کتاب قهوۀ استانبول نیکو می سوزد نشر اطراف

شهرها رنگ دارند. رنگ هر شهری برآمده از معماری، جغرافیا، آداب‌ و رسوم، لباس، پوشش و صدها عامل دیگر است، به‌علاوۀ تصورات ذهنی و کمی خیال‌پردازی کسی که به شهر فکر می‌کند. شهرها رنگ دارند و معمولاً برای هر شهری یک رنگ اصلی و هزاران زیررنگ در ذهنمان نقش بسته است: شهرهای گرمسیری قرمز، شهرهای سردسیری آبی و شهرهای معتدل سبز. شاید رنگ شهرها تا حدی از قوانین طبیعی تبعیت می‌کند اما کم‌کمَک ذهن ما رنگ‌های اصلی را مخلوط می‌کند و به رنگ‌های فرعی می‌رسد: قرمزِ کاشان ملایم و آرام است و جاهایی به کرم‌قهوه‌ای نزدیک می‌شود، ولی قرمزِ زاهدان تند و آتشین است و کمی مایل به آلبالویی. آبیِ ارومیه نرم و فیروزه‌ای است و آبیِ اردبیل تیره و لاجوردی شبیه دریایی آرام. سبزِ رشت پخته و سیر است و سبزِ چالوس روشن و مغزپسته‌ای. هر کسی در طیف‌بندی رنگ‌‌ها براساس مجموعه‌ای از واقعیت‌های بیرونی و ویژگی‌های ذهن خودش عمل می‌کند؛ پس ناگزیر رنگ‌هایی که در این نوشته برای کاشان، زاهدان، ارومیه، اردبیل، رشت و چالوس برگزیدم با رنگ دیگر کسانی که این شهرها را می‌شناسند متفاوت است.