کتاب من از گورانی ها می ترسم نشر چشمه

داستان روان و خوشخوانیه. ماجراهای زنی که در فصل بهار که زمان مراقبتش از پدر و مادر پیرشه، از تهران به زادگاهش گوران برمی گرده و روابطش با خانواده و مردم شهر و دوستان قدیمیش. اما داستان جایی تموم میشه که انتظار تموم شدنش رو نداری و دنبال روشن شدن ماجراها هستی!

رونیکا برهانی

۱۳۹۹-۱۲-۱۳

3

من نسخه صوتیش رو شنیدم ..قلم خانم سلیمانی رو بشدت دوست دارم...داستان برام جالب بود کشش لازم رو هم داشت ولی پایانش...!!!!!! بشدت بد تموم میشه ..انگار وسط قصه دیگه تصمیم میگیری بقیه کتابو نخونی...بشدت بد تموم میشه..

اثار خانم امیرسلیمانی رو همیشه دنبال کردم چندتا از شخصیت های کتاب های دیگشونم تو این کتاب بود مثل ناهید ولییی واقعا شکه شدم از پایان در این اندازه باز اون کششی رو هم که دیگر کتاباشون داشت متاسفانه این نداشت

من نسخه چاپیش رو خوندم از خانم سلیمانی بیش از اینها انتظار داشتم !!! هیچ سوژه ای نداره و اتفاقات کاملا روزمره رو به شکل داستان کرده اصلا خوشم نیومد?پایانش هیچ کدوم از شخصیتهارو به سرانجام نرسونده.

من چندین کتاب از خانم سلیمانی خوندم که عمدتا در رابطه با کرمان وگوران بوده ،قلمشونو خیلی دوست دارم ،روان وبی حاشیه...چیزی که منو به تعجب واداشت پایان داستان بود و ذهن من چند روز درگیر خودش کرد

صرف نظر از پایان باز آن، شروعی خوب داشت و جذاب و پرکشش بود.

اصلا انتظار نداشتم این پایان باشه فکر میکردم چون کتاب و از فیدی پلاس خواندم نصفه است و کامل نیست

کتاب خوبی بود اما بنظرم داستان پیاده از این نوبسنده پرمایه تر بود.

خوب شروع شد و روون ادامه پیدا کرد. ولی تهش چی؟ حوصله نداشتن بقیشو بنویسن؟?

سلیمانی هرچقدر داستان کوتاه نویس خوبی بود رمان نویس خوبی نیس