معرفی، خرید و دانلود کتاب صوتی هیچ ملاقاتی تصادفی نیست

جبر و اختیار، مفهومی که در طی قرن‌ها مورد سؤال بسیاری از فیلسوفان و انسان‌ها بوده است و هرکسی از زاویه‌ی نگاه خود به آن می‌نگرد. بسیاری معتقد هستند که جهان آیینه‌ی باورهای ماست و درواقع چیزی که در بیرون خود می‌بینیم نمودی از آن چیزی است که در درون به آن باور داریم. هاکان منگوچ، نویسنده‌ی اهل ترکیه، در کتاب خود به نام هیچ ملاقاتی تصادفی نیست، از زاویه‌ی نگاه خود به این موضوع پرداخته است. درباره کتاب صوتی هیچ ملاقاتی تصادفی نیست کتاب هیچ ملاقاتی تصادفی نیست «تقدیر انسان را رها نمی‌کند، لحظه به لحظه از نو نوشته می‌شود»، همان‌طور که از نامش پیداست درباره‌ی این است که آیا انسان خودش زندگی خود را رقم می‌زند یا دست تقدیر است که باعث حوادث و اتفاقات زندگی می‌شود. منگوچ در کتابش توصیه می‌کند که در مقابل تغییراتی که زندگی برایتان پیش می‌آورد تسلیم باشید و از اتفاقات و راه‌های جدیدی که سرنوشت پیش پایتان می‌گذارد استقبال کنید. کتاب هیچ ملاقاتی تصادفی نیست، داستان سفر یک صوفی جوان را روایت می‌کند که به همراه دوستش برای پیدا کردن هدف زندگی‌شان پا به آن می‌گذارند. دو مسافر بدون آنکه چیزی با خود بردارند و تنها با ایمان و باور به خدا، شروع به سفر می‌کنند و حتی نمی‌دانند در جستجوی چه هستند. صوفی و دوست او تنها به توشه‌ای که روزانه نصیبشان می‌شود دلخوش هستند و بدون برنامه مشخصی از شهری به شهر دیگر می‌روند. در خلال داستان متوجه می‌شویم که صوفی جوان که شخصیت اصلی داستان است، هرساله به یک سفر هفت روزه می‌رود ولی این بار دست تقدیر یک همراه را پیش روی این جوان قرار می‌دهد. اینکه چگونه این همراه به داستان وارد می‌شود، این دو مسافر طی این سفر هفت روزه چه چیزهایی را از دست می‌دهند و چه چیزهایی به دست می‌آورند، آیا صوفی و دوستش در پایان سفر همان آدم‌های سابق هستند و آیا حقیقتاً هیچ ملاقاتی اتفاقی نیست؟ سوالاتی است که نویسنده سعی کرده است به آن‌ها پاسخ دهد. در خلال مطالعه‌ی این کتاب بارها سوالاتی برای خواننده پیش می‌آید که به اجبار برای پاسخ دادن به آن‌ها باید به خود رجوع کند. هاکان منگوچ در کتابش هم به عنوان راوی با مخاطب صحبت می‌کند و هم در خلال روایت داستان مفاهیمی را منتقل می‌کند. در این کتاب اشاراتی به داستان شمس و مولانا می‌شود و جملاتی از مولانا و چندین نامه از مولانا به شمس نیز آورده شده است. کتاب با نثری روان و جذاب نگارش شده است و شما را به سفری هفت روزه و ناشناخته می‌برد که تا انتهای آن کتاب را زمین نمی‌گذارید. برای دانلود نسخه‌ی الکترونیکی PDF کتاب هیچ ملاقاتی تصادفی نیست و همچنین شنیدن کتاب صوتی این اثر می‌توانید به وب‌سایت فیدیبو مراجعه کرده و یا اپلیکیشن رایگان فیدیبو را روی تلفن همراه خود نصب کنید. هاکان منگوچ نویسنده‌ی کتاب هیچ ملاقاتی تصادفی نیست را بهتر بشناسیم هاکان منگوچ زاده‌ی شهر بورسا در ترکیه است. بسیاری از افراد در ترکیه او را به عنوان نویسنده، موزیسین و سخنران می‌شناسند. او در دوران نوجوانی به موسیقی علاقه پیدا کرد و به یادگیری نی و پیانو پرداخت. آشنایی با نی، او را وارد دنیای تصوف و فلسفه صوفی کرد. بعد از آن به زبان عثمانی علاقه پیدا کرد و آن را یاد گرفت. پس از سال‌ها در مورد صوفیسم دوره‌ای آموزشی را پشت سر گذاشت، از صوفیان آموزش‌های شفابخشی آموخت و زبان مثنوی فارسی را فراگرفت. او خوانندگان بسیاری را به ‌واسطه‌ی کتاب‌های خود به دست آورده است و میلیون‌ها نفر را در سراسر جهان با فلسفه‌ی صوفی آشنا کرده است. کتاب‌های او تاکنون به زبان‌های انگلیسی، آلمانی، فارسی، بلغاری و روسی ترجمه شده است. کتاب هیچ ملاقاتی تصادفی نیست به زبان فارسی نسخه‌ی اصلی این کتاب به زبان ترکی است که تاکنون به زبان‌های انگلیسی، آلمانی، روسی و... ترجمه شده است. در ایران نیز این کتاب توسط مترجم خوب کشورمان خانم فائزه پور علی به فارسی برگردانده شده است و با همکاری انتشارات نسل نواندیش به چاپ رسیده است. همچنین کتاب صوتی هیچ ملاقاتی اتفاقی نیست با گویندگی بهادر ابراهیمی توسط انتشارات ماه آوا تهیه و منتشر شده است. این کتاب در وب‌سایت و اپلیکیشن فیدیبو در دسترس شما قرار دارد. کتاب هیچ ملاقاتی تصادفی نیست برای چه کسانی مناسب است؟ اگر به کتاب‌های عرفانی و همچنین فلسفه صوفی علاقه‌مند هستید این کتاب نظر شما را جلب خواهد کرد. همچنین برای افرادی که به دنبال آشنایی با این فلسفه، یافتن نگاهی دیگر به زندگی و کمک به آرامش درونی خود هستند این کتاب توصیه می‌شود. در بخشی از کتاب صوتی هیچ ملاقاتی تصادفی نیست می‌شنویم اگر قسمت تو باشد، از یک مورچه هم درسی یاد می‌گیری؛ اگر قسمت نباشد، دنیا هم جلویت زانو بزند، برای تو اشتباه خواهد بود «حضرت مولانا». ساعت درست هفت ونیم بود که دنیز آمد. یک پاکت قرمز رنگ تزئین شده در دست داشت. با لبخند گفت: «سلام صوفی.» با اشاره به دستانش گفتم: «خیر باشه. می‌خوای رشوه بدی؟» خندید و گفت: «معلومه که نه. خدا رو شکر یاد گرفتم که تو رو با پول و رشوه نمی‌شه خرید. این برای جشن گرفتنه.» جشن؟ «بله. یعنی مطمئنی که تو رو با خودم می‌برم؟» «در واقع نه، مطمئن نیستم. اما با خودم گفتم اگه جوابت مثبت باشه دست خالی نباشم.» واقعاً به نظرم دنیز فرد عجیبی بود. گاهی باعث می‌شد درهای الهام به سینه‌ام گشوده شود و به موضوعات عمیق فکر کنم. گاهی به حد غیرقابل تحملی لوس و عصبی می‌شد. طوری که نمی‌توانستی یک دقیقه هم تحملش کنی. گاهی کودک کوچک و معصومی می‌شد و گاهی به حد زیادی شاد و خنده‌دار. گاهی هم خیلی غصه‌دار و گم‌شده. «تو را می‌تونم با خودم ببرم اما باید...» صبر نکرد جمله‌ام تمام شود. مثل بچه‌ها بالا و پایین می‌پرید. با هیجان گفت: «زنده‌باد. زنده‌باد. می‌دونستم.» خواستم آرامشش را حفظ کند اما شادیش طوری نبود که بتواند آرام بگیرد. گفت: «پس الان وقت جشن گرفتن است.» بعد از پاکت قرمز رنگ نوشیدنی درآورد. «این دیگه چیه؟» «برای جشن گرفتنه دیگه.» «اما ... توی این سفر قصد سرمستی نداریم. ما باید هوشیار باشیم.» «ای بابا ... یکم جشن گرفتن که سرمست نمی‌کنه آدمو.» «اگه قراره آخر هفته راه بیافتیم باید قوانین راهو رعایت کنی. من دخالت نمی‌کنم که تو چه عادت‌هایی داری اما راه قواعد خودشو داره. همانطور که وقتی مربی پیلاتست دو ماه قهوه، چای و الکل رو قبول می‌کنی اینجا هم روال کار همینه.» از اینکه قبول نکردم با او جشن بگیرم ناراحت شده بود اما همین که قرار بود همراه من بیاید سریع تسلی خاطرش شد ...