کتاب به من دست نزن نشر انتشارات شهید کاظمی

می‌گن داره واکنسش درمی‌آد. شما می‌زنید؟» جملاتی شبیه این، شده بحث روز تاکسی‌ها و گپ‌های مجازی و حقیقی و به تعداد خانواده‌های ایرانی، جواب‌ها و تئوری‌های مختلف و مخالف هم برای این سؤال وجود دارد. از این سر طیف که این واکسن‌ها آلوده به هزار تا مریضی دیگرند و توطئه‌ی آمریکا و اسرائیل برای معیوب کردن مردم ایران است تا اینکه ما همگی گرفته‌ایم و دیگر واکسن نمی‌زنیم و تا آن‌ها که می‌گویند معلوم نیست ایمنی‌اش چقدر باشد و از کجا معلوم هر دو سه ماه یک بار مجبور نباشیم برویم دو دوز واکسن بزنیم و تا این سر طیف که واکسن را پایان همه‌ی بدبختی‌های زندگی‌شان می‌بینند و مشتاقانه و پیگیرانه اخبار مربوط به واکسن را رصد می‌کنند. آخرین خبر اینکه تا حالا چهار پنج شرکت خارجی توانسته‌اند از مرحله‌ی آزمایش‌های انسانی سربلند دربیایند و مجوز بگیرند. اولی‌اش هم فایزر آمریکایی بود که ترامپ برای پیروزی در انتخابات آمریکا چشم امید بهش دوخته بود و احتمالاً نرسیدن عامدانه‌ی واکسنش، باعث شد که بایدِن در میان هیاهوی تقلب شده و قرار بوده بشود، رأی بیشتری بیاورد. نتیجه‌ای که روزهای متمادی مردم ایران را به امید شنیدنش پیگیر انتخابات آمریکا کرده بود. طوری که ایالات آن را از محله‌های شهر خودشان بهتر می‌شناختند و با الهام از جماعت بدون ماسک آمریکا-که هر روز برای حمایت از کاندیداها و یا اعتراض به نتیجه‌ی انتخابات توی خیابان بودند- بدون ماسک و دلار در دست، تحلیل اقتصادی دوران پساترامپ، می‌کردند.