطعاً با رضایت و روی خوش انجامش می‌دادم.

مکث.

جان: اوم.

رابرت: چرا باید بهش اجازه‌ی زندگی‌کردن داده می‌شده؟ (نه فقط زندگی‌کردن... بلکه اجازه‌ی ول‌چرخیدن روی صحنه...):

جان: درسته.

رابرت: تازه به خاطرش یه پولی هم می‌گیره...

جان: من کاملاً با شما موافقم.

رابرت: اون یه کاری می‌کنه که بازی همه سرد و بی‌روح به‌نظر برسه.

-از متن کتاب-