جایگاه و اهمیت هنر شبیهخوانی در میان هنرهای نمایشی دیرین ایران، بسیار والاتر و بالاتر از آن است که بتوان با یک کتابچه حق مطلب را ادا کرد، لیکن با وجود انبوه مقالات و کتابهای گرانبهایی که در خصوص تعزیه و تعزیهخوانی نوشته شده، جای یک کتابچۀ آموزشی، آن هم در حد آشنایی با اصول و مبانی تعزیه از منظر نمایشی خالی است. چراکه کتابهای منتشرشده با موضوع تعزیه یا چنان حجیم هستند که از حوصلۀ کلاس و درس خارجاند و یا کلی و غیر کاربردی و گاه ویژۀ یکی از مباحث نظری در قلمرو هنر و شبیهخوانی.
این ضرورت از آنجا ناشی میشود که فقط دانشجویان تئاتر دو یا سه واحد درسی به منظور آشنایی با هنر شبیهخوانی میگذرانند، آن هم به طریقی که هر معلمی بداند و تشخیص بدهد.
چندی پیش جهت برگزاری دورههای کوتاهمدت آشنایی با تاریخچه و اصول مبانی و نظری ـ علمی شبیهخوانی در شهرستانها از طرف معاونتهای آموزشی و پژوهشی حوزۀ هنری، از نگارنده خواسته شد که طرحی آموزشی برای دوازده جلسۀ دو ساعته ارائه نمایم. بر این مبنا و بر حسب تجربۀ برگزاری کلاسهای آشنایی با تعزیه در برخی از دانشکدههای تئاتری، سرفصلهایی ارائه گردید. پس از آن بود که پیشنهاد نگارش کتابچۀ آموزشی به میان آمد و حاصل این شد که در پیش رو دارید.