کتاب دفترهای واپسین، دفتر سوم احمدرضا احمدی نشر پندار تابان

تب نه حرف از چشم‌های زیبا است و نه حرف از کشتی‌هایی که در اوهام ما غرق می‌شوند وقتی تب به چهل درجه رسید تازه متوجه می‌شویم قطارها حرکت کرده‌اند و ما تنها باید در تب بسوزیم شاید مرگ تا سحر از پنجره به خانه بیاید و ما را با تب چهل درجه از خانه بیرون برد در تب چهل درجه صدای پیانو رقت‌انگیز نیست اما فقط تعجب و انکار می‌آفرید سالیان بود که از تب چهل درجه صحبت نکرده بودیم حتا تب چهل درجه را فراموش کرده بودیم که پس از سالیان به‌سراغ ما آمد.... -از متن کتاب-