نمایشنامه حاضر، اثری آموزشی است. از آثار آموزشی در ادبیات و هنر میتوان «کلیله و دمنه»، قصههای لافونتن، نمایشنامههای «برشت» و دیگر آثاری از این دست را نام برد. هدف این نمایشنامه توجیه رفتارهای فردی یا اجتماعی است، گاهی نیز مقاصد خویش را پنهان نمیدارد و از عباراتی استفاده میکند که به روح و روان متصل میشود و در اذهان رسوخ میکند؛ گاهی هم از امثال و حکم به شکلی زنده و رودررو استفاده مینماید و برخلاف دیگر هنرها که چهره و مقاصد خود را پنهان میدارند، از شما دعوت میکند تا پردههای راز را کنار بزنی و به تو میگوید: «میخواهم به تو پندی بیاموزم، پس گوش دار. در مقابل این صراحت ما نیز با جان و دل به آن گوش میدهیم و اینچنین است که ما همچنان به امثال و حکم «کلیله و دمنه» و موعظهها و اندرزهای «فونتن» و نمایشنامه آموزشی «بادن» گوش جان میسپاریم، بیآنکه از شنیدن آنها خسته و ملول شویم.
دیگر اینکه ذات پند و اندرز هنر است. به شرطی که آن را به زیباترین شکل ممکن عرضه کنیم.