کتاب صوتی صدای بال سیمرغ نشر آوانامه

- عطار، از فتنه غزها تا فاجعه مغول: فریدالدین ابوحامد محمد عطار نیشابوری، شاعر، عارف، صوفی و متفکر قرن ششم و هفتم هجری قمری، در قریه شادیاخ یا کدکن در حوالی نیشابور زاده شد. پدرش عطار بود و او نیز حرفه پدر را ادامه داد و به عطاری پرداخت. می‌گویند دوران کودکی عطار مصادف با حمله غزها به نیشابور و قتل عام فجیع اهالی نیشابور به‌دست آنهاست. این قتل و غارت وحشیانه تاثیر روحی عمیقی بر ذهن عطار شش یا هفت ساله بر جای گذاشت. در روایت دیگری هم از زندگانی او نقل شده است که روزی عطار در دکان عطاری خویش به کسب و کار مشغول بود که درویشی به نزدش می‌رود و از او تقاضای کمک می‌کند. گویا عطار به او توجهی نشان نمی‌دهد و درویش از مال دوستی او لب به شکوه می‌گشاید و در مقابل چشمان متعجب عطار سر بر زمین گذاشته و جان به جان آفرین تسلیم می‌کند‌ و این اتفاق گویا تاثیر فوق‌العاده‌ای بر عطار گذاشته است. البته در درستی این روایت بسیار جای تردید است. به هر روی عطار، این شاعر بزرگ متصوفه، قدم در مسیر عرفان و تصوف نهاد، اما مرید هیچ سلسله‌ای از مشایخ خانقاه نبود. وی راه طریقت را در عطاری خویش و از طریق درمان بیماران و رنجوران جستجو می‌کرد. کلام عطار ساده، بی‌پیرایه و عاری از هرگونه تکلف است. او در اشعار خود از حکایات و تمثیل‌های فراوانی بهره برده که کلامش را جذابیت ویژه‌ای بخشیده‌اند. وی از معدود شاعرانی است که در اشعارش مدح هیچ سلطانی را نگفته است. منابع مختلف آثار زیادی را به شیخ عطار نسبت داده‌اند که در بسیاری از آنها جای شک و تردید است. برخی رقم کتاب‌‌هایش را به تعداد سوره ‌های قرآن، یعنی یکصد و چهارده عدد برشمرده‌اند که دور از ذهن می‌نماید. از آثاری که پژوهشگران آنها را متفق‌القول منسوب به عطار می‌دانند می‌توان به این موارد اشاره کرد: اسرار‌نامه، الهی‌نامه، منطق‌الطیر، تذکره‌الاولیا، مصیبت نامه و مختارنامه. می‌گویند در سالهای پایانی عمر شیخ عطار و مصادف با حمله مغولان، مولانا جلال الدین محمد بلخی که در آن زمان کودک بوده، به همراه پدرش وارد نیشابور شده و با عطار ملاقات داشته‌اند. تاثیر عطار بر شاعران پس از خود، به ویژه مولانا، واضح و آشکار است. وی در حدود سال ۶۱۸ هجری قمری، در پی حمله مغولان به قتل رسید. آرامگاهش در نیشابور است و روز ۲۵ فروردین به نام روز عطار نامگذاری شده است. - صدای بال سیمرغ: کتاب حاضر، تالیف دکتر عبدالحسین زرین‌کوب، منتقد ادبی، تاریخ‌پژوه و عرفان‌پژوه معاصر است. از دیگر آثار مهم وی می‌توان به بامداد اسلام، دو قرن سکوت، از کوچه رندان، تصوف ایرانی، پیرگنجه و تاریخ ایران اشاره کرد. نام این کتاب از داستان معروف کتاب منطق‌الطیر عطار، یعنی سفر پرندگان برای یافتن پادشاه خودشان اقتباس شده است. در این کتاب دکتر زرین‌کوب به بررسی اندیشه عرفانی عطار و تحلیل و بررسی ابعاد عرفانی آثار او می‌پردازد.