بادی آرتیست

دان دلیلو، در بیستم نوامبر ۱۹۳۶، در برونکس نیویورک به‌دنیا آمد. خانواده‌اش ایتالیایی بودند و دوران کودکی او میان مهاجران ایتالیایی گذشت. تا ۱۸ سالگی رابطه چندانی با ادبیات نداشت اما پس از آن به‌تدریج جذب قدرت و زیبایی زبان شد. تحصیلات دانشگاهی‌اش را در دانشگاه فوردهام گذراند و همان زمان بود که به کارهای تبلیغاتی نیز پرداخت. گرچه خود او آن دوران را چندان جالب نمی‌داند اما علاوه بر زندگی میان مهاجران، دغدغه‌های او نسبت به رسانه‌ها و فرهنگ آمریکایی از همین دوران نشأت می‌گیرد. دلیلو در اولین رمان خود امریکانا ( ۱۹۷۱ ) به این مسائل پرداخته است. با نوشتن برفک ( ۱۹۸۵ ) دلیلو جایگاه خود را در دنیای ادبیات پیدا کرد و برنده جایزه ملی کتاب شد. دو کتاب بعدی وی لیبرا ( ۱۹۸۸ ) و مائو II ( ۱۹۹۱ ) به دسیسه‌ها و فرقه‌ها می‌پردازد و شاهکار او، دنیای زیرزمینی ( ۱۹۹۷ )، که وقایع آن در نیمه دوم قرن بیستم می‌گذرد، مضامینی مانند شهرت، مصرف‌گرایی و اسراف‌کاری را پیش روی خوانندگان قرار می‌دهد. هرچند بعضی خوانندگان آثار او را انتزاعی می‌دانند اما دلیلو، با درآمیختن دنیای روشنفکری با شخصیت‌های انسانی و با توجه خاص خود به زبان، جهانی مرکب از طنزسرد و عقلانی‌گری خلق می‌کند. در دنیای داستانی پرتناقض دان دلیلو، که از یک‌سو دستخوش آشوب و از سوی دیگر آکنده از تبانی‌ها و توطئه است، شخصیت‌های بیزار از زندگی بی‌معنا و بی‌الگو احساس می‌کنند نیروهای برتر بر آن‌ها غلبه دارند. بیش‌تر آثار دلیلو ما را وارد عرصه پسامدرن وانموده‌ها و اَبَرواقعیت‌ها می‌کند؛ دنیایی فروپاشیده که در آن واقعیت عمیقا متأثر از سیستم‌های اطلاعاتی الکترونیکی است.