کتاب کالیگولا نوشتهی آلبر کامو برای نخستین بار در سال 1938 منتشر شده است. نخستین اجرای آن بر روی صحنه اما در سال 1945 بود. انتشارات مجبد ناشر این کتاب درباره نمایشنامه کالیگولا مینویسد:« شگفتآور است که امپراتوری رُم با آنهمه عظمت، با آنهمه فرهنگ و تمدن، با بنیاد نهادن حکومت دمکراسی جهان، بارها خود را دستوپا بسته در اختیار خونخواران وحشی و دیوانهای مانند نرون، کالیگولا – جوانی روانپریش، خودستا، بیرحم و آدمکش و غیره گذاشته است. ولی کامو در این نمایشنامه و با برگزیدن صحنههایی چند از دوران حکمروایی کوتاه کالیگولا، همان خط سیر فکری خودش را دنبال میکند، یعنی مبارزه با ظلم و زور و استبداد. راهی که در طول عمر کوتاهش یک لحظه ترک نکرد و در همۀ آثارش آن را منعکس کرد.
این نمایش بر اساس زندگی کالیگولا، سومین امپراتور روم نوشته شدهاست که در ۲۱ سالگی بر تخت امپراتوری نشست و در سال ۴۱ میلادی کشته شد. البته آلبر کامو نیز برداشتی خاص خودش را از زندگی این امپراتور جوان داشتهاست. نمایش نشان میدهد که کالیگولا، امپراتور جوان رومی، با مرگ خواهرش، دروسیلا، که معشوقهاش نیز بود دچار پریشاناحوالی میشود. در بیان حوادث از دیدگاه کامو، کالیگولا نهایتاً بهطور عمد زمینه قتل خود را فراهم میکند.
پس از مرگ خواهر، کالیگولا که به حقیقت مرگ آگاه شده، حکومت وحشت را آغاز میکند: مرگ سایه خود را بر سر اطرافیان کالیگولا میگستراند. دیگر هیچکس، جز تنی چند که با راستی زندگی میکنند در امان نیستند. کالیگولا که اینک قدرت مطلق در اختیار اوست با پوچی درمیافتد.»
آلبرکامو نویسنده الجزایری- فرانسوی است. کامو را از یکی از مشهورترین نویسندگان فرانسه میدانند، چون الجزایر در زمان تولد کامو مستعمرهی فرانسه بوده است. نام کامو در کنار نام نویسندگان فرانسوی بزرگی چون ژان پل سارتر و رولان بارت قرار گرفته است.
آلبر کامو یکی از پیشگامان مکتب آبسوردیسم و اگزیستانسیالیسم است. اگرچه این مکتبها به پوچگرایی مشهورند، اما در حقیقت شخصیت کامو سرشار از زندگی و میل به زندگی بوده است. او در کتابهایش پوچی زندگی را نمایان میکند اما با شخصیتهایش به خوانندگانش نشان میدهد که چگونه میتوانند در این پوچی دوام آورند.
زندگی شخصی کامو هم چندان از شخصیتهایش دور نیست. کامو در سال 1913 در الجزایر بهدنیا آمد و کودکی سختی داشت. کامو پدرش را در جنگ جهانی اول از دست داد و کودکیاش را در محلهای فقیرنشین سپری کرد. معلم دبستانش بود که استعداد نویسندگی او را کشف کرد و کامو را حمایت کرد تا بتواند از دولت بورسیهی تحصیلی بگیرد و به دبیرستان دولتی برود. او داوطلبانه در جنگ جهانی دوم شرکت کرد، اما مدتی بعد او را به دلیل بیماری سل از جنگ بیرون کردند. کامو بعد از جنگ جهانی دوم به پاریس مهاجرت کرد و اولین رمانش، بیگانه را در سال 1942 نوشت. آلبر کامو در سال 1957 جایزهی نوبل ادبیات را برای آثار و زندگی هنریاش دریافت کرد.
آلبر کامو یکی از شناختهشدهترین نویسندگان فرانسوی در ایران است، و آثار زیادی از او به زبان فارسی ترجمه شده است. کتاب «طاعون» یکی از مشهورترین آثار کامو است که داستانی شبیه به بیگانه دارد. کامو دو نمایشنامهی پرطرفدار هم دارد، «سوءتفاهم» و «کالیگولا». نمایشنامهی سوءتفاهم ادامهی رمان بیگانه است و داستان زندگی مرسو بعد از رهایی از زندان را شرح میدهد.
انتشارات مجید کتاب کالیگولا را با ترجمهی پرویز شهدی عرضه کرده و در اختیار علاقهمندان قرارداده است. پرویز شهدی مترجم و نویسندهی ایرانی متولد 14 اسفند 1315 در مشهد است. او تحصیلات ابتدایی تا دبیرستان خود را در مشهد گذراند و برای تحصیلات تکمیلی به تهران آمد و در دانشگاه تهران مشغول به مطالعهی زبان و ادبیات فرانسه شد و بعد از مدت کوتاهی به فرانسه مهاجرت کرد و در دانشگاه سوربن فرانسه ادبیات تطبیقی خواند. او در سال 1363 به ایران بازگشت و استخدام بانک ملی شد و بعد از بازنشستگی به حرفهی نرجمه روی آورد. او تاکنون بیش از 56 کتاب ترجمه کرده است که بیشتر این کتابها آثاری ماندگار از ادبیات کلاسیک جهان هستند.
سناتورها، ازجمله یکی از آن ها که بسیار سالخورده است در یکی از تالارهای کاخ گرد آمده اند و همگی حالتی عصبی دارند.
نخستین سناتور: باز هم خبری نیست.
سناتور سالخورده: نه صبح خبری بود و نه عصر.
دومین سناتور: از سه روز پیش هیچ خبری نداریم.
سناتور سالخورده: پیام رسان ها می روند، پیام رسان ها برمی گردند. سری تکان می دهند و می گویند: «هیچی. »
دومین سناتور: سرتاسر دشت بررسی شده، هیچ کاری نمی شود کرد.
نخستین سناتور: چرا پیشاپیش باید نگران شویم؟ صبر کنیم. شاید همان طور که رفته همان طور هم برگردد.
سناتور سالخورده: دیدمش که از کاخ بیرون رفت. نگاه عجیبی داشت.
نخستین سناتور: من هم آن جا بودم و از او پرسیدم چه اش شده.
دومین سناتور: جوابی داد؟
نخستین سناتور: فقط یک کلمه « هیچی. »
هلیکن، درحالی که دارد پیاز می خورد، وارد می شود.
دومین سناتور: ( همچنان عصبی. ) این وضع نگران کننده است.
نخستین سناتور: سخت نگیرید، همه ی جوان ها این طوری هستند.
سناتور سالخورده: البته، با بالارفتن سن، این ها همه فراموش می شوند.
دومین سناتور: این طور تصور می کنید؟
نخستین سناتور: امیدوار باشیم فراموش کند.
سناتور سالخورده: البته، آدم یکی را که از دست می دهد، درعوضش ده تا پیدا می کند.
هلیکن: چه گونه به این فکر افتادید که پای عشق در میان است؟
نخستین سناتور: فکر می کنید چه علت دیگری داشته باشد؟
هلیکن: شاید مشکل کبدی یا خیلی ساده انزجار از هر روز دیدن قیافه ی شما. آدم هم دوره ای هایش را اگر گهگاه قیافه و دک و پوزشان را تغییر دهند، بهتر می تواند تحمل شان کند. ولی نه، چیزی عوض نمی شود، همان آش است و همان کاسه.
سناتور سالخورده: من ترجیح می دهم پای عشق و عاشقی درمیان باشد. این طوری رقت انگیزتر است.
هلیکن: به خصوص خاطرجمع تر. خیلی خاطرجمع تر. این بیماری ایست که نه خردمند می شناسد و نه احمق.
نخستین سناتور: در هر صورت، غم و غصه ها خوشبختانه ابدی نیستند. شما قادر هستید بیش تر از یک سال رنج ببرید؟
دومین سناتور: من یکی که نه.
نخستین سناتور: هیچ کس چنین قدرتی ندارد.
سناتور سالخورده: زندگی ناممکن خواهد شد.
نخستین سناتور: درست تشخیص دادید. ببینید، من سال گذشته همسرم را از دست دادم. خیلی گریه کردم و بعد یادم رفت. گهگاه دچار رنج می شوم. ولی به طور خلاصه، اهمیتی ندارد.
سناتور سالخورده: طبیعت خیلی کارها می کند، خیلی زخم ها را جوش می دهد.
هلیکن: با این همه، وقتی به شما نگاه می کنم، این احساس را دارم که در مورد شما در کارش موفق نبوده.
آنچه در بالا خواندید بررسی و نقد کتاب کالیگولا اثر آلبر کامو بود.خرید و دانلود این اثر در همین صفحه امکانپذیر است. برای مطالعهی دیگر کتابها در زمینهی نمایشنامه میتوانید به قسمت دستهبندی کتابها مراجعه و کتابهای این موضوع را یکجا مشاهده کنید.
فرمت محتوا | epub |
حجم | 678.۳۳ کیلوبایت |
تعداد صفحات | 144 صفحه |
زمان تقریبی مطالعه | ۰۴:۴۸:۰۰ |
نویسنده | آلبر کامو |
مترجم |