کتاب عطسه های نحس نشر ثالث

نقدی که می توان بر این کتاب و اصولا اشعار خانم فولادوند وارد کرد این است که سبک شاعر التقاطی است یعنی استفاده از وزن و فرم کلاسیک فارسی با محتوایِ پست مدرنی که شامل کلمات بیگانه ی غیرفارسی میشود تا محتوای سطحی فضای مجازی و کوچه و بازار از نوع نامرغوب. زبان شعر انفجاری ،تهاجمی ، عجیب است به طوریکه در برخورد اول مخاطب را دچار هیجان کاذب می کند اما پس از آن مخاطب را نه به خاطر نداشتن معنا (چرا که فولادوند معناگرا نیست) بلکه به خاطر هیجان کاذبش دچار سرخوردگی و بلاتکلیفی می کند. اشعار فولادوند بیشتر یادآور دادائیسم است که شاعران آن سبک کلماتی را به صورت اتفاقی از روزنامه درمی آوردند و بُر می زدند و بعد با آن شعر می ساختند. به نظرم شاعر اصلا دغدغه مند نیست صرفا در سطح و کلمه بازی باقی مانده است حال یکروز با فرم کلاسیک شعر یک روز با فرم براهنی .... در کل فکر نمی کنم دویست سال بعد نامی از او در خاطرات بماند.

قطعا اشعارشان در شعر معاصر، قابل تأمل و متفاوت است

واقعا پول دادین این کتابو خریدین؟ ??

متفاوت و ضعیف البته

اشعاری متفاوت