کتاب یک داستان عاشقانه زهره زاهدی نشر پندار تابان

در بخش زایمان بیمارستان امید، در اتاق کوچکی که در آن از سر و صدای نوزاد خبری نبود، بنفشه تنها و بی‌بر روی تخت دراز کشیده بود و به سرنوشت عجیب خود می‌اندیشید. این چهارمین جنینی بود که پیش از چهار ماهگی سقط می‌کرد. پزشکان برای اجتناب از خطر مجدد، رحم‌اش را تخلیه کرده بودند و او دیگر هرگز نمی‌توانست صاحب فرزندی شود. به بیرون پنجره چشم دوخته بود و در میان پشت بام‌های درهم و بی‌شکل این شهر شلوغ، به دنبال خانه کودکی‌اش می‌گشت. آرزو می‌کرد هرگز از آن خانه بیرون نیامده بود ... -بخشی از کتاب-