کتاب کوری نشر مجید

من به سبک کتابای دیستوپیا و فضاهای تیره و تار رمانها علاقه دارم، مثلا ۱۹۸۴، همه جا پای پول در میان است، سرگذشت ندیمه ... طبیعتا فکر میکردم کوری هم مورد پسندم باشه بخاطر همین فضای تاریک و تیره ای که حاکمه، ولی مشکل اونجاست که کتاب کشش کافی رو نداشت برای من و میبینم برای خیلیا ک کامنت گزاشتن هم همینطور بوده، ایده ی اصلی کتاب خیلی ایده تاثیرگذاریه ولی اینکه کل کتاب به زندگی روزمره و مشکلات ی سری ادم نابینا بپردازه از یه جا ب بعد جذابیت شو از دست میده و مخاطب منتظر اوج و اتفاقات جدید دیگه ست. سلیقه و نظر شخصی من این بوده و این رو نوشتم تا بقیه قبل از خرید بتونن تصمیم بهتری بگیرن. اگر برای بقیه کشش و جذابیت داشته هم طبیعتا قابل درکه و سلایق متفاوته ♡

اول از همه باید به دوستانی ک نظر میدن بگم که یجوری نظر بنویسید ک داستان لو نره چون افراد قبل اینکه کتاب رو بخرنن میان نظرهارو میخونن داستان بسیار عالی و تاثیر گذار با ترجمه مناسب که پیشنهاد میشه از ۱۶ سال به بالا بخونید داستان یجوریه که هرچقدر پیش میرید دوس دارید بیشتر بخونید و به نوعی معتاد کتاب میشید

فضای داستان انقدر دقیق و خوب توصیف شده بود که در تک تک موقعیت ها انگار خودت، جای شخصیت داستان هستی و تمام عواطفشو در موقعیت های مختلف احساس می کنی . در داستان ، متوجه میشی نعمت بینایی چقدر بزرگه و بعد متوجه میشی واقعا اگر جای اونا بودی تا کجا می تونستی انسانیت رو زیر پا نگذاری ، خیلی از شخصیت ها که بد نبودند، به خاطر زنده موندن ، کم کم دست به کارهای بدی می زدند و تو مدام به خودت میگی که در همه حال انسان باید مراقب کارهای خودش باشه تا عاقبت بخیر شه . در کل داستان به خاطر موضوع نو و فضاسازی قابل درک ، ارزش خوندن داره.

کتاب به زیبایی عمق رذالت انسان رو نشون میده. برخلاف اینکه منتقدین میگن نیاز باعث میشه ولی نظر من اینه که ناامیدی به ادامه زندگی خوی شیطانی انسان رو به کار میندازه.‌داستان عالی شروع میشه و خوب تموم میشه ولی خب مشکلاتی مثل افت میانه داستان مشاهده میشه که خیلی خسته کنندست و اینکه یک نویسنده نتونه با روند طببعی داستان ادامه بده ضعفشه.‌در ادبیات انگلیسی وقتی نویسنده تو ادامه داستان میمونه واز نیرویی کمک میگیره میگن deus ex machina. وقتی تمام مردم یک جامعه کور بشن و تو نویسنده یک نفر و بینا نگه داری تا بتونی داستانت و ادامه بدی بنظر من نقص بزرگی هست

من ترجمه‌ی دیگه‌ای رو خوندم و درباره این یکی چیزی نمیدونم. توی اون یکی ترجمه مترجم به پیروی از نویسنده فقط از نقطه و ویرگول استفاده کرده که واقعا آزار دهنده هست. گرچه در اون ترجمه، برای جداسازی نقل قول ها از ویرگول های بزرگ تری استفاده می‌کرد اما همچنان باعث عذاب بود. درباره داستان باید بگم که چون نویسنده از هیچ اسمی استفاده نکرده، به راحتی می‌تونین شخصیت‌ها رو شناسایی کنین. حالت روایی داستان هم خیلی عجیب بود و نویسنده واقعا صحنه های خیلی خیلی کثیفی رو توصیف کرده بود. در کل خیلی خوب بود.

من ترجمه خانم مشیری چاپ نشر علم رو خوندم.اول اینکه واقعا نمیدوم ملاک دادن نوبل به این کتاب چی بوده. به نظرم ارزش جایزه ادبی نداشت. دوم اینکه نسخه ای که من خودم علاوه به ضعف ترجمه به شدت نیاز به ویرایش ادبی و فنی داشت و ترجمه و ویرایش ضعیف کتاب درک مطلب رو دو چندان سخت کرده بود.واقعا متاسفم که بسیاری از ناشران برای کمتر کردن هزینه چاپ کتاب حاضر میشن چنین کتابهایی رو به دست همین اقلیت کتابخوان بدن که اونها رو هم از خرید و خوندن کتاب ناامید کنن. این چندمین کتابی هست که در این مدت خوندم و مشکل داشتن.

حتما بخونید تقریبا کسی رو ندیدم که نخونده باشه این کتاب رو، من ترجمه مینو مشیری رو ترجیح میدم

فضای داستان تاریک و دلهره اوره. در واقع یک داستان فراواقعیت گراست.توصیفات نویسنده از حالات و احساسات زن دکتر و تجسم محیط و رفتارها بسیار دقیق هست .با خواندن توصیفات , انگار خودم بودم که به جای زن دکتر تمام آن اتفاقات را تجربه میکردم و از شدت تجسم فضا و غرق شدن در آن حالت تهوع پیدا میکردم.

سلام دوست کتاب خوان من امروز این کتاب را تمام کردم ، کشش لازم برای خواندن دارد.داستان به ما یادآوری میکند قدردان باشیم و تمام نعمتهایی که امروز ما به آنها عادت کردیم و این عادت باعث شده تا مثل کورها باشیم در حالی که می بینیم اما در اصل تمام آن نعمت ها را نمی بینیم و باید از دستشان داد تا قدرشان را بدانیم! اما نکته جالبتر هیچ یک از شخصیت های داستان اسم ندارند و با نام شغلی که دارند نام برده میشوند مثلا پزشک و یا همسر پزشک (قهرمان داستان).....

خیلی تعریف این کتاب رو شنیده بودم موضوع برام جالب بود و منو به فکر فرو برد اما نسبت به تعریف های خیلی زیادی که از این کتاب شده بود انتظار بیشتری ازش داشتم به هرحال هرکسی سلیقه ای داره و در کل از مطالعه این کتاب پشیمون نیستم