معرفی، خرید و دانلود کتاب قافیه در باد گم می شود

عشق‌ با عطری‌ کولی‌ آغاز شد تو را روزی‌ پاییز حافظه‌ی‌ آفتاب‌های‌ سوخته‌ خواندم‌ تو را چون‌ دستی‌ گرم، در عمق‌ جنگل‌ و در انتهای‌ قصه‌ خاک‌ کردم. در عطش‌ آبی‌ چشمانت‌ لختی‌ خنک‌ شدم‌ اکنون‌ دستانت‌ سدّ آب‌ها می‌شود و آب‌ که‌ می‌نوشم‌ گردش‌ زمین‌ کلمات‌ عاشقانه‌ را صیقل‌ می‌دهد. این‌ استفهام‌ تولد عریان‌ توست‌ که‌ بارانِ سمج‌ بر اسرارش‌ می‌بارد و خون‌ از آینه‌ فوران‌ می‌کند تا من‌ در طرح‌ کامل‌ تولد عریانت‌ بر دیوار تا اعماق‌ ریشه‌ها بروم‌ و به‌ روز برسم. آب‌ سرد گُلِ سراسیمه‌ را نخ‌ نما می‌کند باران‌ آغشته‌ و گُل‌ می‌بارد و من‌ در صدای‌ نیلوفریت‌ سقوط‌ می‌کنم.