«آسمان خیس» مجموعه داستانی از پنج نویسندهی آلمانی است. داستانهای آلمانی امروز مثل تابلویی مدرنیستی ترکیبی است از رنگها و احساسهای تند، همدلیهای عمیق با روحهای آزرده و خاکستریهای روابط سرد و تنهایی همیشگی جوامع معاصر. این پنج نویسنده، اشتام، هرمان، شولتسه، شلینک و آزدامار، هم گرایشهای امروز ادبیات آلمانی را نشان میدهند و هم نمایندهی طبقههای مختلف جامعه آلمان هستند. در بخشی از این کتاب آمده است: نمیدانم چه وقت بود که دوباره دام دام دارام شروع شد. صدایش از دورها میآمد، انگار سوت اخطار یک کشتی فضایی، آهسته و نامفهوم. بعد کمکم نزدیک شد، بلندتر، تا بالاخره همهی صداها را طوری پوشاند که به نظرم رسید حرکات من و کنستانتره کاملا بیصدا بود. فقط دام دام دارام شنیده میشد تا این که یک دفعه قطع شد و آرام و ساکت. مثل خود ما.