کتاب تجدید دیدار و یک نمایش نامه ی دیگر نشر یکشنبه

بری: زندگی ادامه داره. من و مادرت... کارول:... آه، آره، زندگی ادامه داره. و هیچ اهمیتی هم نداره آدم چقدر می تونه احمق باشه یا می تونسته باشه، زندگی ادامه داره. گِری هم این جوریه. بری: نمی خوتم بهت دروغ بگم. من احساس گناه و پشیمونی و هر چیز کوفتی دیگه ای می کردم. دلم برات تنگ شده بود. من دیوونه بودم. از دست مادرت کفری بودم. از دست تو کفری بودم. از دست حکومتی که هرگز آدم حسابم نکرد کفری بودم... حکومتی که می خواست با خرابکاری حیاتش رو حفظ کنه... همه از امور پیشکسوتان متنفرن. بخشی از نمایش نامه