کتاب تا بهار صبر کن، باندینی نشر افق

Aydin Hsm

۱۴۰۳-۱۲-۲۴

5

چیزی که توی این کتاب برای من جالب بود و نظرم رو جلب کرد، روایت تلخ از فقر، مهاجرت، و ناتوانی در تعلق داشتن به جامعه‌ایه که مدام تو رو پس می‌زنه. فانته با شخصیت آرتورو باندینی، نه فقط یه پسربچه فقیر، بلکه یه نماد از همه‌ی آدمایی که بین دو هویت گیر کردن رو نشون می‌ده. کسانی که نه به ریشه‌های خودشون دسترسی کامل دارن و نه توسط دنیای جدید پذیرفته می‌شن. زاویه‌ی دید فانته به این رنج‌ها برای من جالبه. اون فقر رو نه فقط یه مسئله‌ی اقتصادی، بلکه یه بار روانی و اجتماعی می‌دونه. آدمایی مثل آرتورو، علاوه بر فقر مادی، توی بحران‌های هویتی و فرهنگی هم غرق می‌شن. تحقیر، نادیده گرفته شدن، حس حقارت، همه اینا چیزی نیست که فقط از جیب خالی بیاد، بلکه از نگاه تحقیرآمیز جامعه‌ای میاد که به تو به چشم یه "دیگری" نگاه می‌کنه. فانته مثل بوکوفسکی (یکی از نویسنده های محبوب من) یه سبک نوشتاری بی‌پرده و صادقانه داره، بدون اینکه بخواد چیزی رو بزک کنه یا از ادبیات پیچیده استفاده کنه. فانته اون تلخی زندگی رو نه از طریق توضیحات اضافی، بلکه از دلِ روایت و دیالوگ‌ها بیرون می‌کشه. بوکوفسکی هم خودش همیشه از فانته به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین تأثیرگذارانش یاد می‌کرد. هر دو نویسنده شخصیت‌هایی دارن که دائم توی جنگ با خودشون و دنیا هستن، با یه جور خشم و در عین حال، یه امید خاموش که حتی خودشونم دقیق نمی‌فهمن از کجا میاد. این کتاب رو بسیار دوست داشتم و قطعا جلدهای بعدی مجموعه فانته رو هم میخونم.

کتاب روایتی بسیار روان داشت، شخصیت‌پردازی ها عالی بودند، با اینکه به گفته‌ی خیلی ها شخصیت اصلی مانند هلدن ناطوردشت بود، اما من این کتاب را خیلی بیشتر پسندیدم. ممنون که نسخه الکتریکی آن را در اختیارمان قرار دادید

مگه میشه نسخه صوتی از دیجیتال ارزونتر باشه همین‌کتاب رو ماه‌آوا صوتی داره ;)