کتاب سقوط اثر آلبر کامو نشر مجید

آلبر کامو یکی از نویسندگانی است که در مکتب پوچ‌گرایی یا اگزیستانسیالیسم بسیار مورد توجه قرار گرفته است. او به خوبی در داستان‌های قادر است مخاطب را با یک فلسفه‌ی مهم در زندگی مواجه کند و او را با سوالاتی درباره‌ی زندگی درگیر کند. کتاب سقوط همان‌طور که از نامش پیداست درباره‌ی سقوط انسان دنیای مدرن است. اثری که باید آن را خواند و فهمید.

خلاصه داستان سقوط

داستان سقوط درباره وکیلی است که چند شب در میخانه‌ای با مخاطبی ناشناس به گفت و گو می‌نشیند. او مردی است که از گناهان گذشته‌ی خود دست کشیده و می‌خواهد از گناهان خود توبه کند؛ اما او رازی برای گفتن دارد.

درباره کتاب سقوط

سقوط عنوان رمانی کوتاه اثر نویسنده‌ی شهیر آلبر کاموست. این کتاب در سال 1356 منتشر شد و تا امروز به بیش از 10 زبان دنیا ترجمه شده است. بعد از شاهکارهایی همچون طاعون و بیگانه رمان سقوط را می‌توان به عنوان سومین شاهکار این نویسنده محسوب کرد.

کامو در این کتاب توانسته داستانی کوتاه و مختصر را به عمیق‌ترین شکل ممکن روایت کند. داستانی که با درون‌مایه‌ی فلسفی خود موضوعات مهمی همچون قضاوت و شقاوت انسان را به باد نقد می‌گیرد و برداشت دیگران و تاثیر نگاه‌ها و برخوردهای اجتماعی روی انسان را شرح می‌دهد. آلبرکامو برای نام‌گذاری این کتاب کلمه‌ی سقوط را انتخاب کرد تا با استفاده از معنای استعاری آن در هبوط انسان از تعالی و ارزش‌های والای انسانی و سرگشتگی او در این دنیا تعبیر کند. او انسان را همیشه در معرض قضاوت شدن می‌بیند؛ مسئله‌ای که باعث سقوط بعضی افراد می‌شود. «ژان پل سارتر» نویسنده‌ و فیلسوف فرانسوی که ارتباطی چالش‌برانگیز با نویسنده‌ی کتاب داشت، رمان سقوط را زیباترین اثر کامو می‌داند؛ نوشته‌ای که کمتر از حد و اندازه‌اش درک و پذیرفته شد. این کتاب با ترجمه‌های مختلف در ایران منتشر شده است. کتاب حاضر با ترجمه‌ی پرویز شهدی ازسوی انتشارات مجید راهی بازار نشر شده است. پرویز شهدی در مقدمه‌ی این کتاب آورده است: «سقوط رساله‌ای فلسفی است، حديث نفس است، یا همه‌ی این‌ها و چیزهایی دیگر؟ راوی اگرچه شنونده‌ای دارد که گاه او را آقای عزیز می‌خواند و گاه دوست عزیز، ولی هیچ نام و مشخصاتی ندارد. می‌تواند هرکسی باشد، خود نویسنده، خواننده‌ی کتاب، یا کی؟ تک‌گویی را آدم به طور معمول با خودش می‌کند، با خود درونی‌اش. موضوعی که برای همه‌ی ما هنگامی‌که تنها هستیم و فراغتی از کارها و مشکلات روزانه برایمان پیش آمده، اتفاق می‌افتد. رویدادهای روز یا گذشته را، برخوردهای تلخ و شیرین، امیدها و نومیدی‌ها، اندوه‌ها و شادی‌ها را در ذهنمان مرور می‌کنیم، با خودمان حرف می‌زنیم، خودمان را گاه تشویق و گاه سرزنش می‌کنیم که چرا فلان کار را کردیم یا نکردیم، چرا فلان حرف را زدیم یا نزدیم و از این‌جور چیزها». در نهایت می‌توان گفت چیزی که باعث جذابیت این داستان در طول این سال‌ها بوده است لایه‌های فلسفی این اثر است که در فضا و نوع روایت آن وجود دارد.

درباره آلبر کامو

آلبرکامو (Albert Camus)، فیلسوف و نویسنده‌ی‌ فرانسوی - الجزایری در ۷ نوامبر ۱۹۱۳ در الجزایر متولد شد. نام آلبر کامو در دنیای ادبیات با مفاهیم عمیق فلسفی و پوچ‌گرایی گره خورده است. گرچه کامو هرگز این موضوع را قبول نکرد. یکی از نکات جالب درباره‌ی این نویسنده حضور او در عرصه ورزشی است. کامو در دانشگاه الجزایر تحصیل کرد، به فوتبال علاقه‌ی زیادی داشت و پیش از مصدوم شدن در یکی از رقابت‌ها، دروازه‌بان تیم فوتبال دانشگاه بود. کامو نویسنده‌ای جوان بود و در عمر کوتاه خود کتاب‌هایی نوشت که تا امروز بین مردم خواندنی و جذاب هستند. کامو همچنین در سال ۱۹۵۷ برنده‌ی جایزه‌ی نوبل ادبیات شد. سه سال بعد از آن، او با ناشر خود «میشل گالیمار» در تصادف رانندگی کشته شد. آلبرکامو در زندگی کوتاهش رمان، داستان، نمایش‌نامه و مقاله‌های فلسفی نوشت و حتی نمایش هم روی صحنه‌ی تئاتر برد. شهرت و آوازه‌ی کامو با رمان «بیگانه» شروع شد. امروزه از این اثر به‌عنوان مهم‌ترین اثر کامو یاد می‌شود.

چرا باید کتاب سقوط اثر آلبرکامو را خواند

کتاب سقوط کتابی داستانی فلسفی، با ترجمه‌ی روان به فارسی است که می‌تواند شما را در شناخت انسان امروز غرق کند. اگر قصد داشته باشید غروب روز تعطیل خود را با تجربه‌ی متفاوت آغشته کنید این کتاب انتخابی مناسب و ایدئال برای شما خواهد بود.

• کتاب سقوط مناسب برای گروه سنی بزرگسال است.
• تعداد صفحات نسخه‌ی چاپی کتاب 128 صفحه است که با مطالعه‌ی روزانه 20 دقیقه می‌توانید این کتاب را در 6 روز بخوانید.
• کتاب سقوط برای افرادی که به کتاب‌های فلسفی علاقه دارند و می‌خواهند زمانی را به مطالعه اختصاص دهند انتخاب مناسبی است.

در بخشی از کتاب سقوط می‌خوانیم

 آقا اجازه می‌دهید بی آن که مزاحمتی برایتان فراهم شود، خدمتی درحق تان بکنم؟ گمان نکنم بتوانید منظورتان را به این گوریل غول‌آسایی که اینجا را اداره می‌کند بفهمانید. آخر او جز هلندی، زبان دیگری بلد نیست. اگر اجازه ندهید من پادرمیانی کنم، نخواهد فهمید که شما عرق اکلیل کوهی از او می‌خواهید. می‌بینید، می‌توانم امیدوار باشم که حرفم را درک کرده؛ این سر تکان دادن مفهومش این است که با گفته‌ی من موافق است. به راستی دارد می‌رود پی آوردن آن، با شتاب، اگرچه با کندی عاقلانه‌ای. بخت با شما یار است چون غرولند نکرد. موقعی که کاری را نمی‌خواهد انجام دهد، فقط غر می‌زند، آن‌وقت دیگر هیچ‌کس پافشاری نمی‌کند. برخلق وخوی خود مسلط بودن جزو امتیازهای حیوان‌های درشت جثه است. خب دیگر، حالا باید بروم، آقا. خوشحالم که توانسته‌ام خدمتی برایتان انجام دهم. از شما متشکرم و اگر مطمئن باشم مزاحمتان نیستم، دعوتتان را می‌پذیرم. شما آدم بسیار خوبی هستید، بنابراین گیلاسم را می‌گذارم کنار گیلاس شما.

حق با شماست، سکوتش کرکننده است؛ مانند خاموشی جنگل‌های بکر وحشی است، آکنده از هیاهوی پرندگان. گاهی تعجب می‌کنم که چرا این دوستمان با شنیدن زبان‌های ملت‌های متمدن، ابرو درهم می‌کشد، قهر می‌کند. پیشه‌اش ایجاب می‌کند از دریانوردانی با ملیت‌های گوناگون در این نوشگاه در آمستردام که نمی‌دانم چرا اسمش را گذاشته مکزیکو سیتی، پذیرایی کند. شما فکر نمی‌کنید با داشتن چنین پیشه‌ای، زبان دیگری جز زبان مادری‌اش را ندانستن برایش اسباب دردسر می‌شود؟ مجسم کنید که آدمی از دوران انسان‌های غارنشین کرومانيون، جزو مشتریان دایمی برج بابل شود! کم‌ترین ناراحتی‌اش احساس غربت و دوری از دیار است.